گزارش‌های رسانه‌ای حاکی از آن است که رژیم صهیونیستی آمریکا را تحت فشار قرار داده تا سوریه را همچنان ضعیف و غیرمتمرکز نگه دارد و به این ترتیب تل‌آویو پروژه تجزیه سوریه را اجرا کند و پس از احداث گذرگاه داوود، به کنترل مرز‌های شرقی سوریه و برقراری تماس زمینی با جدایی‌طلبان کرد در شمال این کشور دست یابد.
روزنامه جوان در گزارشی با عنوان «پروژه جدید صهیونیست‌ها در سوریه چیست؟» به بررسی اهداف رژیم صهیونیستی در سوریه پرداخته است.
این روزنامه به نقل از الخنادق آورده است: هرچند که هنوز هیچ اظهار نظر علنی از سوی مقامات صهیونیست درباره پروژه ایجاد گذرگاه «داوود» در سوریه منتشر نشده، اما شاخص‌های میدانی و گزارش‌های رسانه‌ای زیادی درباره این پروژه وجود دارد که بیانگر قصد جدی رژیم صهیونیستی برای اجرای آن است؛ همانند همه پروژه‌های توطئه آمیز محور آمریکایی- صهیونیستی در منطقه.
طرح‌ها و پروژه‌های اردوگاه غرب ضد منطقه، پشت در‌های بسته آماده می‌شود و رسانه‌ها و تحولات میدانی، سخنگوی رسمی این پروژه‌ها هستند؛ همانند اتفاقی که در توافق‌نامه «سایکس- پیکو» یا «اعلامیه بالفور» و سایر طرح‌های خطرناک علیه منطقه رخ داد.
طبق اطلاعات منتشر شده در رسانه‌ها، تحولات اخیر در سوریه حاکی از آن است که رژیم صهیونیستی در منطقه جنوب دمشق یعنی منطقه‌ای که از بلندی‌های جولان اشغالی سوریه امتداد می‌یابد و از استان‌های قنیطره، درعا و سویدا می‌گذرد، سپس به منطقه التنف و از آنجا به اراضی تحت سیطره نیرو‌های قسد می‌رسد و به اقلیم کردستان در شمال عراق متصل می‌گردد، به دنبال منافع راهبردی برای خودش است.
در همین راستا باید به اظهارات اخیر «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم اشغالگر صهیونیستی و سایر مقامات صهیونیست اشاره کنیم؛ جایی که نتانیاهو چند روز قبل با وقاحت تمام به حاکمان جدید سوریه نسبت به هرگونه استقرار نیرو‌های نظامی آنها در جنوب دمشق هشدار داده و خواستار غیرنظامی کردن کامل این منطقه شد. نتانیاهو گفت که نه هیئت تحریر الشام و نه ارتش جدید سوریه، نباید در جنوب دمشق فعالیت کنند.
هدف رژیم صهیونیستی، تحریک همه دروزی‌های منطقه برای ایجاد دولتی خودمختار است که در راستای دستورات و خواسته‌های این رژیم عمل کند. «یسرائیل کاتس» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی هم در همین زمینه طی روز‌های گذشته گفت که حملات ارتش اسرائیل به سوریه در چارچوب تلاش برای جلوگیری از تبدیل شدن سوریه به واقعیتی مشابه منطقه جنوب لبنان است. (جایی که سلاح مقاومت در جنوب لبنان خطر بزرگی علیه اسرائیل در مرز‌های شمالی فلسطین اشغالی به وجود آورده است).
اما علاوه بر این حملات جدید و اظهارات گستاخانه مقامات صهیونیست، رژیم اشغالگر از همان لحظات اولیه سقوط دولت بشار اسد در سوریه تصمیم گرفته بود، منطقه حائلی را که توسط نیرو‌های سازمان ملل در خاک سوریه محافظت می‌شود، تصرف کند و هیچ توجهی هم به درخواست‌های بین‌المللی برای عقب نشینی از این منطقه نداشت. در آن زمان وزیر جنگ رژیم صهیونیستی گفت که نیرو‌های اسرائیلی به شکل نامحدود در کوه حرمون و در منطقه حائل در سوریه باقی خواهند ماند تا با تهدیدات احتمالی از جانب سوریه مقابله کنند.
از طرف دیگر، بسیاری از گزارش‌های رسانه‌ای حاکی از آن است که رژیم صهیونیستی، آمریکا را تحت فشار قرار داده تا سوریه را همچنان ضعیف و غیرمتمرکز نگه دارد و به این ترتیب تل آویو پروژه تجزیه سوریه را اجرا کند.
این همان چیزی است که «گدعون ساعر» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی اخیراً در سخنرانی خود در نشست اتحادیه اروپا و رژیم صهیونیستی بیان کرده و خواستار تقسیم سوریه به کشور‌های مستقل جداگانه بر اساس خطوط قومی و مذهبی فرضی شد. این مقام صهیونیست ادعا کرد که این طرح در چارچوب محافظت از اقلیت‌های سوریه است که گمان می‌رود توسط دولت جدید این کشور در معرض تهدید قرار گرفته باشند.
اما رژیم اشغالگر اکنون تصور می‌کند که در سایه بی‌ثباتی سوریه و انفعال و ناتوانی مشکوک رژیم تروریستی هیئت تحریرالشام به ریاست «ابومحمد الجولانی»، فرصتی برای تل آویو فراهم شده تا منطقه وسیعی از اراضی بین ارتفاعات جولان اشغالی سوریه و منطقه فرات را تحت سیطره خود در بیاورد و در راستای هدف نهایی جنبش صهیونیسم، یعنی برپایی «اسرائیل بزرگ» گام بردارد.
مهمترین هدف رژیم صهیونیستی از احداث گذرگاه داوود، کنترل مرز‌های شرقی سوریه و برقراری تماس زمینی با جدایی طلبان کرد در شمال این کشور است. این گذرگاه موجب می‌شود تا دولت جولانی نتواند در بخش بزرگی از سوریه از جمله بیشتر مرز‌های این کشور با اردن سیطره یابد.
لازم به ذکر است که الجولانی، هنوز نتوانسته حاکمیت خود را بر سوریه اعمال کند؛ جایی که اقلیت دروزی به طور مستقل بر استان سویداء حکومت می‌کنند و درعا و حومه دمشق هم تحت کنترل گروه‌های مسلح مخالف که بارزترین آنها «احمد عوده» است، قرار دارند.
از سوی دیگر الجولانی حتی به شکل زبانی هم تاکنون واکنش قاطعی به تجاوزات و اشغالگری‌های رژیم صهیونیستی در خاک سوریه نشان نداده و به گونه‌ای رفتار می‌کند که انگار از این تحرکات صهیونیست‌ها راضی است.
ناظران تحولات سیاسی تاکید می‌کنند که گذرگاه داوود در چارچوب یک طرح آمریکایی- صهیونیستی برای ایجاد یک منطقه جغرافیایی وفادار به آنها در سوریه است. این منطقه شامل میادین اصلی نفت و گاز سوریه می‌شود که اکنون در سیطره شبه نظامیان کرد وفادار به آمریکا قرار دارد و احتمالاً رژیم اشغالگر به دنبال شراکت با آمریکا در کنترل میادین نفتی سوریه و همچنین سیطره بر منابع آب این کشور در جنوب است.
