موراویا در آثارش اغلب به کاوش در تضاد‌های درونی انسان‌ها، به‌ویژه در مواجهه با عشق، قدرت و مرگ، می‌پرداخت و شخصیت‌هایش را با صداقتی گزنده و بدون پرده‌پوشی به تصویر می‌کشید. این ویژگی‌ها، همراه با توانایی او در خلق دیالوگ‌های واقعی و پرمعنا، جایگاه او را به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان قرن بیستم تثبیت کرده است.
فرارو- آلبرتو موراویا (Alberto Moravia)، با نام اصلی آلبرتو پینکرله، یکی از برجسته‌ترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم است که در ۲۸ نوامبر ۱۹۰۷ در رم متولد شد و در ۲۶ سپتامبر ۱۹۹۰ در همان شهر درگذشت. او از کودکی با بیماری سل استخوان دست‌وپنجه نرم کرد که این تجربه بر زندگی و آثارش تأثیر عمیقی گذاشت و او را به سمت انزوا و تأمل درونی سوق داد. موراویا در سال ۱۹۲۹ با انتشار رمان «بی‌تفاوتی» (Gli indifferenti) به شهرت رسید؛ این اثر که نقدی تند و تیز به بورژوازی و پوچی اخلاقی جامعه‌ی آن زمان بود، او را به‌عنوان صدایی تازه و جسور در ادبیات ایتالیا معرفی کرد. سبک نگارش او که ترکیبی از واقع‌گرایی، روان‌شناسی و تحلیل اجتماعی است، در کنار توجه به موضوعاتی، چون ازخودبیگانگی، روابط انسانی و تنش‌های طبقاتی، او را به یکی از نمایندگان برجسته‌ی ادبیات مدرن تبدیل کرد.
به گزارش فرارو؛ موراویا در طول زندگی‌اش بیش از ۳۰ رمان و مجموعه داستان کوتاه منتشر کرد که بسیاری از آنها به زبان‌های مختلف ترجمه شدند و برخی نیز به فیلم‌های سینمایی اقتباس شدند، مانند «تحقیر» (Il disprezzo) که ژان-لوک گدار آن را در سال ۱۹۶۳ به تصویر کشید. او همچنین به‌عنوان روزنامه‌نگار و منتقد فعالیت داشت و دیدگاه‌های سیاسی چپ‌گرایانه‌اش را در نوشته‌هایش منعکس می‌کرد، هرچند از ایدئولوژی‌های خشک دوری می‌جست. موراویا در آثارش اغلب به کاوش در تضاد‌های درونی انسان‌ها، به‌ویژه در مواجهه با عشق، قدرت و مرگ، می‌پرداخت و شخصیت‌هایش را با صداقتی گزنده و بدون پرده‌پوشی به تصویر می‌کشید. این ویژگی‌ها، همراه با توانایی او در خلق دیالوگ‌های واقعی و پرمعنا، جایگاه او را به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان قرن بیستم تثبیت کرده است.
