کلیات

---

محمدعلی کریمی پاشاکی، مشهور به علی کریمی متولد ۱۷ آبان ماه ۱۳۵۷ در شهر کرج، بازیکن سابق حرفه‌ای فوتبال است که به واسطه دریبل‌های معروف خود در دوران بازیگری، به «مارادونای آسیا» و «جادوگر» مشهور شد. علی کریمی در دوران بازیگری خود در تیم‌های باشگاهی همچون پرسپولیس تهران، الاهلی امارات، بایرن مونیخ آلمان، شالکه آلمان و تراکتورسازی تبریز بازی کرده و مقام‌های متعددی را کسب کرده است. کریمی که یک بار عنوان مرد سال فوتبال آسیا را از آن خود کرده، با ۱۲۷ بازی ملی در تیم ملی فوتبال ایران، در حال حاضر سومین بازیکن تاریخ ایران از نظر تعداد بازی ملی است.

 

علی کریمی در خانواده هفت نفره و با اصالیت لاهیجانی، در شهر کرج چشم به جهان گشود. پدرش در دوران جوانی بازیکن فوتبال بود و برادر بزرگترش فرشید کریمی نیز بازیکن فوتبال نفت تهران بود و همین امر سبب شد تا او در سال ۱۳۶۹ و در سن ۱۲ سالگی به تیم فوتبال نفت بپیوندد. پس از بازی در نفت تهران، علی کریمی مدتی را نیز در تیم جوانان سایپا توپ زد تا اینکه به فتح تهران پیوست و پس مدتی بازی در رده جوانان، در سال ۱۳۷۵ به تیم بزرگسالان این باشگاه که در لیگ دسته دوم حضور داشت، راه یافت. علی کریمی دو فصل در این تیم حضور داشت و حتی در سال ۱۳۷۶ به همراه فتح در آستانه صعود به لیگ دسته یک قرار گرفت. در سال ۱۳۷۶ و به دنبال شرکت تیم فتح در جام فوتسال رمضان، علی کریمی درخشش چشمگیری از خود نشان داد و پس از قهرمانی با فتح در این جام مورد توجه باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس قرار گرفت که در نهایت به پرسپولیس تهران پیوست.

 

علی کرمی با درخشش در جام فوتسال رمضان سال ۱۳۷۶ با تیم فتح تهران، در نهایت در خرداد ۱۳۷۷ به تیم پرسپولیس تهران پیوست و در نخستین فصل حضور خود در این تیم به قهرمانی جام آزادگان و جام حذفی ایرن رسید که این سرآغاز شهرت او در دنیای فوتبال بود. علی کریمی در دو فصل بعدی حضور خود در تیم پرسپولیس، یک قهرمانی و یک نایب قهرمانی جام آزادگان و دو بار نیز به مقام سوم جام باشگاه‌های آسیا رسید. کریمی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی امارات پیوست و همان سال بعنوان بهترین بازیگن لیگ امارات انتخاب شد و در ۴ سال حضور خود در این تیم با ۶۹ بازی ۴۵ گل به ثمر رساند. بازی‌های درخشان علی کریمی سبب شد تا پیشنهادات متعددی از سوی تیم‌های معتبر اروپایی دریافت کند که در نهایت در سال ۱۳۸۴ به تیم بایرن مونیخ پیوست، هرچند که به علت مصدومیت‌های پی در پی حضور چندان موفقی در این تیم نداشت. پس از بایرن مونیخ علی کریمی در تیم‌هایی همچون القطر، پرسپولیس تهران، استیل آذین و شالکه ۰۴ آلمان بازی کرد تا اینکه در سال ۱۳۹۲ به تیم تراکتور سازی پیوست. کریمی در بهمن ۱۳۹۲ با تیم ترکتور به قهرمانی جام حذفی ایران دست یافت و در سال ۱۳۹۳ به حضور خود در میادین فوتبال خاتمه داد.

 

علی کریمی درست یک روز پس از به ثمر رساندن اولین گل خود را برای باشگاه پرسپولیس در مقابل سایپا در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۷۷، از سوی منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد و اولین بازی ملی خود را در همان سال و در برابر تیم ملی کویت به انجام رساند. کریمی در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک همراه با تیم ملی فوتبال ایران، موفق به کسب مدال طلای این رقابت‌ها شد. کریمی در سال ۱۳۷۷ و به هنگام حضور در تیم ملی امید، در جریان بازی با تیم ویتنام، به علت ضربه به داور، به مدت یک سال از تمام رقابت‌ها محروم شد. کریمی در سال ۲۰۰۴ به علت عملکرد درخشان خود همراه با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا و بازی‌های باشگاهی موفق خود، توانست عنوان بازیکن سال فوتبال آسیا را کسب کند. علی کریمی همراه با تیم ملی ایران نیز در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان نیز حضور داشت. وی آخرین بازی خود برای تیم ملی را در ۱۶ آبان ۱۳۹۱ و در مقابل تیم ملی تاجیکستان به انجام رساند که به این ترتیب در ۱۲۷ بازی ملی موفق به زدن ۳۸ گل ملی شده است.

علی کریمی پس از خداحفظی دنیای بازی فوتبال، دوره‌های مربی‌گری درجه C و B آسیا را پشت سرگذاشت تا اینکه در بهمن ۱۳۹۷ مدرک مربی‌گری A آسیا را دریافت کرد. وی مدتی را به عنوان کمک مربی کارلوس کی روش در تیم ملی فوتبال ایران سپری کرد تا اینکه در شهریور ۱۳۹۶، رسما به عنوان سرمربی تیم نفت تهران معرفی شد. وی همچنین مدتی را به عنوان سرمربی و حتی مالک تیم سپیدرود رشت گذراند، اما در نهایت از این تیم هم جدا شد.