اصلاحات

باید از خود این افراد پرسید چرا چنین اظهارنظر‌هایی می‌کنند. این نظر‌ها مبنای تشکیلاتی و حقوقی ندارد. باید شورای عالی سیاسگذاری تصمیم بگیرد و کسی خارج از آن نمی‌تواند تصمیم بگیرد تا الان هم این گونه بوده است. اگر آقای خاتمی تا الان در شورای عالی سیاستگذاری مداخلاتی داشته است بیشتردرجهت تعیین افراد حقیقی بوده است. این اعضای حقیقی هم بر اساس مصوبات شورای عالی سیاستگذاری سوم همین افرادی هستند که الان هستند و تا دوسال نیز عضویت شان پابرجاست. این همه مصوبه است. همچنین شورای عالی سیاستگذاری مجوز وزارت کشور دارد و قانونی است و این‌ها همه قانون تلقی می‌شود واظهارنظر‌هایی که می‌شود یا از روی غفلت است یا از روی جو رسانه‌ای است.

رئیس بنیاد امید ایرانیان با بیان اینکه گفتمان اصلاحات فرد محور نیست که اگر فردی برود یا فردی بیاید اتفاق خاصی بیافتد، تاکید کرد: گفتمان اصلاحات ماندگار است و برای ماندگاری باید هوای نفس ، خودخواهی‌ها و خود بزرگ بینی‌ها را کنار گذاشت.

این درست نیست که تحریم مشارکت یا مشارکت نکردن در انتخابات را مصداق رادیکالیسم بنامیم. چون کسانی که این شیوه را به کار می‌گیرند خواهان اصلاح روند‌های انتخابات هستند. می‌گویند با فرایند‌های موجود عملا به جایی رسیدیم که مشارکت در انتخابات به ۴۲ درصد رسیده و متناسب با خواست مردم است. باید این بحث‌ها را دید. اگر نگران عدم مشارکت هستیم باید سازوکار‌های مشارکت را اصلاح کنیم. سازوکار‌هایی انتخابات که جامعه را به جایی رسانده که برای مشارکت در انتخابات، گزینه‌های مطلوب وجود ندارد و حتی گزینه حداقلی که شانس عبور از فیلتر را پیدا می‌کنند بعدا امکان عمل ندارند. راه مبارزه با این وضع اصلاح زمینه مشارکت و نه تن در دادن به مشارکت به هر قیمتی است که برچسب رادیکالیسم به آن می‎‌زنند که من مخالف استفاده از آن هستم.

شریعتی در گفتگو با فرارو اظهار کرد:تا جایی که من اطلاع دارم آقای دکتر عارف پس از برگزاری انتخابات و اعلام نتایج انتخابات عملا در جلسات شورای عالی سیاستگذاری شرکت نکردند و همان موقع یعنی سه ماه پیش، کناره گیری خود را اعلام کردند. همچنین شورای عالی سیاستگذاری، نهادی موقتی است و با پایان انتخابات مجلس، دستور کار دوره سوم شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان پایان می‌پذیرد. علاوه بر این، به لحاظ حقوقی این شورا در وزارت کشور تحت عنوان «ائتلاف جبهه گروه‌های اصلاح‌طلب» برای انتخابات مجلس یازدهم ثبت شده بود؛ بنابراین استعفای آقای عارف به این سه دلیل موضوع تازه‌ای نیست.استعفا و کناره گیری آقای عارف که برای سه ماه پیش است ضرورتی هم نداشته است. چون مانند این است که آقای لاریجانی از ریاست مجلس دهم استعفا بدهد درحالی‌که مجلس دهمی در کار نیست که کسی بخواهد استعفا بدهد.

عباس عبدی می‌گوید: آقای خاتمی تکلیف خود را روشن نمی‌کند. مثلاً این حرفی که در گفت‌وگوی اخیر بیان کرد، نوعی حکایت از بی‌تکلیفی است. کسی که رهبری را بپذیرد، از دیگران نمی‌پرسد که حالا چه کار کنیم؟ چون حتی اگر دیگران هم چیزی گفتند، در نهایت او است که باید مسئول باشد. اما از یک طرف دیگر، آقای خاتمی نه حاضر است به صراحت و روشنی کنار برود و بگوید من کاری ندارم و خودتان می‌دانید و انجام بدهید، به نظرم ایشان روی زمین و هوا نگه می‌دارد و این یکی از ایراد‌هایی است که متأسفانه به ایشان وارد است.

در شرایطی که کمتر از یک سال مانده به انتخابات اصولگرایان خیز انتخاباتی خود را از مجلس آغاز کردند اما به گفته دو تن از چهره‌های اصلاح‌طلب اصلاح‌طلبان تاکنون جلسه‌ای درباره برنامه و استراتژی انتخاباتی نداشتند. اما از یک سو جلال جلالی‌زاده گفت با این مجلس اصلاح‌طلبان نامزد معرفی نکنند بهتر است و داریوش قنبری نیز مهیا بودن شرایط را برای حضور اصلاح‌طلبان اولویتی اساسی دانست.

شاید شاخص‌ترین نظری که در چندوقت اخیر به گوش رسید، پیشنهاد سعید حجاریان پیش از انتخابات مجلس در سال 98 بود. او چند ماه قبل از انتخابات گفت که حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات باید مشروط باشد؛ به این معنی که اگر شروط اصلاح‌طلبان تأمین نشود، آنها از حضور در انتخابات کناره‌گیری می‌کنند.

اگر از گذشته می‌پرسید، از عملکرد دولت تدبیر و امید و یا از عملکرد مجلس دهم شورای اسلامی یا از کارکرد فراکسیون امید و شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان ایران اسلامی. پاسخ من تصدیق بسیاری از نقد‌های شما به ناکارآمدی‌ها و فرصت‌سوزی‌هاست. پاسخ من همراهی با دیدگاه شما درباره وجود تضاد‌ها و تقابل‌هایی است که مانع از عملکرد درست نهاد‌های اجرائی و تقنینی می‌شود...

ایراد اصلی به اصلاحات در خصوص معیار دوم است که پایداری لازم را برای حفظ دستاورد‌ها نداشته است. این عدم پایداری منجر به وضعیت سال ۱۳۸۴ شد و سپس در سال ۱۳۸۸ به اوج خود رسید. در حقیقت می‌توان گفت که اصلاح‌طلبان در تداوم راه خود شکست خوردند، چرا که از منطق و راهبرد اصلاحی فاصله گرفتند ولی تا آن زمان که به‌طور نسبی پای‌بند اصلاحات بودند، بیشترین دستاورد را در یک قرن اخیر کشور و با کمترین هزینه داشته‌اند.

آنچه که دغدغه صادرکنندگان این بیانیه یعنی دفتر سیاسی حزب اتحاد بوده، این بوده‌ است که ما با کاهش سرمایه اجتماعی طبقه متوسط در میان حامیان نظام، اوج‌گیری نارضایتی در میان طبقات متوسط و طبقات با قدرت خرید پایین در کشور مواجهیم که عمدتاً کارگران، معلمان، کارمندان و طبقات حقوق‌بگیر ثابت هستند. بهرحال حزب اتحاد، حزبی است که پایگاه اجتماعی خود را از طبقه متوسط می‌گیرد و به نوعی سخن‌گوی طبقات متوسط جامعه است. این طبقه متوسط در سال‌های اخیر در حداقل دو دولت گذشته یعنی دولت آقای روحانی و دولت آقای احمدی‌نژاد به دلایل مختلف چه فشار‌های بیرونی و چه عوامل داخلی روزبه‌روز ضعیف‌تر و نحیف‌تر شده و طبقه متوسط به سمت طبقه کم برخوردار و طبقه فرودست ریزش پیدا کرده است.

کاظمی علاقه و تمایل‌اش برای ایجاد تغییرات ملموس در عراق را نشان داده و در این کار از حمایت برخی گروه‌های داخلی و کشور‌های خارجی برخوردار است. نخست وزیر جدید با پیگیری اصلاحات و برگزاری انتخابات زودهنگام، ممکن است قواعد حکمرانی در عراق را تغییر دهد؛ قواعدی که از زمان شکل گیری نظام جدید عراق در سال ۲۰۰۳ تاکنون بدون تغییر مانده بود و حالا مورد اعتراض طیف گسترده‌ای از مردم و گروه‌های سیاسی است.

این روزها خاتمی زیر تیغ انتقادات برخی اصلاح‌طلبان از جمله کرباسچی و زیباکلام قرار گرفته است. آنچه موضوع گفتگوی فرارو با دو تن از اصلاح‌طلبان قرار گرفت. جلالی‌زاده در این باره گفت: در میان اصلاحات کسی مانند خاتمی وجود ندارد و منتقدین او که در انتخابات اخیر شرکت کردند و از مردم جواب رد گرفتند باید پاسخگو باشند اما نمازی در مقابل تیزی انتقادات به ویژه از سوی کرباسچی را متوجه شخص عارف دانست و گفت کسی نباید از انتقاد مصون باشد.

به نظر می‌رسد تجربیات دولت کنونی و مجلس دهم گروهی از اصلاح‌طلبان را به انتخاب میان دو گزینه احیای سرمایه اجتماعی و حضور در قدرت واداشته است. از این منظر حتی اولی زمینه دومی را مهیا می‌کند. این مسئله را در گفتگو با علی صوفی عضو شورا ی مرکزی اتحاد ملت و حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی مطرح کردیم. صوفی از تعارض این دو سخن گفت اما مرعشی این دو را جدایی ناپذیر دانست و عملکرد و اشتباهات اصلاح‌طلبان را در وضعیت موجود موثر دانست.

این سناریو تبعات فاجعه بار کمتری برای نظام اقتصادی و مالی جهانی خواهد داشت، چون به انجام اصلاحات ضروری منجر خواهد شد. اصلاحات ی که بدون غیبت کشور‌های در حال توسعه انجام خواهد شد. امری که امکان در نظر گرفتن منافع این کشور‌ها یا حداقل عدم تحمیل ظلم آشکار به آن‌ها را فراهم خواهد کرد.

16 بهمن 1376 روزنامه جامعه به مدیر مسئولی حمیدرضا جلایی پور، سردبیری ماشاءالله شمس الواعظین و مدیرعاملی محسن سازگارا در صدهزار تیراژ، منتشر شد. روزنامه‌ای که سبک و سیاقی جدید در میان روزنامه‌های آن عصر داشت. این روزنامه با تابوشکنی در طرح موضوعات نو به کانون جدال‌های سیاسی و فرهنگی بزرگی در آن زمان، تبدیل شد. آنچه در نهایت پس از 120 شماره موجبات توقیف و تعطیلی آن را فراهم کرد. هر چند راهی که این روزنامه آغاز کرده بود همچنان ادامه یافت.

به تازگی نام اسعد العیدانی، استاندار بصره، برای تصدی نخست وزیری مطرح شده است. اما هنوز ظاهرا اجماعی بر سر او وجود ندارد. شبکه المیادین، در گزارشی اختصاصی مدعی شد که جریان‌های سیاسی عراق در مورد نخست وزیری العیدانی تقریبا به اجماع رسیده اند. برخی گزارش‌ها نیز حاکی از این است که برهم صالح، رئیس جمهور عراق، نامه‌ای در خصوص معرفی العیدانی به عنوان نخست وزیر دولت موقت دریافت کرده و حتی متعهد شده که به زودی العیدانی را مامور تشکیل کابینه کند.

دبیرکل حزب ندای ایرانیان با بیان اینکه بیانیه ۷۷ اصلاح‌طلب، بوی ترشیدگی سیاسی می‌داد، افزود: این بیانیه، بیانیه نیرو‌های انقلاب نبود، حتی نیرو‌های انقلاب سابق. بیانیه کسانی نبود که مدعی استقلال و آزادی این مملکت بودند. این بیانیه مورد وثوق همه نیرو‌های اصلاح‌طلب نبود و از شخص اول اصلاحات تا پایین، همه نسبت به آن حرف دارند.

دبیرکل سازندگی درباره عدم وجود رهبری در جبهه اصلاحات به نکات جالبی اشاره کرده و خاتمی را رهبر این جریان ندانست بلکه خاتمی را به عنوان یک شخص مورد احترام در جبهه اصلاحات معرفی کرد.

حتماً جنابعالی همچون اینجانب، بر این باورید که اصلاح‌طلب و اصول‌گرای واقعی، خود را مدیون و وفادار به انقلاب و مردم می‌دانند و در این راه حاضرند جان و مال و حیثیت خویش را بر طبق اخلاص نهند. فلذا افراد و گروه‌هایی که به بدخواهان ملت، روی خوش نشان می‌دهند و به آن‌ها پاس گُل می‌دهند و با طناب پاره‌شان به ته چاه می‌روند، بدل‌هایی هستند که در میان جریان‌های سیاسی، جا خوش کرده‌اند

یکی از اعضای شورای مرکزی حزب ندا گفت که «معتقدم تنها در شرایطی می‌توان یک بیانیه را موضع واحد جریان اصلاحات دانست که در پای آن بیانیه امضای مجموعه احزاب و گروه‌های اصلاح‌طلب وجود داشته باشد... درباره مفاد این بیانیه باید تصریح کرد که در خوش‌بینانه‌ترین حالت می‌شد واژه‌های مناسب‌تری را در تنظیم آن به کار گرفت تا فضا را آرام‌تر کند».