فرارو- پایگاه اطلاع رسانی دفتر هاشمی رفسنجانی امروز در مطلبی با عنوان «از جشن نیمه شعبان ۵۷ تا نقد مختارنامه ای هاشمی» به بیان انتقاداتی از جریانی که از آنها با عنوان «متحجران» نام می برد، پرداخته و آورده است: «این متحجران همان هایی بودند که در سالهای مبارزه و مصادف با روزهایی که هاشمی چوبه اعدام بر دوش می کشید و از این زندان به آن زندان ییلاق و قشلاق می کرد بر امام و مرادش طعنه می زدند که نباید قبل از ظهور امام زمان(عج)دست به مبارزه می زدی و خون مردم بر گردنت است».
پایگاه هاشمی در این مطلب که بدون ذکر نام نویسنده آن منتشر شده است آورده:
روزگاری خیلی دور در این مرز و بوم جان بر کفی در ولایت امام و مرادش بود که نه تنها از بودجه های از شماره خارج بهره نبرد بلکه از جان و مال و خانواده خویش نیز چنان بیدریغ و بی منت ایثار کرد که مراد و امامش بعدها بر جمله ای بی بدیل بسان جمله تاریخی شهید مدرس به رضا خان پهلوی مفتخرش کرد که: «هاشمی زنده است چون نهضت زنده است» و در مقابل نیز بر پیشانی کسانی نیز داغ ننگ ابدی را کوبیدند که «خون دلی که پدر پیرتان از این روحانیت متحجر و خشکه مذهب خورد از هیچکس ندید»؛ این متحجران همان هایی بودند که در سالهای مبارزه و مصادف با روزهایی که هاشمی چوبه اعدام بر دوش می کشید و از این زندان به آن زندان ییلاق و قشلاق می کرد بر امام و مرادش طعنه می زدند که نباید قبل از ظهور امام زمان(عج)دست به مبارزه می زدی و خون مردم بر گردنت است و مبارزات ایشان را در مقابل غول ساواک همچون آب در هاون کوبیدن می انگاشتند و به ریشخند می گرفتند.
این متحجران همان هایی بودند که در نیمه شعبان سال ۵۷ خون دل بزرگ دیگری بر قلب مبارک امام (ره ) روانه کردند و علیرغم دستور صریح امام(ره) برای عدم برگزاری جشن های نیمه شعبان به جهت پاسداری و احترام به خون شهدای انقلاب گفتند که چون که صد آمد نود هم پیش ماست و در جشن میلاد امام زمان (عج) چراغانی بیشتری کردند تا ظهور را تعجیل کنند !...
امروز سالیان درازی از آن خاطره تلخ گذشته ولی بازهم متحجران حاضرند و بازهم بر جان پیشتازان انقلاب زخم می زنند البته نه با رشته لامپهای ۵۷ با رشته ای نوین و پر خرج که از قضاء سردارش همچون سرنوشت ایشان یا از ولایت ولی زمانش خیلی عقب ماند یا بسیار جلو زد؛ این شباهت تاریخی را باید به فال نیک گرفت.
