کفسازی این درایوین سینما در بخش مخصوص اشراف دارای شیب مناسب‌تری بود تا آن‌ها بتوانند راحت‌تر و بهتر فیلم را تماشا کنند. «حیدرقلی خان غیایی شاملو» یکی از معماران مدرن و بنام ایران سازنده و معمار درایوین سینمای تهران پارس بود. سینمای اتومبیل رو تهران پارس در سال ۱۳۴۹ تعطیل شد و در محل آن ساختمانی احداث شد. در نهایت درایوین سینما ونک تقریبا یک دهه پس از سینما تهرانپارس پا به عرصه گذاشت.
سال‌های پایانی دهه ۳۰ در فضای مدرن شهری تهرانپارس، تفریحی متفاوت راه‌اندازی شده بود که برای خیلی از جوانان جذاب بود، اما همه نمی‌توانستند از این تفریح استفاده کنند و این مکان بیشتر پاتوق جوانان مرفه و دیپلمات‌های آمریکایی بود تا در تنها سینمای ماشینی تهران بنشینند و فیلم ببینند.
به گزارش همشهری آنلاین، ایده‌ی ساخت نخستین سینما ماشینی «درایو-این سینما» ۲۵ اسفند سال ۱۳۳۷ شکل گرفت. پس از موافقت اداره نمایش وزارت کشور، زمینی در محدوده تهرانپارس فعلی برای شکل‌گیری این سینما انتخاب و بخشی از کار انجام شد.
اما روند ساخت و ساز به دلایل نامعلومی متوقف شد، تا در۶ اردیبهشت سال ۱۳۳۹ این ایده عملی شد و درایوین سینمای تهرانپارس، نخستین سینمای ماشینی تهران و کشور فعالیتش را آغاز کرد. وسعت درایوین سینمای تهرانپارس ۳ هزار و ۲۰۰ مترمربع، گنجایش آن ۲۸۴ اتومبیل و بهای بلیت آن ۱۵۰ریال بود که فیلم‌های بسیاری در آن به نمایش درآمد.
«داریوش شهبازی» تهران‌شناس درباره هویت تاریخی این سینما می‌گوید: «اوایل دهه ۴۰ وقتی که کودک بودم گاهی با مرحوم پدرم و خانواده به درایوین سینمای تهرانپارس می‌رفتم. یادم است پرده وسیع سینما روی پایه‌های بتنی تعبیه شده بود و در کنار محل پارک هر ماشین میله‌ای قرار داشت که بلندگو‌ها روی آن بود تا کم و زیاد کردن صدای آن در اختیار تماشاگران باشد. درایوین سینما همانطور که از نامش پیداست برای خودروسواران بود و فقط آن‌ها می‌توانستند در این سینما فیلم تماشا کنند.»
کفسازی این درایوین سینما در بخش مخصوص اشراف دارای شیب مناسب‌تری بود تا آن‌ها بتوانند راحت‌تر و بهتر فیلم را تماشا کنند. «حیدرقلی خان غیایی شاملو» یکی از معماران مدرن و بنام ایران سازنده و معمار درایوین سینمای تهران پارس بود. سینمای اتومبیل رو تهران پارس در سال ۱۳۴۹ تعطیل شد و در محل آن ساختمانی احداث شد. در نهایت درایوین سینما ونک تقریبا یک دهه پس از سینما تهرانپارس پا به عرصه گذاشت.
