شبنم مقدمی امسال با «خجالت نکش» ساخته رضا مقصودی در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، او در این فیلم نقشی که ده سال از خودش بزرگتر است را بازی کرده، تجربه‌ای متفاوت که برایش چالش برانگیز هم بوده است.
به گزارش خبرآنلاین، شاید بیشتر در نقش‌های مکملی که بازی کرده دیده شده، حتما همینطور بوده که تا به حال برای بازی در نقش‌هایش سه بار کاندید دریافت سیمرغ شده و دوبار نیز به خاطر بازی در فیلم‌های «امروز» و «نفس» و «زاپاس» (به طور مشترک) سیمرغ بلورین جشنواره را از آن خودش کرده. شبنم مقدمی از متبحرترین بازیگران زنی است که حتی در نقش‌های کوتاه هم حضوری با یادماندنی و تاثیرگذار دارد. او امسال بعد از چند سال حضور در نقش‌های کوتاه‌تر با فیلم سینمایی «خجالت نکش» صنم را به جشنواره آورده، نقشی متفاوت همچون تجربه‌های پیشین این بازیگر خلاق که فرصت تازه‌ای را هم برایش فراهم آورده تا شانسش را اینبار در یک نقش اصلی حتی برای دریافت سیمرغ هم بیازماید. او در گفتگو با خبرآنلاین از »خجالت نکش» رضا مقصودی گفته است. فیلمی که امروز در سینمای رسانه به عنوان دومین فیلم برای اهالی رسانه و منتقدان به نمایش درخواهد آمد.
خانم مقدمی، رضا مقصودی را پیش از این بیشتر به عنوان فیلمنامه‌نویس می‌شناختیم که حالا با «خجالت نکش» اولین تجربه کارگردانی‌شان را هم رقم زدند. طبیعتا فیلمنامه این کار آنقدر خوب بوده که شما را به حضور در این فیلم ترغیب کرده. درست است؟
رضا مقصودی سابقه درخشانی در فیلمنامه نویسی دارد و کارهای شاخصی در طول سال‌های فعالیتش در این عرصه از خود به جا گذاشته. همانطور که گفتید «خجالت نکش» فیلمنامه بسیار خوبی داشت که من وقتی خواندمش با وجود اینکه از پذیرش نقشی که قرار بود بازی‌اش کنم دلهره داشتم. اما کلیت فیلمنامه را دوست داشتم و با توجه به شناختی هم که از کارهای آقای مقصودی داشتم می دانستم قرار است اثری خوب ساخته شود. خوشبختانه با تعاملی هم که با کارگردان و گروه داشتیم اتفاق خوبی در این فیلم افتاد و برای من تجربه خوبی شکل گرفت.
چرا از پذیرفتن این نقش دلهره داشتید؟
به این دلیل که این شخصیت تفاوت‌های زیادی با خود من داشت و همین موضوع کمی دلهره در من ایجاد می‌کرد که البته خوشبختانه با دلگرمی‌های تهیه‌کننده کارمان بخشی از آنها برطرف شد. شخصیتی که من در این کار بازی می‌کنم حدود 10 سالی از خودم بزرگتر است، صنم یک زن روستایی است که سواد چندانی هم ندارد، در عین حال که یک نوع خاصی از حرف زدن دارد اما لهجه هم ندارد چون آقای مقصودی از ابتدا هم نمی‌خواستند که لهجه منطقه خاصی را داشته باشیم. به همین دلیل گویش‌مان خیلی کار کردین. همه این موارد باید در حالی اجرا می‌شد که این نقش به سمت تیپ نرود. با اینکه بازی در این نقش چالش‌های زیادی برایم به همراه داشت اما دوستش داشتم چون من همیشه بازی در نقش‌هایی که در یک خط صاف حرکت می‌کنند و برای بازیگر چالشی به همراه نمی‌آورند را دوست نداشتم.
لهجه‌ای که در فیلم داشتید کارتان را سخت‌تر نمی‌کرد؟
همانطور که گفتم لهجه به آن معنای خاص نبود اما آقای مقصودی تاکید داشتند از آنجا که به لحاظ جغرافیای متفاوت و نامشخص بودیم در دیالوگ گفتن‌ها هم از آهنگ متفاوتی استفاده کنیم که متعلق به شهر یا مکان خاصی نباشد. ما هم با مشورت و تعاملی که با کارگردان داشتیم گویش جدیدی خلق کردیم و در طول پروژه میزان کم یا زیاد استفاده کردن از آن را به تشخیص آقای مقصودی اجرا می کردیم.
شما در فیلم‌های کمدی زیادی بازی کردید، جنس کمدی «خجالت نکش» را چقدر متفاوت دیدید؟
«خجالت نکش» کمدی موقعیت است و جنسش طبیعتا با خیلی از آثاری که در زمینه کمدی دیدیم فرق می‌کند. ضمن اینکه هر اثر ویژگی‌های منحصر به فرد خودش را دارد که باید آن را در مقایسه با خودش دید و نه فیلم دیگر. کارنامه آقای مقصودی در فیلمنامه‌نویسی مشخص است و این فیلم نیز جایگاه خودش را دارد. البته من خودم هم هنوز فیلم را به طور کامل ندیدم اما مطمئن هستم با تلاشی که همه گروه داشتند اثری خوب ساخته شده است.
در سال‌های اخیر بیشتر شما را در نقش‌های مکمل و شاید کوتاه‌تر دیدیم اما در «خجالت نکش» نقش اصلی هستید. چرا در این سال‌ها کمتر نقش اصلی بازی می‌کردید؟
تنها مسئله‌ای که برای اهمیت زیادی دارد این است که نقش تکراری بازی نکنم و نقش جدیدی که پیشنهاد شده شبیه شخصیتی که قبلا هم بازی‌اش کرده‌ام نباشد. کوتاهی یا بلندی نقش برای من اهمیتی ندارد مهم این است که نقش هر چقدر هم طول داشته باشد تو آن را به اندازه و به جا بازی کنی. برای من مهم این است که نقش بی‌خاصیت بازی نکنم.
