
دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام يكي از مهمترين دغدغههاي جامعه را مساله توسعه و عوامل موثر در آن دانست و گفت: زماني عوامل فيزيكي يا منابع مادي در توسعه كشورها نقش تعيين كننده داشت اما امروز مهمترين عامل توسعه ملي، سرمايه اجتماعي و فرهنگي است.
محسن رضايي در نشست انتخاباتي كه از سوي انجمن اسلامي دانشجويان مستقل دانشگاه شريف برگزار شد، يادآور شد: مدتهاست كه در ايران دغدغه توسعه بين نخبگان كشور، انديشمندان، روشنفكران و مردم پيدا شده است و راههاي مختلف حتي قبل از انقلاب اسلامي براي دستيابي به توسعه يافتگي در ايران در پيش گرفته شده و بعد از انقلاب نيز دولتها به فكر ارائه برنامه براي اين توسعه ملي بودند.
وي با بيان اين اعتقاد كه " در حال حاضر در بخش توسعه اقتصادي به عقبماندگي دچار شدهايم" به طرح اين سوال پرداخت كه " آيا علت عقبماندگي و عدم توسعهيافتگي ما در رشد توسعه ملي ناشي از اين نميشود كه ما از سرمايه ملي، انساني و فرهنگي استفاده درست نميكنيم؟" و افزود: با 340 ميليارد دلار چه از ناحيه فروش نفت و گاز و چه از ناحيه فروش ساير كالاها و خدمات غيرنفتي ميتوانستيم جهش اساسي در اداره كشور به وجود بياوريم.
حال اگر اين درآمد به 50 ميليارد دلار هم ميرسيد اتفاقي نميافتاد؛ چراكه روش درستي براي مديريت و طرحها و ايدهها وجود ندارد.
وي گفت: بايد ببينيم كه گمشده ما كجاست؛ آيا گمشده ما بحث آزادي،مردمسالاري، مديريت و يا اخلاق است؟ چرا با وجود همه دلسوزيهايي كه طي اين سي سال از سوي افراد با عقايد مختلف مطرح شد، اين گمشده را نيافتيم؟ سي سال فرصت زيادي بوده و ايران بايد بيشتر از اين پيشرفت ميكرد.
دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام حلقه مفقوده در اين بحث را مديريت منابع انساني، سرمايه انساني، سرمايه اجتماعي و در يك كلام عدم ايفاي نقش فعال نيروي انساني دانست و افزود: همه كساني كه به عنوان نخبه در اين كشور مطرح هستند ميتوانند در اين جامعه تاثيرگذار باشند.
وي در ادامه مساله جوانان و علم را يكي ديگر از موارد مورد توجه در اين راستا دانست و خاطرنشان كرد: ما بايد ببينيم كه چقدر از علم در اداره كشور استفاده ميكنيم و اصلا مديريت ما چقدر علمي است؟ همچنين چقدر از نيروي جوان در اداره كشور استفاده ميكنيم؟
وي با بيان اينكه " جوانان هميشه فرشته نجاتي براي ايران بودند" يادآور شد: امام(ره) با كمك جوانان، استبداد و اشغالگران را از كشور بيرون راند. پس چرا اين معجزه حضرت موسي امام و اين عصاي موسوي ملت ايران خود با مشكلات فراوان روبروست.
رضايي گفت:اگر ميخواهيد به من راي ندهيد راي ندهيد اما به فكر اين باشيد كه جوانان راه ملت نجات ايران هستند و به كساني راي دهيد كه از ميان شما بتوانند مديران توانمندي را معرفي كنند و قدرت و مديريت را از نسل اول به شما منتقل كنند.
وي خاطرنشان كرد: به من گفتند شما چرا وارد صحنه شدهايد؟ در جواب ميگويم براي اينكه احساس نگراني ميكنم. در حال حاضر ميبينم كه يكسري باندبازي و گروهگرايي حركت توفنده ملت ايران را كند كرده است.
وي با طرح اين سوال كه " ما چرا نبايد ايران را به يك قدرت ملي و فناوري تبديل كنيم؟" افزود: ما در اين راستا نياز به لشكركشي، كار نظامي و تهديد كردن نداريم، بلكه از طريق علم، فناوري، تجارت، فرهنگ و صلح و امنيت ميتوانيم ايران را به بعد از گذشت سي سال به يك كشور قدرتمند تبديل كنيم.
دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام در ادامه درباره بزرگ بودن دولت ابراز عقيده كرد: امروز بين علم و زندگي، علم و كشاورزي، علم و فناوري و بين علم و صنعت شكاف وجود دارد و تا اين گسست حل نشود ما به توسعه ملي دست پيدا نميكنيم.
من نگران هستم و اگر اين نگراني وجود نداشت و احساس ميكردم كه دوستان من ميتوانند اين نگرانيها را برطرف كنند، مثل سي سال گذشته كنار آنها ميايستادم و به صحنه نميآمدم.
وي در پاسخ به سوالي درباره سياست خارجي دولت احتمالياش در مقابل دنياي عرب گفت: طرح اختلافات بين ايران و اعراب يك توطئه است و ما نبايد وارد اين توطئهها شويم.
ما بايد به آنها بگوييم كه دوستشان هستيم و ميتوانيم بر مبناي يك همگرايي منطقهاي، اتحاديه مشترك فرهنگي و تجاري با آنها به وجود بياوريم و از وارد شدن به اختلافاتي كه طراحي آن زير سر اسرائيل است، دور شويم.
وي همچنين درباره اقتصاد اجتماعي پاسخ داد: اقتصاد اجتماعي يك تئوري بين اقتصاد سرمايهداري و اقتصاد سوسياليستي است.
رضايي در اين راستا سرمايهگذاري خارجي و تضمين وجود امنيت براي اين سرمايهگذاري، همچنين استقبال از سرمايههاي ايرانيان خارج از كشور را يكي از راهكارهاي خود در اينباره برشمرد و اضافه كرد: دوران دهه اول انقلاب گذشته است كه ما بخواهيم قيافههاي سياسي از خودمان دربياوريم و ادعا كنيم كه براي كل عالم طرح داريم ما بايد اول براي خودمان طرح داشته باشيم.
وي در پاسخ به سوالي درباره اتاق فكر و ناهماهنگيهايي در اين بين گفت: اگر خدا بخواهد و دولت با اعتماد شما به دست من سپرده شود، نميگذارم اين ناهماهنگيها ادامه پيدا كند؛ چراكه من با همه مجموعههاي كشور رابطه خوبي دارم و از افراد كارآمد در اداره كشور استفاده ميكنم.
وي همچنين در پاسخ به سوالي درباره اظهارات اخيرش در مورد موسوي گفت: آوردن كلمه وساطت درست نبود؛ دو بار مسائلي پيش آمد كه طي آن تقاضاي من از امام منجر به نخست وزيري آقاي ميرحسين شد. ما نظراتمان را خدمت امام گفتيم و اين باعث شد كه ميرحسين نخست وزير شود. بعد از آن و براي دور دوم نخست وزيري آقاي مهندس ميرحسين موسوي، مقام معظم رهبري و آقاي هاشمي خيلي نظرشان به ميرحسين نبود.
اما بنا به دلايلي مثل اينكه بچههاي جبهه و جنگ با ميرحسين رابطه عافطي داشتند، به امام گفتم كه اين اختلافات باعث شده تا بسيجيان وارد مسائل سياسي و در واقع جنگ ديگري شوند. به امام گفتم كه آقاي ميرحسين باشند تا اين وحدت پاشيده نشود و فكر ميكردم كه وجود ميرحسين در آن شرايط ميتواند به جبهه و جنگ كمك كند.
دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام در پاسخ به سوالي مبني بر برنامهاش در حوزه فرهنگ نيز با بيان اينكه " فرهنگ در جامعه ما مظلوم واقع شده است" افزود: ما ميتوانيم از ظرفيت شوراي عالي انقلاب فرهنگي و مقام معظم رهبري كه توجه ويژهاي به بحث فرهنگ دارند استفاده كنيم و بايد بدانيم كه بحث كتاب، بحث پرتقال و گوجهفرنگي نيست.
وي درباره رقيب جدي خود تاكيد كرد: من رقيب خود را تنها گراني، بيكاري و عقبماندگي كشور ميدانم.
وي همچنين در بيان موضعاش درباره جبهه اصلاحات اظهار كرد: من اصلاحطلبان را نيز نقد كردم، منتهي اگر نقد من از اين دولت بيشتر است به اين دليل است كه اداره قوه مجريه در دست اين دولت است.
من در گذشته هم گفتهام راهي كه ادامه ميدهيم به سمت پرتگاه ميرود و بازگشت به گذشته نيز منجر به شكست خواهد شد؛ بنابراين ما نميتوانيم به خاطر احساسات سياسي و عاطفي كه با اين و آن داريم چهار سال وقت مردم را بگيريم پس بايد مسوولانه برخورد كنيم.
رضايي در ادامه با بيان اين اعتقاد كه " وضعيت بانكهاي ما نيز با يك بنبست مواجه است" گفت: مسير پول و سرمايه بايد بر اساس قواعد اقتصادي سروسامان بگيرند. دولتها اگر عرضه دارند بايد از طريق افزايش ثروت ملي، درآمد دولت را بالا ببرند.
در اين راستا طرحي دارم كه طي آن كشور را به 9 منطقه فدرال اقتصادي البته نه فدرال كامل تقسيم ميكنيم و 9 نفر در حد معاون رييسجمهور را به عنوان مسوولان اين مناطق خواهيم گذاشت.