ناتواني آمريكا در سامان دادن به جنگ افغانستان بر كسي پوشيده نيست. جنگي كه بيش از 9 سال است آغاز شده، اما امروز با وجود خسارت‌هاي زيادي كه براي واشنگتن بر جاي گذاشته، به اختلاف برجسته رهبران كاخ سفيد تبديل شده است. اين مساله نشان مي‌دهد كه به رغم ادعاهاي آمريكا مبني بر كسب موفقيت در جنگ افغانستان، سرنوشت اين جنگ هم‌چنان نامعلوم است.
روزنامه فرامنطقه‌اي القدس العربي در تحليلي به نام "ارتش نادان‌ها حتما شكست مي‌خورد" مي‌نويسد:
«گرداب آمريكا در افغانستان عميق‌تر و پيچيده‌تر مي‌شود و دليل آن فقط افزايش خسارت‌هاي انساني در ميان نيروهاي سازمان پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) نيست، بلكه دليل ديگر آن افزايش اختلافات بين ژنرال‌هاي آمريكا و پس از آن رهبران سياسي اين كشور در خصوص اداره جنگ و زمان عقب نشيني نيروهاي آمريكايي از اين كشور ناآرام است.
رابرت گيتس، وزير دفاع آمريكا كه رسما اعلام كرده سال آينده از سمت خود استعفا مي‌كند، اين روزها به نوعي وارد جنگ كلامي با ژنرال ديويد پترائوس، فرمانده نيروهاي آمريكايي در افغانستان شده است.
گيتس بر ضرورت عقب نشيني نيروهاي آمريكايي از افغانستان بر اساس جدول زماني مشخص از آغاز ماه ژوئيه سال آينده ميلادي تاكيد دارد و پترائوس نيز معتقد است كه از حق خود به عنوان فرمانده ميداني استفاده كرده و از باراك اوباما، رئيس جمهور آمريكا، مي‌خواهد زمان عقب نشيني نيروهاي آمريكايي را چندين سال به تاخير بيندازد.
اين اختلاف كه علني شده پس از آن بوجود آمد كه ژنرال استنلي مك كريستال، فرمانده سابق نيروهاي آمريكايي در افغانستان، جوزف بايدن معاون رئيس جمهور آمريكا و دولت اوباما را به تمسخر گرفت.
هر چند اظهارات مك كريستال كه در مجله آمريكايي رولينگ استون منتشر شد، به بركناري وي منجر شد، اما علاوه بر آن خطرناك بودن بحران بوجود آمده در آمريكا و پيامد‌هاي جنگ افغانستان را نشان مي‌دهد كه پيامد‌هاي منفي خود را بر قوانين محكم آمريكا هم‌چون اطاعت بي‌چون و چراي نيروهاي مسلح از رهبران سياسي و احترام حتمي به اوامر آنها انعكاس داده است.
وزير دفاع آمريكا معتقد است كه نيروهاي امنيتي افغان توسط نيروهاي آمريكايي آموزش ديده و تجهيز شده‌اند تا توانايي پذيرش مسئوليت‌هاي امنيتي‌شان را در برخي مناطق افغانستان داشته باشند و اين مساله عمليات عقب نشيني نيروهاي آمريكايي را در چارچوب طرح كاهش نيروهاي نظامي آمريكا در افغانستان آسان مي‌كند، اما اين اعتقاد به جايي نيست زيرا نيروهاي امنيتي افغان وضعيت مناسبي ندارند و اكثريت اعضاي آنها از افراد بي‌سواد بوده و درك آموزش‌هاي شركت‌هاي امنيتي ويژه را ندارند و علاوه بر آن برخي از آنها به راحتي عليه نيروهاي ناتو تغيير موضع داده و براي مبارزه با آنان به گروه طالبان مي‌پيوندند.
آموزش نيروهاي افغان و تجهيز آنها به سلاح بيش از 6 ميليارد دلار در پنج سال گذشته براي خزانه‌ي آمريكا هزينه دربرداشته، اما نتايجي كاملا معكوس داشته است. علاوه بر آن، نيروهاي آمريكايي فاش كرده‌اند كه بيش از 50 هزار قطعه سلاح پيشرفته از سلاح‌هايي كه در اختيار نيروهاي امنيتي افغان گذاشته شده، به دست طالبان افتاده و يا در بازار سياه فروخته شده است.
درست است كه حضور نيروهاي آمريكايي در افغانستان هزينه زيادي دربردارد، اما اين نيز صحيح است كه خسارت‌هاي انساني به نيروهاي ناتو نيز افزايش يافته و كشته شدن 200 تن از اين نيروها در ماه ژوئيه، به دردسري براي دولت اوباما، كاهش حمايت‌هاي مردمي از آن و كاهش حمايت‌ها از جنگ افغانستان منجر شده است.
شايد وحشتناك‌ترين آمارها، آمار اخيرا منتشر شده در يكي از روزنامه‌هاي آمريكايي باشد كه اعلام كرد "دست كم 30 درصد از عناصر نيروهاي امنيتي افغان كه بايد مسئوليت امنيتي اين كشور پس از عقب نشيني نيروهاي خارجي را بر عهده بگيرند، معتاد به مواد مخدر هستند و عجيب نيست كه همين تعداد نيز در نيروهاي ناتو با چنين وضعيتي روبرو باشند".
مسلما ارتشي از نادانان و افراد گيج و منگ نمي‌تواند در اين جنگ پيروز شود و اين همان چيزي كه شكست عمليات‌هاي جنگي آمريكا در هلمند عليه طالبان و فرار نيروهاي كشورهاي غربي از جمله هلند را كه اخيرا براي نجات سربازانش از اين كشور گريخت، تفسير مي‌كند.»
