فرارو- وزارت نفت با چالش دشورای مواجه است. سهم ۱۴. ۵ درصدی این وزارتخانه برای تحقق اهداف توسعه ایی صنعت کافی نیست و باید دید مجلسیها چگونه در حل این مشکل با دولت همکاری میکنند.
بیژن نامدار زنگنه در جریان بررسی بخشهای مربوط به وزارت نفت در لایحه بودجه ۹۴ میهمان صحن علنی بود و در اظهاراتی سهم ۱۴. ۵ درصدی این وزارتخانه از فروش و صادارات نفت را با توجه به کاهش قیمت نفت برای پیشبرد امور سرمایه گذاری ناکافی دانست.
وزیر نفت در مجلس خبر از وضعیت اسفناک این صنعت
داد و گفت: «این وزارتخانه در پرداخت حقوق کارکنان خود به مشکل
برخورده است.»
عماد حسینی معاون امور مهندسی وزارت نفت در
گفتوگو با فرارو این مساله را توضیح داد و گفت: سالهای ۸۶ یا ۸۷ ما در مجلس سهم وزارت نفت را از صادرات و فروش آن ۱۴. ۵ درصد قرار دادیم اما آن زمان میانگین قیمت نفت بیش از ۱۰۰ دلار بود.
وی افزود: اکنون با کاهش قیمت نفت مواجهایم و سهم این وزارت خانه نیز بیش از ۵۰ درصد کاسته خواهد شد لذا این کاهش بودجه پیامدهایی دارد زیرا وزارت نفت باید بودجه خود را صرف هزینههای جاری، پروژههای عمرانی و سرمایه گذاریها کند.
این نماینده پیشین مجلس ادامه داد: از سوی دیگر ما بر اساس برنامههای وتکالیفی که برنامه پنجم توسعه بر عهده این وزارت خانه قرار داده است نیاز به بودجه ایی بیش از گذشته داریم.
به گفته وی اکنون پروژههایی همچون میادین مشترک گازی و نفتی در غرب کارون، چند فاز از پارس جنوبی که حدود ۱۰۰ میلیون متر مکعب گاز را افزایش میدهد در دستور کار است و پیشبرد آنها بدون سرمایه گذاری مقدور نیست.
حسینی با اشاره به اینکه ما به میزان توجه دولت قبل به بخش سرمایه گذاری و کارهایی که باید میشد و نشد، کاری نداریم؛ گفت: در حال حاضر نگاه حاکم بر وزارت نفت نگاه توسعه ایی است و کاهش بودجه مانع مهمی در راه رسیدن به اهداف ترسیم شده است.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه روشهای تامین بودجه مورد نیاز بر اساس قانون چیست، گفت: یکی از روشها این است که از صندوق توسعه ملی استفاه کنیم. طبق اساس نامه صندوق صرف منابع برای سرمایه گذاری در بخش دولتی ممنوع است اما راهکارهایی مثل فعال سازی بخشهای خصوصی سرمایه گذار در صنعت نفت وجود دارد.
معاون امور مهندسی وزارت نفت افزود: مساله قابل اهمیت این است که کاهش درآمد در حوزه نفتی از درآمد صندوق توسعه ملی میکاهد لذا توقع ما این است که با اختصاص مبالغی به خود صندوق کمک شود.
حسینی با تاکید بر اینکه تا کنون هیچ یک از پروژههای این وزارت خانه را تعطیل نکردهایم، گفت: لازم است بودجه این بخش به نحوی تصویب شود که قابلیت اجرایی پروژهها از میان نرود.
وی همچنین در رابطه با اینکه مجلس با چه راهکارهایی میتواند از چالشهای پیش روی صنعت نفت بکاهد، گفت: روشهایی مثل افزایش درآمد وزارتخانه از طریق اوراق مشارکت یا مجوز سپرده گذاری به صندوق توسعه ملی به عنوان تسهیلات و... وجود دارد.
نماینده پیشین مجلس ادامه داد: یکی از اقدامات مثبتی که در این خصوص انجام شد مهلت دو ساله برای بازپرداخت تسهیلات شرکتهای تابعه است. این روشها در کنار هم میتواند کاستی بودجه ناشی از کاهش قیمت نفت را جبران کند.
بر این اساس کاهش قیمت نفت برای این وزارتخانه چالش دشواری است که برای فائق آمدن بر آن به یاری مجلسیها نیاز است.
وزارت نفت دردونوبت با تهاجمی هولناک روبرو شدکه درهردومورد قطار قانونمندی ،دیسیپلین،انضباط فردی وگروهی،استاندارهای کاری وقانونمندی مالی شدیدا لطمه دیدواز خط منحرف گردید، وهدف اصلی درهردو تهاجم هم راه یابی به کانال های مالی وامورقراردادها وپیمان های وزارت نفت بود،واین دومورد یکی درسال 1364 بود که آقای پرورش وقتی وزیر آموزش وپرورش بودتعدادزیادی از دوستان فرهنگی خودش رابه شرکت ملی گاز ایران انتقال دادواین گروه که هرگز با سیستم وزارت نفت آشنا بنودند باعث شدند که مرکز اسناد شرکت ملی گاز ایران درجنب ساختمان بی ام و درتهران آتش بگیرد ومی شود ادعاکرد که بخش عمده اسنادمالی وبخشی از اسنادفنی شرکت ملی گازایران دراین حادثه نابودشد، واز طرف دیگر با بهم ریختن حساب وکتاب مشترکین درآنزمان شرکت ملی گازایران برای دوسال از مردم مبلغی معادل 100 میلیون دلار آنزمان به بهانه دویا سه دورگشتن کنتورهای گاز پول گرفت ونقطه آغاز سوء استفاده های کلان مالی وازبین بردن اسناد ومدارک با ورود دوستان پرورش کلید خورد،وجالب است بدانید که دوستان ایشان دربرخی مناطق وادارات پرسنل رابا هفت تیر تهدیدمی کردندوشرکت ملی گاز ازآنزمان تاکنون نتوانسته ضرر وزیان های اسنادی وانضباتی واداری را ترمیم نماید، ودرنوبت دوم که بطورمشخص از سال 1384 با روی کارآمدن دولت نهم آغازشدکه بشکل علنی آقای احمدی نژاد ازطریق آقای مشاعی اعلام کرد که "باید سیستم مدیریت وزارت نفت شخم زده شود" وچندی بعد خودآقای احمدی نژاد چندین مورداعلام کرد که "من باید وزارت نفت راشخم بزنم "واین کاررابا تبعید مدیران وجابجایی های اجباری به بهانه تغییر مدیریت ها برای ایجادتحول شروع کرد، واین تبعید ها وجابجایی ها راحتی تارده های مدیریت های میانی هم کشاندومدیرانی که قبلا شناسایی شده ومورد تایید سیستم آقای احمدی نژادنبودند، بدون اطلاع قبلی ومقدمه چینی صبح که سرکارمی رفتند اعلام می شد که به فلان جاانتقال یافته ای واین تغییر مدیریت ها باعث روی کارآمدن عده ای خاص که سواد ومعلومات کافی نداشتند وتنها هنرشان بله قربان گویی بود وفقط ماشین امضایی بودند که توسط بالادست ها روی "سلف اتوپیلوت"گذاشته شده بودندوهمین ها باعث شدند که اسب تروای صنایع نفت وگاز وپتروشیمی ساخته وپرداخته گردد برای نفوذ ارگان هایی که پشت درب وزارت خانه کشیک می دادند، ودرخواب ورویای دسترسی به دورزدن اموربین الملل نفت برای فروش قاچاقی نفت به بهانه دورزدن تحریم ها،ودسترسی به امورپیمان ها وقراردادهای نفت ،له له می زدند وروی آوری پیمانکارهای سفارشی ومن درآوردی با رزومه های قلابی برای انجام پروژه های وزارت نفت که اکثرا فنی -تخصصی با نیاز وسابقه طولانی دراطلاعات فنی وپروژه ای داشتند ،شروع شد وپیمانکاران قدرایرانی که حتی اززمان حکومت سابق دارای تجربه گرانبهایی شده بودند بتدریج کنارگذاشته شدند یا بعنوان پیمانکاران دست دوم وسوم از روی نیاز مالی برای آنکه زنده بمانند تبدیل شدندوتاسفبار است که گفته شود پیمانکاران ایرانی ای که حتی دارای نفوذ درامارات وعربستان برای انجام پروژه های کلان بودنددرایران خانه نشین شدند یا مجبورشدنددارایی ها رااز ترس مصادره تبدیل کرده وبه خارج بروند ،واین بحث یکی از بزرگترین خیانت هایی است که دولت نهم ودهم عامل اصلی آن بودند وآن ازهم پاشاندن پیمانکاران بزرگ ایرانی که همه به ایران وایرانی وفاداربودندوجزو سرمایه های این مملکت بودندوکاردست درازی به مراکز کلیدی وزارت نفت درهشت ساله حکومت آقای احمدی نژادبا تعیین وزرای موردقبول خودش تکمیل شد وشخم زنی که ایشان قول داده بود به تمام معنی انجام شد وحتی کاربه جایی کشید که درسه حمله احمدی نژاد ویاران قصد غارت صندوق پس اندازوبازنشستگی کارکنان وزارن نفت راداشتند که درهرسه مورد با اعتراض شدید کارکنان وزارن نفت عقب نشینی کردند،وحتی دریک مورد کارکنان تهدید به گرفتن وکیل مدافع بین المللی کردندواکنون وزارت نفت تبدیل به شیری بی یال وکوپال شده که اندک دیسیپلین وحس کارگروهی که درش مانده یادگاری ازگذشته هاست ومخصوصا بازنشتگانی که وفادار به خانواده نفت بوده وهستی خودشان ومردم ایران راازنفت می دانند.