شهر‌های نمونه چین چقدر «متمدن» هستند؟

فرارو- ساکنان شهر‌هایی مانند «تانگشان» ترجیح می‌دهند که مقام‌های آن شهر‌ها ابتدا روی مشکلات بزرگتر تمرکز کنند سپس آنان می‌توانند نگران ته سیگار باشند.

به گزارش فرارو به نقل از اکونومیست، هر رویداد، پدیده و خبری می‌تواند یک شهر را خراب کند. برای تانگشان این حمله وحشیانه ماه گذشته به یک زن بود که به وجهه آن آسیب رساند. برای «گوانگژو» خبر بد نابودی درختان باستانی بانیان بود. زمانی که شرکتی در «چانگچون» واکسن تقلبی برای مقابله با کووید -۱۹ تولید کرد اعتبار آن شهر آسیب دید.

هر سه شهر در سالیان اخیر از فهرست شهر‌های «متمدن» مدنظر نظر حکومت چین حذف شده اند. حزب کمونیست چین از دهه ۱۹۸۰ میلادی زمانی که مقام‌های حکومتی نگران بودند که اصلاحات بازار و رشد اقتصادی ممکن است باعث انحطاط اخلاقی و اجتماعی شود تلاش کرده تا شهر‌ها را متمدن‌تر سازد.

برای سالیان متمادی بازرسان مخفی شهر‌ها را بر اساس ده‌ها معیار درجه بندی کرده‌اند. برای این که فردی متمدن تلقی شود خیابان‌ها باید بی‌عیب و تردد منظم باید باشد. ساکنان باید ورزش کنند، خون اهدا کنند و از «اعمال و اجرای عدالت» حمایت کنند.

شاید مهم‌ترین شرط این باشد که یک شهر هیچ کاری برای شرمساری حزب انجام ندهد. حدود ۲۸۰ شهر، ناحیه و شهرک در چین در حال حاضر از سوی حکومت آن کشور متمدن در نظر گرفته می‌شوند. با این وجود، این برچسب (متمدن بودن) برای مقام‌های محلی ارزش زیادی دارد.

بسیاری گمان می‌کنند که متمدن قلمداد کردن شهر‌ها به جذب سرمایه‌گذاری و گردشگران به آنجا کمک می‌کند. مهم‌تر از آن (دست کم برای مقام‌های حکومتی) این موضوع است که باعث شده تا شهر‌هایی که برنده این عنوان شده‌اند شانس بیش‌تری برای برخورداری از امتیازات بیش‌تر و ارتقای رتبه دارند.

در حالی که شهر‌های «متمدن» ممکن است سبزتر و تمیزتر باشند این عنوان‌گذاری می‌تواند مشکلات بزرگ را حل کند. برای مثال، «تانگشان» را در نظر بگیرید. بازرسان به این نتیجه رسیدند که دست کم ۸۵ درصد از ساکنان آن شهر «احساس امنیت» می‌کنند و ۹۰ درصد آنان از «دولت راضی» هستند (هر دو معیاری برای وضعیت متمدن قلمداد کردن شهر‌ها و نواحی محسوب می‌شوند).

با این وجود، پس از حمله ماه گذشته به یک زن در آن ناحیه صد‌ها نفر از ساکنان آن شهر خارج از ایستگاه‌های پلیس در صف ایستادند تا جنایات مربوط به باند‌های تبهکار و مزاحم و رفتار نادرست پلیس را گزارش کنند. برخی از معترضان در نهایت شکایات خود را پس گرفتند تا به قول یکی از صاحبان مغازه در آن شهر «به وجهه شهر آسیبی وارد نشود».

زمانی که مقام‌های محلی و دولتی وقت و منابع را تلف می‌کنند حزب این موضوع را دوست ندارد. با این وجود، برچسب متمدن انگیزه‌های بدی را ایجاد می‌کند. در یکی از شهر‌ها بنر‌های قرمز رنگی بر روی سراسر ساختمان‌ها نصب شده بود که به شهروندان می‌گفت «کیفیت» خود را بهبود بخشند.

مقام‌های حکومتی در شهر دیگری یک «تیم کماندویی» از کارگران را برای «ترویج تمدن با برداشتن ته سیگار از روی زمین» اعزام کردند. علائم بالای مکان‌های در نظر گرفته شده برای ادرار از شهروندان می‌خواهند نزدیک‌تر بایستند و در محل در نظر گرفته شده ادرار کنند تا به نظافت محل کمک کنند: «یک قدم کوچک رو به جلو گام بزرگی برای تمدن است»!

با این وجود، ساکنان شهر‌هایی مانند «تانگشان» ترجیح می‌دهند که مقام‌های آن شهر‌ها ابتدا روی مشکلات بزرگ‌تر تمرکز کنند سپس آنان می‌توانند نگران ته سیگار باشند.