
رئیس گروه پارلمانی ایران در مجمع مجالس آسیایی (APA) گفت: «کسی که زیر میز مذاکره زده و به تعهدات عمل نکرده، شایسته مذاکره مستقیم نیست و باز هم آمریکا به این شرط ایران بهرغم رجزخوانیهای ترامپ تمکین کرد؛ این یعنی تا همینجا ایران ۳ بر هیچ جلو است. نتیجه اینکه رسانههای غربی تلاش میکنند آن را بپوشانند.»
محسن زنگنه، رئیس گروه پارلمانی ایران در مجمع مجالس آسیایی (APA)، در خصوص مذاکرات مسقط، گفت: این مذاکرات به درخواست آمریکا و مستند به نامه ترامپ به رهبر معظم انقلاب است. پیش از نامه رهبر انقلاب و روسای قوا از عدم مذاکره و عدم نتیجه بخش بودن آن به صراحت گفته بودند. پس کسی که همه کار کرد تا ایران را پای میز مذاکره بکشاند، آمریکا بود نه ایران!
به گزارش ایلنا، رئیس گروه پارلمانی ایران در مجمع مجالس آسیایی (APA) افزود: ترامپ در بخش پایانی نامه خود، ایران را در صورت عدم قبول مذاکره، تهدید به حمله نظامی به تاسیسات هستهای کرده بود، این تهدید نیز دلیلی دیگر بر اصرار آمریکا به مذاکره است، زیرا مذاکره برای آمریکا مهم است و از حربه تهدید به حمله نظامی، خواسته تا فشار بیشتری بر ایران برای قبول مذاکره وارد نماید.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی گفت: آمریکا نامه را توسط امارات به ایران ارسال کرد و خواستار میانجیگری امارات بود، اما ایران جواب نامه را از طریق عمان فرستاد و با عدم قبول میانجی گری امارات، عمان را بعنوان کشور واسط اعلام کرد و باز آمریکا، چون به دنبال مذاکره بود، شرط ایران را پذیرفت و از خواسته خود عقب نشست.
وی یادآور شد: تاکید ترامپ در نامه و در سخنان خود بر مذاکره مستقیم بود، اما رهبر معظم انقلاب بر عدم مذاکره مستقیم تاکید و تنها مذاکره غیر مستقیم را با شروطی قبول کردند. این یعنی ما آمریکا را صالح و مقبول برای آنکه مقابل ما بنشیند نمیدانیم. کسی که زیر میز مذاکره زده و به تعهدات عمل نکرده، شایسته مذاکره مستقیم نیست و باز هم آمریکا به این شرط ایران به رغم رجز خوانیهای ترامپ، تمکین کرد. این یعنی تا همین جا ایران ۳ بر هیچ جلو است. نتیجه این که رسانههای غربی تلاش میکنند آن را بپوشانند.
زنگنه در ادامه اظهار کرد: برد ۲۰۰۰ کیلومتری موشکهای ایران یک ابزار بازدارنده قوی در برابر خنثی سازی تهدیدات آمریکاست، اما در کنار آن، پایگاههای آمریکا در کشورهای حاشیه خلیج فارس، ترکیه، آذربایجان و سایر کشورهای منطقه خاورمیانه و غرب آسیا نیز در تیر رس موشکهای کم برد و با قدرت تخریب کنندگی بالا قرار دارد.
بنابراین کشورهای منطقه از جمله کشورهای عربی، عاملی بازدارنده در مقابل حمله آمریکا به جمهوری اسلامی ایران هستند. سفرهای متعدد وزیر خارجه به کشورهای منطقه نیز برای رساندن همین پیام است. پیام دوستی از یکسو و انذار و تهدید از سوی دیگر است؛ پیامی که کشورهای منطقه بخوبی آن را دریافتهاند و این دلیل دیگری بر عدم انجام حمله نظامی از سوی ایران است.
رییس گروه پارلمانی ایران در مجمع مجالس آسیایی (APA) افزود: بخش قابل توجهی از بدنه حاکمیتی آمریکا معتقدند؛ ایران با دستیابی به سلاح هستهای یک قدم فاصله دارد ولی به جهت فتوای رهبری و راهبرد جمهوری اسلامی ایران به سمت آن نرفته است.
وی با بیان اینکه مذاکرات غیرمستقیم فارغ از آنکه در دو هتل مجزا یا در دو اتاق مجزا با وساطت عمان صورت گیرد یا در یک اتاق برگزار گردد، روح و فلسفه آن مهم است که نشان از بی اعتمادی جمهوری اسلامی ایران به آمریکا دارد، گفت: لذا اگر این راهبرد، آمریکا را به تکریم ایران و اصلاح ادبیات متکبرانه و تغییر رویکرد استکباری آمریکا و قبول حقوق هستهای جمهوری اسلامی ایران وادار نماید. اهداف ایران از مذاکره غیر مستقیم محقق شده و در آن صورت میتواند تغییر راهبرد ایران در شیوه مذاکره هم در دستور مسوولین ارشد قرار گیرد و این تناقضی با راهبرد فعلی ایران نخواهد داشت.
زنگنه با تاکید بر اینکه تجربه تاریخی نشان داده که راهبرد ترامپ در مقابل ایران، معطل کردن امور کشور است، گفت: در دوره گذشته ریاست جمهوری ترامپ، آنچه که بیش از پاره کردن برجام به کشور آسیب زد، گره زدن امور کشور به مذاکرات و معطل کردن امور کشور بود و به همین جهت هم رسانههای غربی تلاش دارند تا به مذاکرات ضریب رسانهای داده و به نوعی با تحلیلها و برنامههای خود، همه مسائل کشور را به نتیجه مذاکرات موکول نمایند. این نگرانی وجود دارد که بخشی از بدنه اجرایی کشور در این دام افتاده و تصمیم گیریهای اساسی و اقدامات زیربنایی را به تاخیر اندازند.
رییس گروه پارلمانی ایران در مجمع مجالس آسیایی (APA) خاطرنشان کرد: نهایت آنکه، اولا مذاکره درخواست آمریکائیان بوده و ثانیا با توجه به قبول همه شرایط ایران، حمله نظامی به ایران مورد خواست آمریکا نیست ثالثا آمریکا با بزرگنمایی مذاکرات توسط رسانههای همسو، قصد ضریب دهی به مذاکرات را داشته، اما پیش بینی میشود با طولانی کردن زمان مذاکرات، نظام تصمیم گیری کشور را دچار اختلال نماید و مهمترین اولویت کارگزاران و تصمیم گیران ارشد کشور باید حرکت پر شتاب کشور در مسیر توسعه و پیشرفت باشد و از هر گونه تاخیر در تصمیم گیری و پیشبرد اهداف و برنامههای کشور پرهیز نمایند.