منوچهر محمدي با انتقاد از شرايط اكران «عصر روز دهم» گفت: «به هيچ وجه پيش‌بيني نمي‌كرديم بحث هدفمندي يارانه‌ها همزمان با اكران فيلم ما، اتفاق بيفتد و اگر اين شرايط پيش برود، فيلم قطعا در اكران شكست خواهد خورد.»
اين تهيه‌كننده كه به همراه مجتبي راعي در نشست «عصر روز دهم» در ايسنا حضور پيدا كرد، درباره‌ي شرايط اكران فيلم «عصر روز دهم» ادامه داد: «وزارت ارشاد و معاونت سينمايي اصرار داشتند كه اين فيلم در ماه محرم اكران شود. تصور ما هم اين بود كه فيلم چند هفته قبل از محرم اكران مي‌شود و در ايام محرم اكران آن ادامه پيدا مي‌كند. طبيعتا اين فيلم مي‌توانست بگويد سينماي ايران نسبت به واقعه مهم عاشورا واكنش نشان داده و با قوت و ضعفش فيلمي ساخته شده كه در اين ارتباط است. اما اين اكران به دلايل عديده‌اي انجام نشد و قرار بر اين شد كه « عصر روز دهم» بعد از تاسوعا و عاشورا اكران شود در حالي كه مي‌دانيم به طور طبيعي در 10 روز اول محرم اساسا تبليغات در صدا وسيما، تبليغات ميداني و مطبوعات به نوعي فروكش مي‌كند. بنابراين قبل از اكران فيلم هم ما امكان كارهاي تبليغاتي براي معرفي فيلم نداشتيم.»
به هيچ‌وجه از اكران فيلم بدين شكل راضي نيستم
محمدي يادآور شد: «علاوه بر شرايط خاص محرم، شب قبل از اكران فيلم هم مصادف با اعلام طرح هدفمند كردن يارانه‌ها شد و روز اكران تا امروز طبيعتا تمام صحبت‌ها و گفتگوها راجع به اين طرح بود، بنابراين به هيچ وجه از اكران فيلم به اين شكل راضي نيستم. البته شركت پخش فيلم تمام تلاش خود را در زمينه ارتباط با صداوسيما و شهرداري براي گرفتن مجوز تبليغات شهري، مطبوعات و فضاي رسانه‌اي انجام داد. به هر حال تلاش كرديم در شرايط بسيار دشوار، موضوعي كه بسيار سخت و دشوار است را به تصوير بكشيم و شايد بيش از آن چيزي كه وظيفه يك تهيه‌كننده و پخش كننده بود، عمل كرديم.»
مسؤولان بايد به سينمايي كه كمي فرهنگي‌تر است،حساس باشند
اين تهيه‌كننده ادامه داد: «عليرغم اينكه يك عده‌اي دائم اعتراضشان نسبت به سينماي ايران بلند است و ايراد مي‌گيرند، وقتي چنين مصاديقي توسط سينما عرضه مي‌شود در سكوت فرو مي‌روند. بايد حداقل يك دهم اعتراضي كه عليه سينماي سطحي و سطحي‌نگر انجام مي‌شود، مسوولين جامعه كساني كه تريبون دارند و دست به قلم هستند، نسبت به سينمايي كه كمي فرهنگي‌تر است، حساس باشند.»
اكران فيلم بايد يك ماه قبل از محرم آغاز مي‌شد
مجتبي راعي كارگردان «عصر روز دهم» هم در ادامه مطرح كرد: «وقتي ما اصرار ارشاد بر اكران فيلم در محرم را ديديم به آنها گفتيم كه اگر قرار باشد اين فيلم دقيقا همزمان با محرم اكران شود، به آن معني است كه « عصر روز دهم» يك فيلم مناسبتي است و جدي نيست. به نظرم اكران فيلم بايد يك ماه قبل از محرم آغاز مي‌شد و در محرم ادامه پيدا مي‌كرد كه تبليغات براي آن انجام شده باشد. اصرار ما بر اين بود و دوستان هم قبول كردند، اما چه اتفاقاتي افتاد كه ناگهان فيلم را بدون هيچ‌گونه تبليغاتي پس از تاسوعا و عاشورا اكران كردند، نمي‌دانم.»
گفتند تصوير خانم توسلي را نشان ندهيد
وي مشكلات جانبي تبليغات اين فيلم را در كنار زمان نامناسب اكران آن، از ديگر مباحث مهم برشمرد و گفت: «در عراق بودم كه آقاي محمدي به من گفتند، نتوانستيم براي پخش تيزر فيلم به نتيجه برسيم، ايشان به من گفتند كه ظاهرا براي خانم توسلي مشكلي پيش آمده كه گفته‌اند تصويرش را نشان ندهيد. من خيلي حيرت كردم و سعي كردم بفهمم مشكل از كجاست تا اگر مي‌توانيم براي رفع آن كمكي بكنيم. اگر مساله خيلي جدي است و مثلا او فعاليت مسلحانه كرده است، اين مساله ديگر به ما ارتباطي ندارد و از كانال سينما بيرون است. اما اگر مشكل ايشان به مسائل سينمايي باز مي‌گردد، پيگيري كنيم.»
وي ادامه داد: «من از آقايان شمقدري و ميرعلايي كه با هم در عراق بودند، مشكل را پيگيري كردم كه به من گفتند اين مساله هيچ ارتباطي به فيلم شما ندارد، قاعدتا اگر قرار باشد اتفاقي بيفتد بايد براي بعد از اين فيلم باشد. پس از آن آقاي شمقدري با آقاي ضرغامي تماس گرفت و به من گفت كه مساله شما حل شد. اما چند روز بعد دوباره آقاي محمدي تماس گرفتند و گفتند كه تيزر دوباره پخش نمي‌شود.»
راعي افزود: «حتي گفتند در پوسترهاي فيلم كه براي نصب آماده شده بود، عكس ايشان نباشد. شهرداري تمايل داشته كه اگر امكان دارد عكس ايشان حذف شود. در حاليكه فيلم ما به گونه‌اي است كه اگر عكس ايشان را برداريم بار تبليغي خود را از دست مي‌دهد، چرا كه تنها يك بازيگر اصلي دارد. اين بحث‌ها روزهاي مهم و تعيين كننده‌اي را از ما گرفت. حتي در برنامه « هفت» هم قرار بود هانيه توسلي حاضر شود اما به ما گفتند كه تمايل بر اين بوده كه ايشان نيايند و من واقعا از اين واقعه متاسف شدم، چرا كه يك بار ديگر هم در فيلم « سفر هيدالو» بدون اينكه هيچ گناهي داشته باشم به چنين تير غيبي دچار شدم و به نظرم فيلم فنا شد.»
اكران بدترين حالت ممكن را سپري مي‌كند
در ادامه اين نشست، منوچهر محمدي زمان اكران زمستانه فيلم را بسيار نامناسب دانست و تصريح كرد: «اولا ما در زمستان كم دامنه‌ترين ميزان مخاطب را در سينما داريم. دوما محرم و تاثير فضاي آن بسيار مهم است. سوما طرح هدفمند كردن يارانه‌ها اعلام شده بود. در كنار اين مطالب براي اولين بار 9 فيلم جديد با هم اكران شده است.»
با اين سياست فيلم سوزي در حال حاضر وضعيت اكران بدترين حالت ممكن را سپري مي‌كند و ظاهرا مسابقه‌اي ترتيب داده شده كه هيچ كس به خط پايان نرسد. ما براي « عصر روز دهم» تنها 15 سينما در اختيار داريم و چند ماهي است كه چند فيلم گروه و چند فيلم آزاد به صورت توامان در حال اكران هستند. با اين شرايط ديگر چه فضايي براي اكران فيلم باقي مي‌ماند؟
اميدوارم افرادي كه نگران فرهنگ كشورند سكوت‌شان را بشكنند
وي ادامه داد: «اميدوارم در چند هفته باقيمانده افرادي كه احساس نگراني مي‌كنند، نگران فرهنگ كشور هستند و فكر مي‌كنند، مخاطب بايد فيلم خوب ببيند، سكوت خود را بشكنند چون سكوت آنها نظريه رياكاري كساني كه در تبليغات آشكار درباره سينماي ايران موضع مي‌گيرند و تنها حرف‌هاي مورد پسند روز، روشنفكرانه و متشرعانه درباره سينما مي‌زنند را قطعي مي‌كند. ما هميشه مي‌گوييم امر به معرف و نهي ازمنكر، نمي‌شود كه هميشه به نهي از منكر توجه شود. يك سيستم فرهنگي وقتي كه بيمار و آسيب ديده است چنين رفتاري را ارائه مي‌دهد. اگر سالم بود بايد كاري كه خوب است را خوب و كاري كه بد است را بد معرفي كند. چگونه هميشه يك بخشي از سينماي ايران بد است، اما اگر يك خوبي اتفاق بيافتد سيستم فرهنگي و تبليغي كشور ـ يعني آنها كه احساس مي‌كنند، متولي مردم هستند و خودشان را قيم مردم مي‌دانند ـ سكوت مي‌كنند. به نظر مي‌آيد فيلم‌هاي فرهنگي،مذهبي در سينماي ايران هم به دو دسته خودي و غير خودي تقسيم مي‌شوند.»
تهيه‌كننده « از كرخه تاراين» در ادامه انتقاداتش نسبت به بي‌مهري به فيلم‌هاي فرهنگي گفت: «واقعيت اين است كه مدتهاست مي‌بينيم بخش‌هايي كه خود را در ارتباط با وضعيت فرهنگي و هنري كشور نگران و مسوول مي‌دانند درارتباط با آثاري كه از نظر آنها مورد پسند نيست از هر لفظ، بيان، تريبون و كلامي براي تخطه اش استفاده مي‌كنند. در مقابل هم اگر اثري ساخته شود كه در چارچوب‌ها و معيارهايي كه آنها مطرح مي‌كنند باشد و اثري نسبتا معقول به حساب آيد ما مي‌بينيم كه اين سيستم درباره آنها ساكت است. به نظر من آن حمله كردن‌ها و اين دفاع نكردن‌ها منجر به يك خروجي مي‌شود و آن هم اين است كه در نظام فرهنگي كشور هيچ اتفاقي نمي‌افتد.»
