
فضا در درون جریان اصلاحات تا حدودی دوقطبی شده است. به این صورت که یک عده در داخل جریان که به دولت نزدیک هستند در این یک سال اخیر خیلی توجیهگر شده اند و به نوعی فضا برای یک نقد منصفانه دولت بسته شده است. همین مسئله موجب شده که برخی انتقادهای بسیار تندی نسبت به دولت انجام دهند. در چنین شرایطی من معتقدم که باید یک مسیر متعادلی را شکل دهیم و کسانی که نقش خاصی ر. این ماجرا دارند، وظیفه خطیرتری هم در این مسیر خواهند داشت
فضای دوقطبی در جریان اصلاحات
در همین خصوص علی تاجرنیا فعال سیاسی اصلاحطلب طی گفتگو با فرارو عنوان کرد: «به عقیده من فضا در درون جریان اصلاحات تا حدودی دوقطبی شده است. به این صورت که یک عده در داخل جریان که به دولت نزدیک هستند در این یک سال اخیر خیلی توجیهگر شده اند و به نوعی فضا برای یک نقد منصفانه دولت بسته شده است. همین مسئله موجب شده که برخی انتقادهای بسیار تندی نسبت به دولت انجام دهند. در چنین شرایطی من معتقدم که باید یک مسیر متعادلی را شکل دهیم و کسانی که نقش خاصی را این ماجرا دارند، وظیفه خطیرتری هم در این مسیر خواهند داشت.»
او تصریح کرد: «من در کنار اینکه با آقای نبوی هم نظر هستم، اما فکر نمیکنم کار درستی باشد که همه اقدامات دولت را برعهده گرفت. اتفاقا من فکر میکنم که آنچه بیشتر به جریان اصلاحات ضربه میزند این است که داشته ها و نداشته هایمان را به دولت گره بزنیم. باید قبول کنیم که بخشی از کارها و رفتارهای دولت قابل دفاع نیست و باید فضایی را برای انتقادهای منصفانه باز بگذاریم. با این حال من هم موافقم که نباید در این رابطه انتقادهای تند و غیرمنصفانهای نسبت به دولت انجام داد، زیرا به هرحال دولت مستقر منتخب اصلاحطلبان است.»
وی در خصوص ادامه این روند دوقطبی در درون جریان اصلاحات تاکید کرد: «اگر الان چارهای برای این مسئله پیدا نکنیم قطعا در ادامه موجب تشدد و شکاف میشود و بعید نیست دوباره همان اختلافاتی که در سال ۸۴ رخ داد، تکرار شود. به همین دلیل است که میگویم باید یک مسیر متعادلی ایجاد شود که در عین حال که از دولت حمایت میکنیم در مواقع لزوم هم انتقاد کنیم. زیرا از یک سو این رویکرد توجیهگری میتواند جایگاه اصلاح طلبان را در نزد افکار عمومی متزلزل کند و از سوی دیگر انتقادهای تند هم موجب ایجاد یاس و ناامیدی در جامعه خواهد شد. در این راستا باید در نظر داشته باشیم که زمان زیادی تا انتخابات مجلس باقی نمانده است و اگر الان به دنبال راه حل نباشیم و این فضای دوقطبی را از بین نبریم، ممکن است که مشکلات بسیاری برای جریان اصلاحات به بار بیاورد.»
این تحلیلگر مسائل سیاسی ادامه داد: «یک نکته خیلی مهم این است که کشور الان در شرایطی است که دیگر برای هیچ کس اهمیتی ندارد که مثلا در دوران آقای احمدی نژاد شرایط به چه نحوی بوده. زیرا به هرحال بیش از ۶ سال از آن دوره میگذرد و مردم منتظر هستند که اقدامات و تصمیمات مفیدی از دولت ببینند. اما متاسفانه ما هنوز میبینیم که در صحبتهای بعضی از دولتمردان همچنان اشاره به دوره آقای احمدی نژاد وجود دارد. البته این قابل پذیرش است که بخشی از این مشکلات فعلی به دلیل سیاستهای غلط دولتهای نهم و دهم بوده، اما باید دید که چقدر این مسئله مورد قبول افکار عمومی است که به نظر من خیلی شنیده نمیشود و طالب ندارد.»
او افزود: «در درون جریان اصلاحات هم ما باید به دنبال این باشیم که چهرههایی را معرفی کنیم که کارآمد باشند و باید قبول کنیم که حرفهای شعارگونه دیگر اهمیت ندارند. یعنی باید به گونهای برخورد کنیم که مردم بدانند اگر دولت در اختیار اصلاحطلبان بود، قطعا شرایط متفاوت بود و ما همچنان چهرههای کارآمد بسیاری داریم. به همین دلیل است که میگویم باید برخی سیاستهای موجود نقد شود تا مردم بدانند که ما به دنبال این هستیم تغییراتی ایجاد کنیم. اگر مردم به این باور برسند که دولت آینده در اختیار اصلاحطلبان باشد همین سیاستها و رویکردها را ادامه میدهند، قطعا از این جریان حمایت میکنند.»
تاجرنیا در پایان گفت: «البته من نمیدانم منظور برخی دوستان اصلاحطلب از اینکه میگویند «تندروهای اصلاحطلب» چیست. شاید هرگونه انتقاد را نوعی تندروی میدانند، اما اینکه فکر کنید مانند تندروهای اصولگرا، گروههای مشخص و سازماندهی شدهای وجود دارد، اینگونه نیست. یعنی حداقل من تا امروز با این مسئله مواجه نشدم. البته ممکن است برخی افراد در درون جریان اصلاحات نگاههای تندتری نسبت به بقیه داشته بشاند، اما اینگونه نیست بگوییم گروه خاصی در درون جریان حضور دارند که رویکرد رادیکالی دارند.»