در آذر سال ۱۳۲۲ همزمان با برگزاری کنفرانس تهران نام سه خیابان تهران به نام روسای جمهور آمریکا و انگلیس و روسیه، تغییر کرد.
کریم بوذرجمهری، شهردار وقت تهران در سال ۱۳۱۱ پیش از ارائه لایحه بودجه بلدیه، وضعیت خرج و دخل شهرداری در سال قبل را در مطبوعات ارائه و روزنامه اطلاعات ۲۲ آذر ۱۳۱۲ عواید و مخارج یک ساله شهرداری را منتشر کرد.
محله پامنار پررنگتر است و خواندن داستانهای این محله و مردمانش رنگوبوی جذابتری به ورقهای تاریخ داده است.
در برههای تقاضا برای خرید پارچههای کارخانه ممتاز به حدی بالا رفت که دولت کوپن قماش بین مردم توزیع کرد و مشتریها برای خرید چند متر پارچه باید در صف میایستادند.
ماجرای نامگذاری یک خیابان در دهه ۴۰ به نام رئیس جمهور وقت آمریکا
از زمانی که اولین نقشه دارالخلافه تهران توسط موسیو کرشش مدرس دارالفنون برداشته شد حدود ۱۵۰ سال میگذرد. آن موقع فقط کوی و برزن، گذر و معبر بود برای این شهر تازه پایتخت شده، ولی حالا هزاران هزار کوچه و خیابان و چهارراه دارد که هر یک سرگذشتی خواندنی دارد.
مرحوم عباسقلی بازرگان، پدر مهدی بازرگان و نخستوزیر دولت موقت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، از کارآفرینان و تجار بنام اواخر حکومت ناصرالدینشاه تا اوایل دوره پهلوی دوم بود.
جادهای که در روزگار قدیم از تهران به شمیرانات میرفت حالا خیابانی شده که خاطرهها به خود دیده است.
نذری ناصرالدینشاه که محرم هر سال و با حضور درباریها و رجال مملکتی در کاخ شهرستانک پخته میشد با ماجراهای عجیب و نامتعارفی همراه بوده است.
شاید باورش سخت باشد که بزرگترین کارخانه تولید دارو در ایران کارش را در خانهای قدیمی در سهراه امینحضور تهران آغاز کرد. در روزگاری که شیوع بیماریهای واگیردار قربانی میگرفت و قیمت داروهای خارجی نیز بالاتر از توان مردم بود، جوانی تحصیلکرده برای تاسیس کارخانه تولید دارو آستین همت بالا زد.
در دنیای مردانه قاجارها جای کوچکی برای فعالیتهای اجتماعی و مذهبی بانوان تهران وجود داشت که خانمها دور هم جمع شوند، نماز، قرآن و... بخوانند و درباره دین، واجبات و شرعیات آن کسب اطلاع کنند و همچنین دورهمی سادهای داشته باشند، جلسات دعا و روضه بود و نذر سفره «بیبی سهشنبه» یکی از آنها بود.
حاج مصیب درخشانی کسب و کار تازهاش در حوالی میدان توپخانه را با کمک همسرش و تهیه نوعی شیرینی سنتی گرجستان شروع کرد و خیلی زود از مشتریان تهرانی جواب گرفت. مهاجرت اقوام مختلف به تهران ریشه تاریخی دارد و از وقتی این شهر بهعنوان پایتخت انتخاب شد اوج گرفت.
تصاویر زیر مربوط به تهران در سالهای دور هستند، در این تصاویر از اتوبوسهای دو طبقه گرفته تا خیابان برفی و همچنین کیوسکهای قدیمی تلفن دیده میشود.
میدان اعدام فقط قتلگاه قاتل ها نبوده است. حکم شلاق مجرمان هم در کنار دیگر احکام قضایی در این میدان اجرا می شد.
۹۰ سال پیش میزان ذبح گوسفند، گاو، گوساله و گاومیش در تهران اعلام شد.
مردی دختر عموی خود را در تهران به قتل رساند.
نیم قرن پیش مردی به نام نقی، دختر عموی خود به نام معصومه را در محله بدنام تهران -قلعه شهرنو- با ضربات چاقو به قتل رساند.
میدانهای تهران بخش مهمی از هویت شهر هستند تا جایی که مردم برای آدرس دادن به یکدیگر ابتدا نام نزدیکترین میدان را میگویند یا خاطرات جمعی از یک حادثه بزرگ مانند انقلابها حول محور میدانها میچرخد.
یکی از این ایستگاههای معروف درشکه سواری در تهران که مسافران زیادی هم داشت چهارراه خرمشهر تقاطع خیابان سینا بود؛ تقریبا بیشتر مسافران این ایستگاه زنانی بودند که برای زیارت اهل قبور راهی امامزاده حسن (ع) یا امامزاده معصوم (ع) و حرم شاه عبدالعظیمحسنی (ع) میشدند.
نصرالله حدادی، تهرانشناس میگوید: «کنت مونت دوفو در گزارشهایش به آتشسوزیهای کوچک تهران اشاره میکند و از مأموران پلیس «سوزافیه» بهعنوان متولیان اصلی خاموش کردن آتش نام میبرد؛ نامی که در آن برهه برای مأموران مهار آتش انتخاب شده بود که در نوع خودش جالب است. ظاهراً واژه سوزافیه یک ریشه فرانسوی دارد که برای معرفی مأموران متخصص به کار میبردند.»
روزنامه اطلاعات ۱۷ آبان ۱۳۳۲ طی دو خبر، بهای رسمی انواع نان و لبنیات را منتشر کرد.