مهاجری: آن روحانی که به کریمی ناسزا گفت چه خدمتی به اسلام کرد؟

محمد مهاجری در یادداشتی در روزنامه اعتماد با اشاره به حواشی اخیر اظهارنظر علی کریمی نوشت: وقتی یک چهره محبوب حرفی بزند ضریب انتشار پیدا می‌کند. اگر مثلا برای قربانیان یک حادثه کمک بخواهد، پول جمع می‌شود. اگر کمپین راه بیندازد، همراه پیدا می‌کند، اگر در جایی حضور یابد، طرفدارانش هورا می‌کشند. اگر از کاندیدایی حمایت کند، از او پیروی می‌کنند. حالا فرض کنید از دیدگاه او یا سبک زندگی‌اش یا مثلا رای انتخاباتی او خوش‌مان نیاید، باید پدرش را دربیاوریم؟

•  خدا وکیلی آن روحانی بزرگواری که علی کریمی را «الدنگ» و «بی‌شرف» نامید، چه خدمتی به اسلام و اعتقادات ما و سنت حسنه نذری دادن کرد؟ مخاطب آیه «وجادلهم بالتی هی احسن» کیست؟ و «حسنات الأبرار سیئات المقربین» چه نسبتی با ناسزاگویی این روحانی عزیز دارد؟

• همه این‌هایی که این روز‌ها راه افتاده‌اند و به همه سلبریتی‌ها -بد و خوب‌شان- ناسزا می‌گویند، آن‌ها را بی‌سواد و هوچی و پولدار‌های مرفه بی‌درد و... می‌نامند، حلیم چه کسی را هم می‌زنند؟

• چون این افراد در زمان انتخابات از آقای رییسی یا فلان جناح حمایت نکرده‌اند مهدورالدم هستند؟ مگر غیر از رییسی، کاندیدا‌های دیگر ریاست‌جمهوری آدم‌های همین سرزمین نیستند؟ و مگر شورای نگهبان همه آن‌ها را تایید نمی‌کند؟ پس چرا دفاع سلبریتی‌ها از یک کاندیدا گناه نابخشودنی می‌شود؟ و مهم‌تر اینکه مگر نقش آن‌ها در عرصه انتخابات به شرکت گسترده‌تر مردم نمی‌انجامد؟ این جرم است؟

• سلبریتی‌ها فرزندان همین آب و خاک‌اند. دست بر قضا، اکثریت بزرگی از سلبریتی‌ها، زاده پس از انقلاب‌اند و در هوای جمهوری اسلامی نفس کشیده‌اند. خیلی از این‌هایی که بهشان فحش می‌دهند، پدران همین جامعه هستند که مسوولیت ارشاد و راهنمایی آن‌ها را برعهده داشته‌اند.

• به آن‌ها بد می‌گویند تا کم‌کاری و تنبلی و بی‌عرضگی خودمان را دفن و پنهان کنند؟ فکر کرده‌ایم چرا بخش بزرگی از افکار عمومی، با ما در بدگویی از سلبریتی‌ها همساز نمی‌شود؟ و حتی بدتر، مردم را به لجبازی وامی‌دارد و از حرف‌های نادرست آن‌ها هم حمایت می‌شود؟

• برای‌مان مهم است که فلان بازیگر و مهمان جشنواره خارجی علیه کشورش سخن گفته؟ اگر جواب مثبت است پس چرا به عقل‌مان نمی‌رسد که همین بازیگر را در جمع‌های حاکمیتی دعوت کنیم، منطقش را بشنویم و او هم توجیهات و توضیحات ما را بشنود؛ مشکلات نظام را هم بداند، تنگنا‌ها را هم درک کند. وقتی این‌ها را بداند هر جای دنیا می‌خواهد برود و هر حرفی می‌خواهد بزند، آن‌وقت اگر از دایره انصاف خارج شد، ماتم بگیریم.

• مگر نمی‌گویید فلان جشنواره خارجی، برای جذب هنرمندان، سرمایه‌گذاری می‌کند؟ خب همین سرمایه‌گذاری را خودمان بکنیم و هم نانش را خودمان بخوریم و سودش را به سفره نظام و کشور بیاوریم.