در سال ۱۳۳۲ عملیات لوله گذاری پروژه لولهکشی آب تهران آغاز شد و تعداد محدودی از محلات به شکل خانه به خانه و اغلب محلات با نصب فشاری به شبکه آب تهران وصل میشدند.
دانشمندان و ایرانشناسان بزرگ آلمانی، گفت: امروز زندگی تهرانی بیشتر نمودی اروپایی دارد؛ با خیابانهای آسفالته، رفتوآمد ماشینها، چراغهای برقی خیابانها و دستاوردهایی فنی همانند از روزگارِ جدید.
معتمدی این ادعا را مطرح کرده که نازیآباد ابتدا ۲۰سکنه داشت و با گذشت زمان به یکی از بزرگترین محلههای تهران تبدیل شد. او در کتاب «جغرافیای تاریخی تهران» از «نازآباد» در زمان ناصرالدین شاه به عنوان «املاک خالصه» یاد کرده است.
در گذشته، افراد بسیاری از فرنگ به ایران آمدهاند و از تهران قدیم ، بازدید کردهاند که هر کدام از این افراد تعریف جالبی از تهران دارند.
یکی از قدیمیترین سنگقبرهای کشفشده در تهران مربوط به سنگقبر ۹۰۰ سالهای است که نام شاعر تهرانی، مولانا فخرالدین حیدر تهرانی، رویش حک شده است.
شاهطهماسب در سال ۹۳۳ شمسی حصاری را با چهار دروازه به نامهای دروازه دولاب، دروازه شمیران، دروازه قزوین و دروازه شاهعبدالعظیم برای محافظت از تهران بنا کرد.
۵۰ سال قبل، باجه تلفن در خیابان انقلاب و روبروی دانشگاه تهران، قرار داشت.
«منابع تاریخی مکتوب از فردی به نام «ابوحماد طهرانی رازی» بهعنوان یکی از نخستین ساکنان تهران نام بردهاند. «ابوحماد طهرانی رازی» از عالمان اهل ری در قرن سوم هجری قمری بوده که از او احادیثی هم نقل شده است.
اگر چه نقل است که ناصرالدین شاه به دلیل هوای خوش و مطبوع طرشت برای نخستین بار این روستا را «طرح رشت» نامید، ولی در اسناد تاریخی طرشت به نام درشت و دوریست معروف بوده است. روستایی با هویت غنی که تاریخی چند صد ساله را در خود نهان دارد.
عکسی از میدان فوزیه/شهناز -امام حسین (ع) - در ۷۰ سال پیش تماشا کنید.
شش عکس تاریخیای که در اینجا ملاحظه میکنید، میدان تجریش را در شش برهۀ تاریخی متفاوت و با شکل و شمایلی متفاوت به تصویر میکشند.
در یک طرح ضربتی طی ۵ روز ۲ هزار خودرو در جاده قزوین - تهران اعمال قانون شدند.
محله نازیآباد را میتوان جزو قدیمیترین محلههای شهر تهران دانست چرا که بیش از ۲۰۰ سال از شکلگیری آن میگذرد. این محله در شمال یاخچیآباد، جنوب جوادیه، غرب خانیآبادنو و شرق علیآباد قرار دارد.
ساکنان اولیه قریه علیآباد مجدالدوله، همگی رعیت بودند و در زمینهای کشاورزی ملکه توران کار میکردند؛ در قریه علیآباد یک مکتبخانه وجود داشت که بچههای کوچک و بزرگ در کنار هم درس میخواندند.
لوئیجی عکاسی غیرحرفهای بود که بافرهنگ شرقی آشنا بود و زبان فارسی را خوب صحبت میکرد. همین امر باعث شده بود تا بتواند با ایرانیهای درباری و مردم کوچه و بازار ارتباط خوبی بگیرد و این ارتباط برای عکاس فرصت خوبی برای عکاسی و ثبت احوال مردم و بناها و معماری میداد.
عموم سالنامه مدارس به غیر اطلاعات و اخبار مدرسه، سرشار از اسامی معلمان، شخصیتهای تأثیرگذار و آدابورسوم و فرهنگ مردم تهران است که منبعی قابل اعتماد و ارزشمند برای پژوهشهای تهرانشناسی به شمار میروند.
مدرسه سپهسالار یکی از مدارس تهران بود که سهم بسزایی در نظام آموزشی و تربیت چند نسل از دانشآموزان تهرانی داشت. این مدرسه توسط میرزا حسنخان سپهسالار، صدراعظم ناصرالدین شاه قاجار، در سال ۱۲۵۸ آغاز شد، اما قبل از اتمام مراحل کار، میرزا حسنخان سپهسالار در سال ۱۲۶۰ درگذشت.
تصاویری از مدارس قدیم تهران، منتشر شده است که مشاهده آنها حال و هوای خاصی به مخاطب میدهد.
در تهران قدیم مجرمها و خلافکارها را با چند شیوه به سزای کارشان میرساندند. یکی از روشهایی که بیشتر از بقیه متداول بود و معمولاً هم در بازار به دلیل تردد مردم از هر قشری انجام میشد فلک کردن بود.
«تیر دوقلو» نام یکی از محلههای شناخته شده در محله شوش است. نامگذاری این محل مربوط به زمانی است که نخستین شبکه برقرسانی و کابلکشی برق خانگی به اینجا و محلههای اطراف رسید.