میز و صندلی، دفتر و کتاب و تمام وسایلی که برای ما دنیایی از خاطره بود را در اوراق فروشیهای حاشیه شهر دیدیم، قساوت در چه حد که جان فرزندان ما را گرفته و خاطراتشان را هم نابود کنند؛ ما داغدار بودیم و دیدن این صحنهها به اندوهمان افزود.
بیستوهفتم آذر در شهر زاهدان و در یک مدرسه، دوباره شاهد یک سهلانگاری دیگر بودیم، سهلانگاری که منجر به آتش گرفتن مدرسهای شد که سوختن چهار جگرگوشه فقط بخش اندکی از ماجراست. بخاری نفتسوز بلای جان چهار کودک شد.
دونفر از والدین جانباختگان این حادثه، پیگیری بیشتر کارشناسان و مسئولان را برای یافتن ریشه اصلی این حادثه خواستار شدند و همچنین به توضیح آنچه این مدت بر خانوادههای عزادار گذشته است، پرداختند.
به گزارش نبض نفت، پدر یکی از دانشآموزان فوت شده از مردم بابت همدردیهای بیدریغ تشکر کرد و گفت: «بعد از این حادثه ناگوار خانوادهها اقدام به پیگیری کردند؛ میخواستیم بدانیم مقصر کیست، عمدی بوده است یا سهوی، ما پاسخ ابهاماتمان را میخواستیم، اینکه آتش سوزی چگونه رخ داده یا اینکه چرا آنقدر زمان برده و مهار نشده است؟ چطور این آتشسوزی با این حجم رخ میدهد و به هیچکس به جز دانشآموزان آسیبی نمیرسد؟ معلم و سرایدار و عوامل مدرسه که اظهار داشتهاند در محل حضور داشته هیچ آسیبی نمیبینند و بچههای ما با این شدت میسوزند که حتی قابل شناسایی نیستند؟ »
وی ادامه داد: «تحقیقاتی را شروع کردیم، از اهالی محل سوالهایی کرده و تصاویری را به کارشناسان نشان دادیم، همچنین افرادی را به آنجا بردیم تا محل را رویت کنند؛ پس از پیگیریها به این نتیجه رسیدیم که در این جریان چیزی فراتر از سهلانگاری رخ داده است. این محل از شلوغترین محلهای شهر زاهدان بوده و بسیار پر رفت و آمد است و همچنین در هر زمانی از روز میتوانیم شاهد تردد خودروها باشیم، به همین دلیل اهالی محل به بیرون آوردن جنازهها اقدام کردند، ما میخواهیم بدانیم چرا خود مدرسه اقدام به مهار آتشسوزی نکرد و قبل از اینکه آتش سوزی گسترده شود از اهالی محل امداد نگرفتند؟ اگر چنین اتفاقی رخ میداد، مطمئنا افرادی که جنازه بچهها را بیرون آوردند میتوانستند بچهها را به سلامت از آتش بیرون بیاورند.
میز و صندلی، دفتر و کتاب و تمام وسایلی که برای ما دنیایی از خاطره بود را در اوراق فروشیهای حاشیه شهر دیدیم، قساوت در چه حد که جان فرزندان ما را گرفته و خاطراتشان را هم نابود کنند؛ ما داغدار بودیم و دیدن این صحنهها به اندوهمان افزود.»
وی در پایان گفت: «همه چیز را نباید بر گردن آموزش و پرورش انداخت، درست است که نظارت درست توسط این سازمان صورت نگرفته است، اما در مدرسه غیردولتی که با هزینههای والدین اداره میشود باید پیگیریهای لازم انجام میشد نه اینکه حتی از پاسخ دادن به ما خانوادههای داغدیده فرار کنند. ما از مسئولان پیگیری صحیح میخواهیم نه تسلیت و همدردی خالی و نه اینکه درهای دفتر خود را بروی ما ببندند.»
خون فرزندانمان فراموش شد!
پدر یکی دیگر از دانشآموزان فوت شده در حادثه آتشسوزی زاهدان، از مردم بابت همکاری و همدردی تشکر و قدردانی کرده و گفت: «مسئولان و نمایندگان نیز با ما همدردی کرده و برای پیگیری موضوع وعدههای زیادی دادند، آنها همچنین مبلغی را تحت عنوان چک به منظور خسارت بیمه آتشسوزی به ما پرداختند، درحالی که ما نیازی به این پرداخت نداشتیم بلکه آنچه ما به آن نیازمند بودیم پیگیری و یافتن ریشه اصلی این حادثه بود. حتی چندین بار خواستار برگرداندن مبلغ دریافتی شدیم؛ زیرا بعد از پرداخت آن نسبت به بررسی موضوع بیاهمیت شدند و پیگیری را فراموش کردند.»
ما درخواست کارشناس مرتبط کردیم، ولی برای یافتن ریشه اصلی مرگ فرزندانمان پول خواستند. پدر یکی از دانشآموزان فوت شده به دلیل جلوگیری نکردن از ورود دخترش به کلاس اول که دچار آتشسوزی شده خواستار بررسی بیشتر پرونده شد و گفت: «فرزند من پیش دبستانی بود، چرا باید در کلاس اول آسیب میدید؟ چطور یک چراغ نفتی باعث چنین حادثهای شد و کسی نتوانست آن را مهار کند؟ آنها در گرفتن خون فرزندانمان کوتاهی کردند و حالا هیچکس پاسخگوی ما نیست و صورت مسأله را به راحتی پاک میکنند.»