کارگر فلسطینی ساکن غزه (محمد الکتنانی) هم گفت: عمو جان نمیتوانیم زندگی کنیم. نه میتوانیم چیزی بخریم و نه چیزی وجود دارد و نه کار میکنیم.
به گزارش عصرایران، از زمان آغاز جنگ اسرائیل علیه غزه در ۱۰ ماه گذشته تاکنون، جمعیت ۲.۳ میلیون نفری این منطقه در محاصره کامل قرار دارند. در این جنگ تاکنون بیش از ۴۰ هزار فلسطینی در این منطقه کشته شده اند.
دیگر مثل قبل انواع کالاها از جمله مواد غذایی وارد این منطقه نمیشود. کامیونهای کمکهای انسان دوستانه هم با محدودیتهای زیاد و کمتر از پیش بینیها وارد غزه میشوند. این منطقه در محاصره کامل اسرائیل، با گرسنگی و قحطی روبه رو است. اندک مواد غذایی وارداتی به منطقه غزه هم به شدت گران است و کفاف همه مردم این منطقه را نمیدهد.
خبرگزاری رویترز در گزارشی با تیتر "ساکنان گرسنه غزه در برابر افزایش قیمت مواد غذایی که بالاتر از توان آنهاست" نوشت:
اکثر فلسطینیها که باید برای خانواده گرسنه خود غذا بخرند راهی ندارند جز اینکه به خیابانهای شهر غزه بیایند و در برابر اندک کالاهای غذایی خیره شوند. آنها ناامید در برابر قیمت بالای مواد غذایی و کمبود آنها قرار میگیرند. تهیه مواد غذایی اساسی برای اهالی غزه فراتر از توان آنهاست.
قیمت ۲ عدد تخم مرغ در غزه به ۲۲ شیکل (حدود ۶ دلار) رسیده است. به عبارت دیگر هر تخم مرغ نزدیک ۱۸۰ هزار تومان شده است!
ساکنان غزه میگویند از زمان آغاز جنگ، قیمت مواد غذایی اساسی چند برابر افزایش یافته است. این موضوع باعث افزایش فشارها به خانوادههای غزه شده که از حملات ارتش اسرائیل به این منطقه هم آسیب دیده اند. بحرانی که هیچ پایانی برای آن متصور نیست.
" ابوعصام" از شمال غزه گفت: هیچ چیزی نیست. نه سبزیجات هست و نه گوشت و نه تخم مرغ و نه هیچ چیز دیگری".
وی افزود: "دولتها کجا هستند؟ مردم کجا هستند؟ آنها باید مراقب ما باشند، به مردم رحم کنند. بگذارید چیزی به شما بگویم - دیروز گرسنه خوابیدم.
شماری از اهالی غزه گفتند قیمت سه عدد سیب زمینی به ۱۵۰ "شیکل" (۴۱ دلار) رسیده است (به عبارت دیگر هر سیب زمینی به پول ایران حدود ۸۰۰ هزار تومان شده است!). در حالی که قبل از جنگ، قیمت آن تنها دو شیکل (نیم دلار) بود.
شیکل واحد پول اسرائیل است و در غزه و کرانه باختری، فلسطینیها هم از این واحد پول استفاده میشود.
به گفته اهالی غزه، هزینه یک شیشه عسل قبلا ۲۵ شیکل (۶.۸ دلار) بود، اما الان به ۸۵ شیکل (۲۳ دلار) رسیده است.
اهالی غزه میگویند اکثر اوقات از کنسروهای مواد غذایی استفاده میکنند که به عنوان کمکهای انسان دوستانه وارد غزه میشود چرا که دیگر مواد غذایی در غزه یافت نمیشود.
" ابونور حسنین" ساکن غزه هم گفت: ما اکنون آرزوی انگوری را داریم که قبلاً در سرزمین خود میکاشتیم... پسر شما برای خرید برخی چیزها پول میخواهد ... قبلا با یک شیکل میشد چیزهای خوراکی خرید، اما الان حتی با ۵ شیکل هم نمیشود یک چیز خرید.
حسنین ادامه داد: زن حامله چگونه میتواند خود را تقویت کند؟ چگونه؟ چگونه میتواند در آرامش فرزند خود را به دنیا بیاورد؟ با وجود این همه بیماری که وجود دارد.
براساس بررسی امنیت غذایی در منطقه غزه، تا زمانی که در این منطقه جنگ ادامه دارد و ورود کمکهای انسان دوستانه به غزه با محدودیتهای زیادی همراه باشد خطر بروز گرسنگی گسترده وجود دارد.
براساس این بررسی، بیش از ۴۹۵ هزار نفر در غزه با بالاترین سطح از نبود امنیت غذایی روبه رو هستند.
قبل از جنگ غزه، دو سوم مردم این منطقه، زیر خط فقر زندگی میکردند و ۴۵ درصد از نیروی کار هم با بیکاری روبه رو بودند. بعد از جنگ، حالا اقتصاد غزه نیازمند دههها زمان است تا بهبود بیابد.
کارگر فلسطینی ساکن غزه (محمد الکتنانی) هم گفت: عمو جان نمیتوانیم زندگی کنیم. نه میتوانیم چیزی بخریم و نه چیزی وجود دارد و نه کار میکنیم.
مقامات بهداشتی غزه میگویند بیش از ۴۰ هزار فلسطینی در حمله ارتش اسرائیل به غزه، کشته شده اند. مناطق بزرگی از غزه به تلی از خاک و باقی مانده ساختمانها تبدل شدهاند.
سازمانهای کمک رسان انسان دوستانه میگویند اکثریت ساکنان غزه با جمعیت ۲.۳ میلیون نفری بارها آواره و جابجا شدند و با کمبود شدید مواد غذایی و دارویی رو به رو هستند.
سایت الجزیره هم با اشاره به گسترش گرسنگی و کمبود مواد غذایی در غزه نوشت: "امل" از زنان ساکن غزه گفت: قیمت مواد غذایی و هیزم مورد استفاده برای پخت غذا خیلی افزایش یافته است. خوردن گوشت به یک آرزو تبدیل شده است. بزرگترها وعدههای غذایی خود را کم کرده اند تا کوچکترها آن را بخورند. همه ما وزن کم کردیم.
ساکنان غزه برای تهیه غذا و رفع گرسنگی تقریبا به طور کامل به کمکهای خارجی وابسته شده اند. کمکهایی که تنها از دو گذرگاه وارد غزه میشوند: اولی گذرگاه رفح (مرز مصر) و دوم گذرگاه "کرم ابوسالم" در مرز اسرائیل.
سایت خبری سازمان ملل متحد هم نوشت: کودکان غزه با خطر سوء تغذیه حاد روبه رو هستند. مادران در غزه از گرسنگی خود و کودکانشان و ناتوانی در کسب همه مواد غذایی مورد نیاز روایت میکنند.
"میسون عقل" مادر کودک مریض "ملاک" در غزه میگوید: وقتی نوزادم به یک ماهگی رسید عوارض در او ظهور پیدا کرد. وقتی ۴۰ روزه شد به بیمارستان منتقل شد، زیرا دچار اسهال حاد شد. هر وقت او را شیر میدادم فورا استفراغ میکرد. پزشکان به من گفتند او در برابر این شیر، حساسیت دارد و باید شیر مخصوصی بخورد، اما این شیر در غزه وجود ندارد. به همین دلیل شیر بدون پروتئین به من دادند.
میوه و سبزیجات یافت نمیشود و به ندرت میتوان آنها را پیدا کرد.
میسون با اشاره به کمبود میوه و سبزیجات گفت: ضروری است میوه و سبزیجات بخورم، زیرا ویتامین دارند و برای مادران و کودکان ضروری اند، اما متاسفانه میوه و سبزیجات در شمال غزه، فراهم نیست. جز کنسرو چیزی پیدا نمیشود. گوشت هم پیدا نمیشود.
"دینا الرواحی" دیگر مادر که نوزاد "احمد" را در دست دارد و به او اشاره میکند هم گفت: کودکم متولد ژانویه ۲۰۲۴ است. وزن کنونی او ۵ کیلوگرم است. به بخش تغذیه در بیمارستان "کمال عدوان" مراجعه کردم، زیرا کودکم به جای اینکه وزنش بیشتر شود وزن کم میکند.
همانطور که میدانید نوزاد در سن ۷ ماهگی باید خوردن میوه و سبزیجان را شروع کند، اما هیچ کدام از اینها در شمال منطقه غزه وجود ندارد. برای تغذیه مادر هم اینها ضروری هستند. هم اکنون، اما هیچ غذای بهداشتی پیدا نمیشود. حتی آب شرب هم آلوده است. برای فرزندم از جنگ و گرسنگی میترسم.