همه ما نقاط قوت و ضعف خود را داریم؛ این که چقدر آنها را تشخیص می‌دهیم است که در زندگی تفاوت ایجاد می‌کند.
فرارو- پرورش خودآگاهی همیشه فرآیند آسانی نیست، اما داشتن خودآگاهی بالا کیفیت زندگی هر کسی را بهتر می‌کند.
به گزارش فرارو به نقل از یورتانگو، اینکه بتوانید به خودتان نگاه کنید و اعمال، احساسات، خواسته‌ها و نیاز‌های خود را بازتاب دهید، مستلزم داشتن یک نفس مشاهده سالم است که ناشی از توجه به دنیای درونی شماست. هرچه بیشتر با خودتان هماهنگ باشید، بیشتر متوجه خواهید شد که نشانه‌های واضحی وجود دارد که نشان می‌دهد نسبت به یک فرد معمولی خودآگاه‌تر هستید. سه حوزه اصلی خودآگاهی وجود دارد: فیزیکی، ارتباطی و عاطفی. داشتن خودآگاهی فیزیکی به این معنی است که نشانه‌های بدن خود را می‌شناسید و بر اساس آنها عمل می‌کنید. خودآگاهی رابطه‌ای به شما کمک می‌کند تا درک کنید چگونه عادات و ویژگی‌های شخصی‌تان بر تعاملاتتان با دیگران تأثیر می‌گذارد. داشتن خودآگاهی عاطفی به معنای توجه، شناسایی و پردازش احساسات است. در اینجا ۱۱ نشانه وجود دارد که نشان می‌دهد از یک فرد معمولی خودآگاه‌تر هستید
اینکه بتوانید به احساسات خود برچسب بزنید نشانه این است که شما نسبت به یک فرد معمولی خودآگاه‌تر هستید. اینکه بتوانید احساس خود را نام ببرید، کمتر یک تمرین فکری است و بیشتر در مورد گوش دادن به خودتان و بیان احساسات خود به زبانی ساده و مستقیم است. هیجانات زمانی که با زبانی عقلانی و انتزاعی از آنها فاصله می‌گیریم کمی کمتر احساس بدی ایجاد می‌کنند. تجربه غم و اندوه ممکن است ترسناک و ناراحت کننده باشد، اما عدم نامگذاری آن شما را در احساسات خود نگه می‌دارد، بدون اینکه به شما فرصتی برای پردازش و عبور از آنها بدهد.
اینکه بتوانید احساسات خود را به روشی سالم پردازش کنید، نشانه‌ای است که نسبت به یک فرد معمولی خودآگاه‌تر هستید. این بدان معناست که وقتی در حال گذراندن روز‌های سخت هستید، به مکانیسم‌های مقابله‌ای خود ویرانگر یا ناسازگار تکیه نمی‌کنید. شما سعی نمی‌کنید احساسات خود را بی‌حس کنید یا کنار بگذارید. شما به خود اجازه می‌دهید که کاملاً احساس کنید، حتی زمانی که دردناک هستند. داشتن مهارت برای پردازش احساسات شما نه تنها به پردازش احساسات سخت کمک می‌کند، بلکه به شما امکان می‌دهد احساس شادی و عشق کنید. خودآگاهی پایین ما را از خود دور نگه می‌دارد، که توانایی ما را برای احساس چیز‌های خوب نیز محدود می‌کند. خودآگاهی عاطفی بالا، انعطاف‌پذیری شما را برای رویارویی با چالش‌های زندگی افزایش می‌دهد، در حالی که به شما کمک می‌کند با خود و دیگران ارتباط برقرار کنید.
اگر بتوانید بازخورد‌ها و انتقادات را به خوبی بپذیرید، نشانه آن است که نسبت به یک فرد معمولی خودآگاه‌تر هستید. شما می‌توانید ارزش خود را به عنوان یک انسان از بازخورد‌هایی که می‌شنوید، حتی بازخورد‌های منفی جدا کنید. شما مراقب خود هستید، به این معنی که ظلم را نمی‌پذیرید، با این حال حاضرید به افکار دیگران در مورد رفتار خود گوش دهید و از آنچه که می‌گویند به عنوان فرصتی برای رشد استفاده کنید. یکی از جنبه‌های خودآگاهی که مستلزم تمرین و صبر است، یادگیری دریافت بازخورد و انتقاد بدون تعبیر آن به عنوان یک حمله شخصی است.
اگر مرز‌های خود را می‌شناسید و در تنظیم محدودیت‌ها احساس راحتی می‌کنید، خودآگاه‌تر از یک فرد معمولی هستید. اولین قدم برای تعیین یک مرز، شناسایی نیاز‌های شماست که نیاز به آگاهی از نحوه تفکر و احساس شما و ارزش‌های شما را دارد. شما بدون تعیین مرز نمی‌توانید یک فرد شاد، سالم و موفق باشید. مرز‌های سالم به ما روابط سالم، عزت نفس سالم و بهزیستی سالم می‌بخشد. با این وجود دانستن محدودیت‌های خودتان و داشتن اعتماد به نفس و خودآگاهی برای ادعای آنها، عملی مهربانی نسبت به خود است. مرز‌ها از آرامش درونی شما محافظت می‌کنند و به روابط کمک می‌کنند تا شکوفا شوند.
توانایی تشخص یو پذیرفتن اشتباهات خود بدون بهانه، نشانه‌ای است که شما خودآگاه‌تر از یک فرد معمولی هستید. اعتراف به اشتباههات برای هیچکس آسان نیست، اما گارد گرفتن و واکنش‌های شدید نشان می‌دهد شما خودآگاهی کمی دارید. عدم تمایل به پذیرش اشتباهات اغلب نشانه نوعی ناامنی عمیق است. هنگامی که کسی نمی‌تواند حتی اشتباهات کوچک خود را بپذیرد، نشان می‌دهد که آنها احساس ترس و ناکافی بودن می‌کنند. از طرف دیگر، تمایل به اعتراف به اشتباهات حاکی از سختی ذهنی و بلوغ عاطفی است. این رفتار نشان می‌دهد که شما این بینش را دارید که درک کنید که در حالی که اشتباهات بخشی از ما هستند، آنها ما را تعریف نمی‌کنند.
وقت گذاشتن برای تأمل در خود نشانه‌ای است که شما خودآگاه‌تر از یک فرد معمولی هستید. این بدان معناست که شما می‌توانید ارزیابی کنید که چگونه فکر می‌کنید، احساس می‌کنید و رفتار می‌کنید. پرورش یک سبک زندگی ذهن آگاهانه به این معنی است که شما لحظاتی را در برنامه شلوغ خود مخشص می‌کنید تا خودتان باشید. اگر بتوانید به خودتان اجازه دهید در لحظه زندگی کنید، ظرفیت شما برای بازتاب خودتان عمیق‌تر می‌شود.
اگر می‌توانید مکالمات ناراحت کننده داشته باشید و برای دیدگاه‌های افراد دیگر احترام قائل باشید حتی وقتی با آنها مخالف هستید، خودآگاه‌تر از یک فرد معمولی هستید. خودآگاهی به شما امکان می‌دهد نظرات افراد دیگر را در نظر بگیرید و شما را ترغیب می‌کند تا آنها را با دلسوزی در نظر بگیرید. شما می‌توانید بدون اینکه عصبانی شوید با کسی مخالف باشید، این نشانه‌ای است که شما خودآگاه‌تر از یک فرد معمولی هستید.
اگر به طور مداوم به دنبال مسیر‌هایی برای بهبود خود هستید، این نشانه‌ای است که شما خودآگاه‌تر از یک فرد معمولی هستید. خودآگاهی نه تنها باعث می‌شود آنچه که در مورد خودمان کشف می‌کنیم را بپذیریم، بلکه به ما کمک می‌کند تا در مورد تغییراتی که می‌خواهیم در زندگی خود انجام دهیم تصمیماتی آگاهانه بگیریم. یادگیری برای بهبود خودآگاهی به ما امکان می‌دهد تا انتخاب‌های بهتری انجام دهیم و یک سبک زندگی را انتخاب کنیم که باعث می‌شود احساس زنده بودن کنیم.
اگر از برای گذراندن زمان به تنهایی ارزش قائل هستید، نشانه‌ای است که شما خودآگاه‌تر از یک فرد معمولی هستید. تنها بودن به این معنی نیست که شما تنها هستید بلکه به این معنی است که در تنهایی خود احساس راحتی می‌کنید. تنهایی حالتی است که با فرد دیگری تعامل نمی‌کنید و احساس تنهایی زمانی است که احساس می‌کنید دنیای اجتماعی اطرافتان با آنچه می‌خواهید مطابقت ندارد. گذراندن زمانی به تنهایی به شما اجازه می‌دهد تا به خودتان فکر کنید و باتری‌های اجتماعی خود را دوباره شارژ کنید.
قدردانی نسبت به آنچه که دارید نشانه این است که شما نسبت به یک فرد معمولی خودآگاه‌تر هستید. حسادت نسبت به چیز‌هایی که کم داریم آسان‌تر از این است که لحظه‌ای مکث کنیم و شکرگزار چیز‌هایی باشیم که داریم. گذراندن روز‌های سخت به شما اطلاعات ارزشمندی در مورد خودتان می‌دهد. حتی اگر ممکن است به شما آسیب برساند، شما یاد می‌گیرید که چگونه پیشرفت کنید.
اگر می‌توانید به خودتان بخندید، این نشانه قطعی است که از یک فرد معمولی خودآگاه‌تر هستید. داشتن دیدی متعادل نسبت به خود به این معنی است که بتوانید به جای انتقاد از خود نسبت به عیب‌های درک شده خود، به روشی ساده دلانه، خصلت‌های خود را ببینید. همه ما عادات عجیب و غریب، نواقص و ناسازگاری‌هایی داریم که تنها بخشی از انسان بودن هستند. با این حال پذیرفتن این نقص‌ها نشانه‌ای از خودآگاهی باورنکردنی و در نهایت خودپذیری است.
