ادا و اصول دارها به جام برمی‌گردند؟

در ماه اکتبر ۲۰۱۰ آنجلا مرکل صدراعظم آلمان بعد از پیروزی خانگی ۳-۰ تیم ملی فوتبال آلمان بر ترکیه، در اقدامی برنامه‌ریزی‌نشده به رختکن آلمان می‌رود.

به گزارش ورزش سه، از خانم صدراعظم در حال دست دادن با مسوت اوزیل، هافبک ترک‌تبار مانشافت عکاسی می‌شود و این عکس‌ها به حرف و حدیث‌ها و جار و جنجال‌های بسیاری دامن می‌زند. بعد از آن واقعه، رئیس وقت فدراسیون فوتبال آلمان به میدان آمده، از ناراحت‌کننده بودن ماجرای رختکن سخن به میان آورده و می‌گوید " اتفاق‌های بعد از بازی مسلماً ایده‌آل نبوده". با مطرح شدن مساله‌ی بغرنج و حساس ادغام اجتماعی مهاجرین در جامعه‌ی آلمان، مرکل به سوءاستفاده از تیم ملی و اوزیل برای منافع سیاسی خود متهم شده و در نهایت مجبور می‌شود با همکاری رئیس فدراسیون، ماجرا را حل و فصل کند.

 

اما ماه گذشته، رئیس‌جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان به لندن سفر می‌کند و در جریان سفر عکس‌هایی از او منتشر می‌شود که اردوغان را در کنار اوزیل و هافبک ترک‌تبار دیگر تیم ملی آلمان، ایلکای گوندوگان نشان می‌دهد. دو بازیکن مانشافت، پیراهن‌های امضاشده‌ی خود را به اردوغان می‌دهند و روی پیراهن گوندوگان نوشته شده " برای رئیس‌جمهورم، با تقدیم احترام ".

در آلمان طوفان به پا می‌شود. طوفانی که چند ساعتی پیش از دیدار حیاتی آلمان با سوئد در جام جهانی، همچنان غرش کنان در حرکت بوده و گویی قصد آرام شدن ندارد. سخنگوی مرکل اشتفان زایبرت درباره‌ی این موضوع گفته بود " حرکت این دو بازیکن سوال‌هایی را مطرح کرده و به سوءتفاهم‌ها دامن زده ". سوال‌هایی که بار دیگر رگ حساس جامعه‌ی آلمانی را بیدار کرده. حساسیتی که به موضوع تابعیت دوگانه و هویت آلمانی برمی‌گردد.

بسیاری از آلمانی‌ها اردوغان را چهره‌ای می‌بینند که هیچ آلمانی‌ای نباید با او ارتباط داشته باشد. منتقدین اردوغان او را دیکتاتوری تمام‌عیار معرفی می‌کنند که آزادی بیان را سرکوب کرده و در تلاش است هویت سکولار ترکیه را از بین ببرد و روزنامه‌نگاران منتقد در کشور تحت حکومت او به زندان می‌افتند.

ترکیه به خواست اردوغان فردا شاهد انتخابات زودهنگام خواهد بود و شکی نیست که عکس اردوغان با دو بازیکن آلمانی، یک استراتژی تبلیغاتی برای تحت تاثیر قرار دادن ۱.۲ میلیون ترک‌تباری است که در آلمان زندگی کرده و می‌توانند در انتخابات ریاست‌جمهوری ترکیه شرکت کنند.

اوزیل بیچاره، بازی‌ساز مغموم مانشافت با اتهامات و توهین‌هایی سنگین مواجه شده و اکثر قریب به اتفاق آلمانی‌ها از او به عنوان دلقک سیاسی یاد کرده‌اند. اگر حرف پل پوگبای فرانسوی را بپذیریم که او در بین فوتبالیست‌های دنیا بیشترین انتقاد‌ها را به خود جلب کرده، اوزیل هم این روز‌ها بدون شک در کنار او در صدر جدول قرار می‌گیرد. شکی نیست که رد کردن دعوت اردوغان برای اوزیل و گوندوگان، به این راحتی‌ها نبوده. به سادگی می‌توان حدس زد که این دو فوتبالیست بداقبال چه در صورت رد دعوت اردوغان و چه در صورت قبول دعوت او، آماج انتقاد‌هایی سنگین از دو طرف ماجرا قرار می‌گرفتند.

ولی واقعیت، سخت‌جان‌تر از آن است که بتوان با احساسات، از تجلی محرومش کرد. آلمان‌ها باید بدانند که تیم یواخیم لو به خاطر جار و جنجال‌های دامنه‌دار مساله‌ی اردوغان، در مقابل مکزیک شکست نخورد. مدافع عنوان قهرمانی باخت، چون در طول بازی تنها با یک نقشه و با یک سرعت یکنواخت بازی می‌کرد و خط دفاعش به شکل مسخره‌آمیزی باز بود. درحالکیه مکزیک، دینامیک و تاکتیکی بازی می‌کرد به نظر می‌رسید آلمان‌ها به انتهای سیکل پربازده خود رسیده‌اند. با این همه، در روز‌های بعد از شکست آلمان با خبر‌هایی که از اردوی مانشافت به بیرون درز کرده حالا می‌دانیم بر کمپ ژرمن‌ها چه حال و هوایی حاکم است: چنددستگی، عدم اعتماد و ناامیدی و بیم از آینده.

لو و آلمان در بحران به سر می‌برند. دستپاچگی مسئولین مانشافت در مقابله با این بحران، تیم ملی آلمان را با انتقاد‌هایی سخت و بی‌رحمانه مواجه کرده. روزنامه‌ی بیلد می‌گوید تیم ملی چند دسته شده. روزنامه‌ی آلمانی یکی از این دسته‌ها که از مسوت اوزیل، سامی خدیرا، جروم بواتنگ و یولیان دراکسلر تشکیل شده را دار و دسته‌ی " ادا و اصول‌دار‌ها " خوانده. دسته‌ی دیگر، گروه باواریایی‌ها است که مانوئل نویر، ماتس هوملس، توماس مولر و تونی کروس اعضای اصلی آن هستند.

بر اساس گزارش‌ها، ادا و اصول‌دار‌ها می‌گویند باواریایی‌ها می‌توانستند از قدرت لابی‌گری خود برای ترغیب کردن لو به استفاده از لروی سانه در تیم ملی، استفاده‌ی بیشتری کنند. دلایل لو برای عدم دعوت سانه بیشتر تاکتیکی بوده. چرا که سانه در سلسله‌مراتب درونی مانشافت پشت سر دراکسلر و مارکو رویس قرار می‌گرفت و حداکثر می‌توانست در بعضی بازی‌ها بیست دقیقه‌ای به میدان برود.

از این گذشته لو حتماً از خود پرسیده که آیا سانه حاضر است خود را برای تیم قربانی کند؟ یا ممکن است نظم و انسجام تیم را به هم بریزد؟

درحالیکه لو در آخرین ساعت‌های باقیمانده به دنبال راه‌حل‌هایی برای بازی با سوئد می‌گردد، غلظت عنصر وفاداری در تصمیم گیری‌های او مسلماً بالا خواهد بود. او فرمول موفقی ساخته که به خوبی به انتظارهایش پاسخ داده. به همین خاطر لو اعلام کرده با اینکه ممکن است تغییرات کوچکی در ترکیب مانشافت بوجود آورد، ولی حاضر نیست تنها به خاطر یک شکست تلخ، همه چیز را به سطل زباله بیندازد.

لو اعلام کرده که یکی از مهره‌های گردن هوملس جابجا شده و در نتیجه به نظر می‌رسد در بازی با سوئد، نیکلاس زوله به عنوان دفاع وسط به میدان فرستاده شود. همچنین انتظار می‌رود یوناس هکتور جایگزین ماروین پلاتن‌هارت در دفاع چپ شود. ماریو گومز هم به دلیل فیزیکی و درگیرانه بودن جدال با سوئدی‌ها خود را آماده کرده تا به جای تیمو ورنر در نوک خط حمله به کار گرفته شود. باید به یاد داشته باشیم که سوئد یکی از بلندقدترین تیم‌های جام جهانی روسیه است.

اما در خط هافبک، که در بازی با مکزیک مشکل اصلی آلمان‌ها بود چه روی می‌دهد؟ اوزیل، خدیرا و مولر در آن بازی بسیار ضعیف بودند و جایگاه‌شان در ترکیب مانشافت حالا با تهدید مواجه است. انتظار می‌رود رویس به میدان فرستاده شود، ولی به احتمال زیاد به جای دراکسلر در سمت چپ، نه به جای شماره‌ی ۱۰ ژرمن‌ها اوزیل. گوندوگان هم به پست خدیرا چشم دوخته و ممکن است جایگزین او شود.

لو در کنفرانس خبری پیش از بازی، از خود تصویری مغرور و خاطرجمع به نمایش گذاشت و وقتی از او پرسیده شد آیا اعتمادش به بازیکنان اصلی تیم ملی آلمان خدشه‌دار شده، عصبانی شد.

لو در پاسخ گفت: " خواهش می‌کنم. البته که نه. اعتماد عمیق من به بازیکنان با یک بازی از بین نمی‌رود. نباید همه چیز را زیر سوال ببریم. تا جایی که به سبک بازی ما مربوط می‌شود، هیچ چیز تغییر نمی‌کند. جزئیات کوچک ممکن است تغییر کنند. مثلاً بازگشت‌های سریعتر به فاز دفاع و رساندن مهاجمین به پشت دفاع تیم سوئد. ولی اصل و اساس بازی ما همان است که بود "

روز چهارشنبه خبرنگاران از توماس مولر درباره‌ی دسته‌بندی‌های داخلی در مانشافت پرسیدند. مولر اعتراف کرد که در رقابت‌های یورو ۲۰۱۲ بازیکنان آلمان خیلی با هم نمی‌جوشیدند. تورنمنتی که آلمان در مرحله‌ی نیمه‌نهایی به ایتالیا باخت و حذف شد. با اینحال مولر اصرار می‌کند که این روز‌ها تیم ملی از این لحاظ هیچ مشکلی ندارد.

لو می‌داند حالا وقت آن است که آلمان، استواری و اراده‌ی آهنینی که به آن معروف است را به نمایش بگذارد. به خصوص در مقابل حریفانی که در مقابلش به دفاع سنگین پرداخته و فضا را تنگ می‌کنند. قرار گرفتن امتیاز در مقابل اسم آلمان هر چه بیشتر طول بکشد، بحران و اضطراب در تیم ملی سنگین‌تر خواهد شد.