محمد مهاجری در روزنامه اعتماد نوشت:
برخي انتقاداتي كه به آقاي حسين شريعتمداري شد به واقع از طرف كساني بود كه ارادتي به آيتالله سيستاني نداشتند و شايد حتي منافع ملي هم برايشان مهم نبود و صرفا ميخواستند خردهحسابهاي سياسيشان را تسويه كنند. با اين حال در استدلالات همين گروه كه دنبال بازي سياسي بودند، حرفهاي درستي درباره ناروا بودن مقاله ايشان مطرح شده بود. شخصا خوشخالم كه آقاي شريعتمداري به خاطر اين مقاله عذرخواهي كرده و راه را بر سوءاستفادههاي بيشتر بسته است. اگر عذرخواهيهاي آقاي شريعتمداري را در طول 27 سال گذشته احصا كنيد، شايد به عدد انگشتان دو دست نرسد و از همين جهت، عذرخواهي او را بايد مهم تلقي كرد.
نكته ديگر اينكه با همه احترامي كه براي ايشان قائلم و دوستي سي و چند ساله با ايشان دارم اما لازم ميدانم اين نكته را بيان كنم كه خواهناخواه مواضع شخص ايشان(و نه روزنامه كيهان) با مواضع بخشي از نظام جمهوري اسلامي ايران پيوند ميخورد. البته اين يك تلقي واقعي و حقيقي نيست اما در هر حال به لحاظ سياسي چنين برداشتي صورت ميگيرد و به همين دليل لازم است ايشان در بيان نظرات شان دقت كنند كه از حساب جاري نظام چك نكشند.
همچنين نكته ديگري كه خوب است به آن توجه شود، اين است كه فرض كنيم اين اتفاق به صورت معكوس صورت ميگرفت و يك روزنامهنگار منتسب به آيتالله سيستاني به طور خودسرانه و بدون هماهنگي با معظمله يك مقاله عليه يكي از تصميمات مقامات ايران مينوشت. با او چه برخوردي ميكرديم؟
در هر حال خدا را شكر ميكنم كه ايشان از بروز فتنهاي كه ميرفت كار را به جاهاي باريك بكشاند، جلوگيري كرد و برايشان آرزوي صبوري برابر شنيدن خبرها و پرهيز از موضعگيريهاي سياسي برابر مراجع تقليد حتي مسوولان سياسي داخلي دارم.