شغل مهمانداری هواپیما در اوایل قرن بیستم به وجود آمد و آن زمان تمامی مهمانداران هواپیما مرد بودند. اولین مهماندار زن تاریخ پرستاری ۲۵ ساله بود که در سال ۱۹۳۰ کار خود را شروع کرد و تا سال ۱۹۳۶ زنان دیگر به طور کامل جای مردان را در این شغل گرفتند.
به گزارش روزیاتو، مقررات دربارهی مهمانداران زن هر ساله سختگیرانهتر شد، مقرراتی که ویژگیهای ظاهری آنها را هم دربر میگرفت. در ادامه میخواهیم ببینیم قوانین مربوط به ظاهر مهمانداران هواپیما چه تغییراتی داشته و آنها امروز باید چه مواردی را رعایت کنند.
۵۰ تا ۶۰ سال پیش، مقررات دربارهی مهمانداران هواپیما سختگیرانهتر بود. آنها مجبور بودند وزن خود را کنترل کنند، فرم بدنی خاصی داشته باشند و اصول پوششی ویژهای را رعایت کنند که پوشیدن دامنهای تنگ و کوتاه در دهههای ۶۰ و ۷۰ میلادی از جملهی آنها بود.
مهمانداران هواپیما در آن زمان مجبور بودند از یک کمربند مخصوص استفاده کنند تا اندام شان فرم لازم را پیدا کند. اگر مهمانداری وزن اضافه میکرد، به ۳۲ تا ۳۵ سالگی میرسید، یا ازدواج میکرد، شغل خود را از دست میداد.
امروزه شرکتهای هواپیمایی زندگی شخصی کارکنان خود را کنترل نمیکنند و استانداردهای غیرمنطقی ندارند، اما ظاهر مهمانداران هواپیما کماکان باید ویژگیهای به خصوصی داشته باشد.
علیرغم باور اشتباه عمومی، مهمانداران هواپیما مجبور نیستند مانند مدلها باشند. حداقل قد آنها باید ۱۵۷ سانتیمتر باشد و طول دستان شان باید به ۱۵ تا ۲۳ سانتیمتر برسد. آنها باید بتوانند چمدانها را داخل قفسههای هواپیما قرار دهند. وزن بر اساس شاخص توده بدنی محاسبه میشود که باید بین ۱۸/۵ تا ۲۴/۹ باشد. مقررات در اینباره ممکن است در هر شرکت هواپیمایی متفاوت باشد.
حداقل سن ۱۸ تا ۲۱ سال است. حداکثر سن معمولاً تعیین نمیشود، چون آن را تبعیض آمیز میدانند، اما بعد از ۳۰ تا ۳۲ سالگی زنان معمولاً به سراغ شغلی خارج از هواپیما میروند. با این حال، همیشه هم اینگونه نیست. برای مثال، تصویر بالا مهماندار آمریکایی، بت نش را در سال ۲۰۱۷ نشان میدهد. او در آن زمان ۸۱ سال داشت و هنوز هم به عنوان مهماندار هواپیما مشغول کار است.
مهماندار هواپیما چهرهی شرکت هواپیمایی خود محسوب میشود. به همین دلیل نباید زخمی روی صورت یا دیگر قسمتهای بدن خود که لباس آنها را نمیپوشاند، داشته باشد. این مسأله درمورد جوش، ماه گرفتگی و خالکوبی هم صدق میکند.
در بیشتر شرکتهای هواپیمایی داشتن خالکوبی در قسمتهایی از بدن که زیر لباس قرار میگیرند، ایرادی ندارد، اما داشتن حتی یک خالکوبی کوچک روی مچ پا، مچ دست یا گردن به این معنی است که امکان کار در این شغل برای شما وجود ندارد.
مهمانداران هواپیما نباید چشمان ضعیفی داشته باشند یا درصورت ضعیف بودن، میتوانند از لنز طبی استفاده کنند. استفاده از عینک هم در صورتی که منافاتی با استانداردهای ظاهری شرکت هواپیمایی نداشته باشد، امکان پذیر است.
مهمانداران هواپیما دائماً به مسافران لبخند میزنند و به همین دلیل باید خندهی زیبایی داشته باشند. داشتن دندانهایی سفید و مرتب ضروری است. برخی شرکتهای هواپیمایی اجازهی استفاده از ارتودنسی را میدهند. اما داشتن دندانهای نامرتب یا افتاده پذیرفته نیست. حتی اگر وضعیتی موقتی باشد، آن شخص احتمالاً اجازهی کار نخواهد داشت.
قد موهای مهمانداران باید تا یقهی لباس شان باشد، اما برای رنگ موها هم مقرراتی وجود دارد. مهمانداران هواپیما برای رنگ کردن موهای خود تنها میتوانند از رنگهای طبیعی استفاده کنند و اجازهی استفاده از رنگهای تند و فانتزی را ندارد. بعضی مهمانداران موهای خود را هایلایت میکنند که در اینصورت باید موهای خود را به گونهای جمع کنند که قسمتهای روشن مو دیده نشود.
داشتن ناخنهایی زیبا و مرتب ضروری است. شرکتهای هواپیمایی میزان بلندی و رنگ ناخن مهمانداران را تعیین میکنند که معمولاً اینگونه است: نه چندان بلند و در رنگهای نود، فرنچ یا قرمز.
آرایش کردن هم ضروری است، اما باید به شکلی طبیعی باشد، با این حال، استفاده از مژه مصنوعی و رژلب قرمز امکان پذیر است. بعضی شرکتهای هواپیمایی تنها طیفهای خاصی از رژلب قرمز را اجازه میدهند. برخی شرکتها هم مهمانداران خود را ملزم به استفاده از کرم پودر، رژلب، خط چشم و سایه میکنند.
قوانین شرکتهای هواپیمایی در این مورد ممکن است باهم متفاوت باشد، اما در اغلب آنها مهمانداران هواپیما در فرودگاه ملزم به پوشیدن کفش پاشنه بلند هستند. گرچه کفش راحتی نیست، اما ظاهر زیبایی دارد. اما در طول پرواز مهمانداران میتوانند از کفشهای راحتتر و کاربردی تری استفاده کنند.
مهمانداران هواپیما درصورت تمایل به استفاده از زیورآلات میتوانند از یک جفت گوشوارهی کوچک بدون جواهرات رنگی و حداکثر ۲ انگشتر شامل حلقه نامزدی یا ازدواج استفاده کنند.
با این حال، بستن ساعت ضروری است. مهمانداران هواپیما بدون ساعت نمیتوانند کار خود را انجام دهند. تمامی خدمهی هواپیما از ساعت استفاده میکنند تا در شرایط اضطراری با آن بتوانند زمان را پیگیری کنند، چرا که تخلیهی سریع مسافران از هواپیما نباید بیشتر از ۹۰ ثانیه طول کشد.