فقر

اینجا حاشیه پایتخت، نقطه‌ای بین اسلامشهر، اتوبان تهران ساوه و اتوبان آزادگان و منطقه‌ای مملو از کوره‌های آجرپزی است؛ کوره‌هایی که این روز‌ها به نماد فقر در حاشیه تهران تبدیل‌شده‌اند. کوره‌هایی پر از کودکان ایرانی و مهاجر که تنها سرگرمی آنها، بازی در زمین‌های خاکی است. کودکانی که نه آینده‌ای دارند و نه مشخص است چه سرنوشتی در انتظار آن‌ها است. بیشتر خانه‌های موجود در این منطقه کاه‌گلی یا ساختمان‌های آجری غیر مهندسی ساز است و در برابر هر رخداد ساده‌ای در طبیعت، امکان تخریب و مرگ ساکنان آن وجود دارد. این خانه‌ها تک اتاق و فاقد حمّام و دستشویی است و خانواده‌ها ناچارند از حمام و دستشویی مشترک استفاده کنند. این مناطق حاشیه تهران فاقد امکانات زیرساختی و لوله‌کشی آب بوده و ساکنین برای رفع نیاز از تانکر آب استفاده می‌کنند.

«گزارش های مددکاران اجتماعی نشان می دهد مردان بسیاری به دلیل فقر شرایط اقتصادی خانواده شان را برای همیشه ترک کرده اند. از این رو هر روز ما شاهد مراجعه زنان و مادرانی بی سرپناهی هستیم که حتی از پس پرداخت اجاره خانه هم بر نمی آیند.»

براساس معیار‌های دهک‌بندی خانوارها، ۹.۳میلیون خانوار فقیر شناسایی شده‌اند که ۲.۸میلیون خانوار معادل ۳۰درصد کل خانوار‌های فقیر تحت پوشش نهاد‌های حمایتی هستند و ۶.۶میلیون خانوار معادل ۷۰درصد کل خانوار‌های فقیر فاقد پوشش حمایتی محسوب می‌شوند.

گرسنگی یکی از دلایل اصلی ترک ونزوئلا است. نهاد رصد مالی ونزوئلا یک گروه مستقل از تحلیلگران اقتصادی اعلام کرده که قیمت سبد خرید برای یک خانواده چهار نفره ونزوئلایی در ژانویه ۲۰۲۲ میلادی نسبت به مدت مشابه دو سال پیش از آن افزایشی قیمتی ۷۵ درصدی داشته است.

در گزارش شهرداری تهران در سال ۹۹ تعداد افراد زباله گرد در کشور حدود ۱۴ هزار نفر اعلام شده که حدود ۴۷۰۰ نفر از این افراد که غالباً کودکان هستند در شهر تهران فعال هستند.

کرونا تا کنون چهار جهش ژنتیکی خطرناک شامل آلفا، بتا، گاما و دلتا داشته و امیکرون جدیدترین نسخه جهش یافته این ویروس است.

در بندر چابهار محله‌هایی با ساکنان فقیر و حاشیه نشین هستند. مردمی که سالهاست به دلیل خشکسالی و فقر از مناطق جنوبی استان سیستان و بلوچستان به حاشیه چابهار پناه آورده اند. کمب یکی از مناطق محروم چابهار است. تعداد زیادی از دختران و پسران در این مناطق فرصت تحصیل پیدا نمی‌کنند و یا زود ترک تحصیل می‌کنند. بسیاری از مرد‌ها درگیر اعتیادند و بار تامین مالی خانواده‌های زیادی بر دوش زنان است. مدارس از کیفیت مناسبی برخوردار نیستند و بهداشت فردی و محیطی در این منطقه بخصوص برای کودکان نامناسب است.

یک پوستر چسبانده شده از سوی طالبان روی شیشه نانوایی جلب توجه می‌کند. بر روی این پوستر نوشته شده: "براساس حکم شریعت، زن مسلمان باید حجاب را رعایت نماید." طالبان برقع سیاه و آبی را حجاب کامل می‌داند و از زمان به قدرت رسیدن به استفاده زنان از این پوشش تاکید دارد.

کودکان زیادی در افغانستان به دلیل سوءتغذیه نمی‌توانند راه بروند.

قیمت کلیه در افغانستان برای مردان ۲۰۰۰ دلار و برای زنان ۱۵۰۰ دلار است.

غریب آباد جایی در میان کوه‌های ایرافشان است. ایرافشان دهستانی از بخش آشار در حومه شهر سرباز و سرباز شهری در استان سیستان و بلوچستان است. برای رفتن به غریب آباد باید مسیری چند ساعته و مال رو را با چهارپا طی کرد. ساکنان غریب آباد، مردان، پسران و دخترانند. دختران که بعد از اتمام کلاس پنجم ابتدایی مجبورند ناخواسته تحصیل را ترک گفته از روستای اصلی به اینجا بیایند تا در کار دامداری، آوردن آب از چشمه و تهیه غذا خانواده را کمک کنند.

دکتر فیاض زاهد، استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که مهمترین چالش‌های سیاست خارجی ایران چیست؟ اظهار داشت: بزرگترین مشکلات ایران به عنوان یک واحد سیاسی و جغرافیایی مساله روابط و مناسبات خارجی است.

یک مطالعه تصادفی دقیق در ایالات متحده نشان میدهد که دسترسی مادران به منابع مالی بیشتر، می‌تواند به شکل گیری مغز نوزادان آن‌ها کمک کند.

هیچ شغلی وجود ندارد. با این وجود، این زن ۵۰ساله برای دو پسرش که یکی فلج است و دیگری بیماری روانی دارد باید هزینه درمان را فراهم کند. هم چنین، شوهرش نیز نیاز به دارو دارد. او می‌گوید: «من مجبور شدم دو دخترم یکی هشت و دیگری شش‌ساله را بفروشم».

امروزه ۵۰ درصد فقیرترین افراد جمعیت تنها ۴ یا ۵ درصد از کل ثروت فرانسه را در اختیار دارند. ما می‌توانیم منتظر رشد و بهبود رقابت باشیم و در قرن گذشته تجربه اش را داشته ایم.

جنگلوک یکی از محله‌های شهر چابهار است که ساکنان آن دچار فقر و محرومیت هستند. وضعیت بهداشت در آنجا خیلی ضعیف است. بسیاری از کودکان دختر و پسر از تحصیل بازمانده و یا ترک تحصیل کرده اند. ابر سیاه اعتیاد بر سر محله سایه انداخته و بسیاری از افراد حتی شناسنامه ندارند.

فرانچسکا مانوچی روزنامه نگار و فعال حقوق بشر ایتالیایی، ویدئویی در صفحه توییتر خود منتشر کرد که صف‌های طولانی زنان و مردان را در کابل نشان می‌دهد که برای دریافت بسته‌های کمک غذایی، در انتظار به سر می‌برند. با قدرت گرفتن طالبان، کمبود مواد غذایی و فقر به شکل بی‌سابقه‌ای در افغانستان زندگی مردم را تحت تاثیر قرار داده است.فرانچسکا مانوچی در سال‌های اخیر جنگ‌ها و بحران مهاجرت در سوریه، تونس، عراق، فلسطین، لیبی، لبنان، مصر، ترکیه، یمن و افغانستان را پوشش داده است و جوایزی را نیز در حوزه حقوق بشر و روزنامه نگاری نصیب خود کرده است.

صد‌ها کودک دختر و پسر مناطق میرآباد، کمب، مراد آباد، هوت آباد و رمین چابهار در جنوب استان سیستان و بلوچستان به دلیل فقر و محرومیت ترک تحصیل کرده و یا از شروع مدرسه بازمانده اند. این گزارش حاوی تعدادی از صد‌ها دانش آموز جامانده ازمدرسه درچابهار است.

میرحمزه و خانواده اش در اینجا برای زنده ماندن دست و پنجه نرم می‌کنند و جز چند کیلو آرد در خانه چیزی برای خوردن ندارند. آن‌ها روزهاست که آرد خشک می‌خورند.

ویدئویی بسیار دردناک و غم انگیز از کودکی که تنها خواسته و آرزویش خوردن میوه است.