جمهوری اسلامی ایران در صورتی میتواند از گزند روسها در امان باشد که سیاست موازنه میان دو بلوک شرق و غرب را رعایت کند. این تصور که یکی از این دو بلوک بدعهد و آن دیگری خوشعهد است، تصور نادرستی است.
اگر این عمل مبنای توافق برای عمل متقابل نداشته باشد هر نهادی اعم از شهرداری، وزارت خارجه و ریاستجمهوری که در این کار دخیل بوده یا از آن مطلع شده و مانع انجام آن نشده باشند، طبعا مقصرند و باید مواخذه شوند.
موافقت «شورای سران سازمان همکاری شانگهای» با تبدیل «عضویت ناظر» به «عضویت اصلی» یک کشور متقاضی به معنی «تبدیل آنی و قطعی» تغییر عضویت آن کشور نیست.
روزنامه شرق:
این باور که اگر ایران به سمت غرب گام بردارد روسیه ایران را منزوی خواهد کرد چیزی شبیه شوخی است. روسیه نه چنین قدرتی دارد و نه منافعش چنین اقتضا میکند. مگر نه اینکه اسرائیل بیش از اینکه با روسیه روابط حسنه داشته باشد، پیوندی ناگسستنی با آمریکا دارد.
نماینده مجلس گفت: توافقات ایران و روسیه پنهانی و مخفیانه نیست. وزرا اطلاعرسانی دقیقی در مورد این توافقات انجام دادند البته ممکن است نام برخی شرکتهای روسی طرف قرارداد اعلام نشود، چون ممکن است این شرکتها مورد تحریم آمریکا قرار بگیرند.
همانگونه که در توسعه روابط با بلوک غرب باید هشیارانه عمل کرد تا در دام استعماری آنان قرار نگرفت؛ در رابطه با کشورهای مصادیق بلوک شرق مثل چین و روسیه و امضای توافقنامههای بلندمدت با آنان نیز باید دقت و حساسیت لازم صورت گیرد.
قرار گرفتن تهران در مثلثی از رابطه با روسیه و چین ساده نیست. هر دو کشور محاسبات بزرگ و پیچیدهای دارند که آنان را از تعهد به تبدیل ساختن ایران به پل و گذرگاهی اجباری برای ورود به منطقه یا برخی از بخشهای آن باز میدارد.
نگرش چین به دنیا تفاوت ماهوی با نگاه غرب به ویژه آمریکا در مورد مسائل جهانی دارد. تعریف روابط مبتنی بر احترام متقابل، عدم مداخله در امور داخلی کشورها و در پیش نگرفتن استانداردهای دوگانه در روابط چین با جهان میتواند بستر مناسبی برای تشریک مساعی دو کشور باشد.
نماینده مردم تهران اظهار داشت: کدام کشورها انقلاب مردم ایران را برنتافته و هنوز هم برنمیتابند و با دخالتهای بیجای خود درصدد پایان بخشیدن به نظام جمهوری اسلامی ایران بودهاند؟! خب این کشورهایی که چنین کارنامهای دارند، میدانیم آمریکا و انگلیس و فرانسه و... هستند.
(جریان غربگرای داخلی)، با نگرانی از احتمال گشایش اقتصادی و بیاثر شدن تحریمهای آمریکا از رهگذر روابط راهبردی ایران با کشورهای شرقی به تقلا افتاده و با کارشکنی در این مسیر و شکل دادن به افکار عمومی و دادن آدرس غلط تلاش دارند تا رویکرد رو به جلوی ایران را متوقف کنند.
معاون پیشین وزارت خارجه گفت: چین برای ما ایثار نمیکند. چین به دنبال این نیست که با ما سند همکاری ۲۵ ساله امضا کند، اما با عربستان یا قطر یا پاکستان یا کشورهای دیگر امضا نکند. سند ما به نظر من نمایش آن کمی بیشتر از ظرفیتش آن هم در شرایط تحریم بوده و هست.
روزنامه جمهوری اسلامی:
برای عنوان بیگانگان باید مفهوم وسیع شرقی و غربی را در نظر بگیریم و عدول از سیاست «نه شرقی، نه غربی» را ممنوع بدانیم. توافقنامه را بگونهای تنظیم کنیم که غرب نتواند از آن عدول کند آنگونه که آمریکای ترامپ کرد، و شرق نتواند گروکشی کند آنگونه که چین و روسیه به بهانه تحریمها کردند.
در شعار «نه شرقی، نه غربی» مراد از مفاهیم غرب و شرق؛ جهتهای جغرافیایی نیست بلکه این شعار ناظر بر جهان دو قطبی در آن روزگار بوده است.
روسیه علاقمند است تا ایران از نظر نظامی وابسته به آن کشور باشد. اکثر قراردادهایی که تا کنون با آن کشور منعقد گردیده و بیشتر منجر به خرید تسلیحات و تجهیزات نظامی برای ایران شده است، دارای هزینه نگهداری بالایی جهت نگهداری جنگ افزارها و تسلیحات روسی است.
حسین امیرعبداللهیان در پستی اینستاگرامی بار دیگر بر " سیاست خارجی متوازن و همکاری با همسایگان و پیشبرد دیپلماسی اقتصادی" در دولت سیزدهمین تاکید.
باقری با تاکید بر ضرورت حل و فصل مسائل منطقه توسط کشورهای منطقه، ابراز امیدواری کرد مشکلات موجود بر اساس گفتگو میان کشورهای منطقه حل و فصل شود.
علیاکبر صالحی گفت: آمریکا معمولا نگاه آرمانی در سیاست خارجی خود ندارد. از اینرو صرفا بر اساس دادهها تحلیل میکند و بر اساس واقعیات سیاست خود را تغییر میدهد. طبعا وقتی تصمیم دارد از منافع کلانش حفاظت کند، ضروری نمیداند بیجهت هزینههای یک نبرد پایانناپذیر را بر اقتصاد ملی خود تحمیل کند.
قاسم محبعلی:
محبعلی گفت: مناسبات ایران و عربستان به کشورهای کوچکتر منطقه و موضوعات کوچکتری مثل عراق و یمن و سوریه و مسائل مربوط به ایران و کشورهای خلیج فارس بستگی دارد همچنین مسالهای به نام برجام و روابط ایران و غرب نیز مطرح است و همه این موارد را در مجموعهای با هم باید دید و پیش برد.
اینکه عنوان میشود هفته آینده، تاریخ دقیق مذاکرات معلوم میشود یعنی طولانی شدن روند مذاکرات رفع تحریمها و واقعا مشخص نیست چه مصلحتی در طولانی کردن این روند وجود دارد؛ چنین رویکردی به نفع ایران نخواهد بود.
در صورتیکه دولت سیزدهم اصول سیاست خارجی مورد نظرش را به روابط با اتحادیه اروپا نیز تعمیم دهد، آنگاه باید برجام را تنها موضوع تعامل مستمر با اروپا نداند و به دنبال تنوعبخشی به موضوعات همکاری با اتحادیه اروپا باشد.