پرسپولیس در این سالها عادت کرده بود به بردن، بردن و فقط بردن. این تیم روی مدار موفقیت حرکت میکرد و حتی آنجایی که میباخت هم شکستهایش میلیمتری و بسیار نزدیک بود. به عنوان مثال این تیم در فینال لیگ قهرمانان آسیا برابر اولسان هیوندای شکست خورد، اما این ناکامی صرفا با یک گل اختلاف و دو پنالتی اعلامشده از سوی کمکداور ویدئویی رخ داد. در نتیجه پرسپولیس در بهترین سالهای دورانش، یا «برنده مقتدر» بوده یا «بازنده سرافراز». این بار، اما اتفاق دیگری رخ داده است. پرسپولیس در حالی با سه گل مغلوب الهلال شد که از نظر فنی بسیار ضعیف و غیر قابل قبول بود. این یک شکست بحثبرانگیز برای قرمزها بود که حالا تردیدهایی را هم درباره آینده تیم به وجود آورده است. شاید گزاف نباشد اگر بگوییم نوع باخت پرسپولیس در ریاض، حتی رقبای داخلی این تیم در مسیر قهرمانی را هم امیدوار کرده است. آنها حالا دریافتهاند که پرسپولیس شکستناپذیر نیست و حتما در شروع فصل جدید با اعتمادبهنفس بیشتری در مقابل قهرمان پنج دوره اخیر لیگ برتر قرار خواهند گرفت.
این شرایط برای یحیی گلمحمدی هم تازگی دارد. سرمربی پرسپولیس از روزی که آمد با این تیم روی موج موفقیت بود و اغلب اوقات مورد تحسین و ستایش قرار میگرفت. البته مثلا گاهی شکست برابر استقلال یا اتفاق مشابه آن، یحیی را زیر تیغ منتقدان میبرد، اما هرگز وضعیتی شبیه امروز پیش نیامده بود. هیچکس به یاد نمیآورد که پرسپولیس یحیی چنین شکست سنگینی را تحمل کرده باشد. پرسپولیس در ریاض شبیه تیم بدون سرمربی بود. یعنی حتی اگر یازده بازیکن این تیم بدون هدایت فنی داخل زمین میرفتند، باز بعید بود نتیجه بدتر از این شود. مجموعه این مسائل، گلمحمدی را در موقعیتی نادر قرار داده است؛ جایی که گروهی به تواناییهای او شک کردهاند.
البته برآیند عملکرد یحیی آن قدر خوب بوده که او حالاحالاها فرصت دارد بدون فشار کارش را ادامه بدهد. با این حال این «فوتبال» است و دو نتیجه ضعیف دیگر ممکن است همه معادلات را به هم بریزد. حالا ماموریت مهم گلمحمدی این است که نشان بدهد پرسپولیس راهش را گم نکرده و آن چه در ریاض اتفاق افتاده، صرفا یک حادثه فوتبالی بوده است. نخستین بازی پرسپولیس در فصل جدید، روز جمعه در اهواز برابر فولاد برگزار خواهد شد. این آغاز یک مسیر جدید و پرچالش برای گلمحمدی است؛ جایی که او باید ثابت کند تمدید قرارداد طولانیمدتش، تصمیم درستی از سوی باشگاه بوده است.