«دیکتاتور تمام عیار» یا «مسیح»

 

 

عمادو یکی از کسانی است که نتوانستند ویزای لیبی را دریافت کنند. او و گروهی از دوستانش در سال 2010 از طریق صحرای بزرگ آفریقا به سمت لیبی رفتند. به دلیل کمبود آب، برخی از افراد گروه جانشان را از دست دادند، اما عمادو زنده ماند و در لیبی در شغل کاشی کاری مشغول به کار شد.
 
تا پیش از شروع درگیری‌ها در سال 2011، او توانست 3500 دلار پس‌انداز کند. زمانی که اولین تیرها شلیک شد، او در اسکله‌ای در طرابلس‎ مشغول به کار بود. عمادو چندین روز در اتاقش مخفی ماند و در نهایت توانست به کشورش غنا برگردد. از بخت بد روزگار، عمادو نتوانست پولی که با آن بدبختی به دست آورد را همراهش به غنا برگرداند. اینگونه بود که رویایش در نطفه خفه شد.
 
مصطفی می‌گوید: «کار برای جوانان غنایی به سختی پیدا می‌شود. پس از قذافی، ما شدیدا به بحران خوردیم. آمار بیکاری به شکل بی‌سابقه‌ای بالا رفته و کاری از دست کسی ساخته نیست. ما یا باید اینجا بمانیم و از راه خلاف کسب درآمد کنیم، چون تنها راه ممکن است، و یا باید به اروپا برویم و در آنجا کاری دست و پا کنیم.»
 
افراد دیگر جمع هم موافقت کردند. الیاس با صدای بلند خود گفت: «الان فقط و فقط و فقط اروپا؛ برخی به جاهای مختلفی می‌روند. بعضی‌ها به برزیل می‌روند، اما بیشتر به اروپا می‌‎روند.»
 
پیش از آنکه قذافی از قدرت کنار گذاشته شود، او رسما به اتحادیه اروپا هشدار داد که اگر رژیمش ساقط شود، حدود دو میلیون مهاجر هر طور که شده خودشان را به سواحل کشورهای اروپایی رسانده و هرج و مرج به راه خواهند انداخت.
 
او بیش از آنکه «مسیح آفریقا» باشد، یک دیکتاتور تمام عیار بود؛ اما به نظر می‌رسد که در این مورد حق با او بود.
 
منبع: BBC World
ترجمه: وبسایت فرادید
مترجم: سبحان شکری