پرونده فرد روستايي که به دليل ايراد صدمه بدني غيرعمدي ناشي از برخورد قاطرش با يک خانواده موتورسوار تشکيل شده، اکنون منتظر دريافت کمکهاي مردمي خيرين خداجوي کشور جهت پرداخت ديه حاصل از ايراد صدمه به خانواده متوفي است.
به گزارش تسنيم، هماکنون 6 هزار و 465 نفر از هموطنان ما به دليل ارتکاب جرايم غيرعمد و غيرکلاهبرداري به صورت تک قرار در زندانهاي کشور به سر ميبرند، افراد نيازمند و اغلب آبرومندي که ناخواسته به دليل وقوع حادثهاي ناگهاني در موضوعاتي همچون تصادفات رانندگي، حوادث کارگاهي، صدور چک بلامحل (غيرکلاهبرداري) و يا حتي قبول مهريه هاي معقول اما غيرقابل پرداخت راهي زندان شده و در ادامه بخاطر عجز در پرداخت دين يا بدهي خودشان بدون پشتوانه مالي سرمايه گرانقدر خودشان که همان عمر آدمي است را به قيمت هيچ در پشت ميله هاي سرد هدر ميدهند.در ادامه وضعيت يکي از همين زندانيان را که تنها نمونهاي از جمعيت چند هزار نفري مددجويان نيازمند کشور ميباشد را به اختصار ميخوانيم.
اين فرد، کشاورزي 70 ساله است که به دليل ايراد صدمه بدني غيرعمدي و ناشي از عدم رعايت حق تقدم عبور در زندان به سر ميبرد. در تاريکي يکي از شبهاي سرد زمستان سال گذشته مثل هميشه بار سنگيني سوار قاطر خودش کرده بود و در حال بازگشت از زمين کشاورزي به سمت خانه بود که صداي موتوري که هر آن از پشت سر آنها بيشتر و بيشتر ميشد به گوش ميرسيد؛ در لحظهاي که ديگر بايد به پيرمرد ميرسيد و در ادامه با گذر از کنار او در وضعيتي مشابه صداي او رفته رفته کم شده تا گم شود صداي آن موتور و سرنشينانش براي هميشه در گوش اين کشاورز عائلهمند براي هميشه باقي ماند.
زوجي به همراه تک فرزندشان به دليل سرعت بالا و همچنين نبود روشنايي کافي در جاده منتهي به روستا با قاطر اين کشاورز که در کنار جاده باريک در پشت صاحبش در حرکت بوده تصادف ميکنند و پس از برخورد با گاردريل وسط جاده با جراحت شديد حاصل شده هر سه نفرشان راهي بيمارستان شده و در مقابل، صاحب قاطر (مددجو) نيز در اثر بياحتياطي در نگهداري حيوان با عنوان محکوميت ديه ناشي از ايراد صدمه بدني به غير، با بدهي مبلغ 148 ميليون تومان راهي زندان ميشود.
کشاورز نامبرده مدتهاست با وجود بيماريهاي متعدد در زندان يکي از شهرهاي شمالي کشورمان تحمل کيفر ميکند و در حالي که سرپرست يک خانواده نيز به شمار ميآيد در حال حاضر بدون پشتوانه مالي تنها منتظر کمکهاي مردم نوع دوستان کشورمان است.
طبق استعلام قضائي به عمل آمده و نظر کارشناس حقوقي موجود در پرونده طبق بند 56 ماده 1 آيين نامه راهنمايي و رانندگي، در خصوص اين پرونده مقصر اصلي کسي است که هدايت وسيله غيرموتوري و همچنين حرکت دادن حيوانات را بر عهده دارد. لذا حسب اعلام کارشناس اين پرونده هادي (مددجوي مذکور) براي حرکت در آن جاده ميبايستي علائم هشدار دهنده (چراغ الکتريکي يا راکت شبرنگدار) بر روي بار سنگين قاطر خود که چوبهاي جنگلي قطور بوده اند، نصب و در مسيري خارج از جاده حرکت ميکرده است.
از طرفي هرچند طبق آيين نامه راهور که تأکيد دارد تمام رانندگان وسايل نقليه موتوري با ديدن گله و رمه از سرعت خود کاسته و در صورت لزوم تا عبور احشام توقف نمايند، هر دو طرف ماجرا مسئول شناخته ميشوند اما به دليل تعيين درصدي قابل توجهي از ميزان محکوميت ديه براي اين کشاورز متأسفانه صاحب قاطر به دليل جهل به قانون و همچنين کم توجهي در حرکت در عرض جاده در پي شکايت خانواده مصدوم راهي زندان ميشود.
یعنی ایشون داشته قاچاق چوب می کرده. قاچاقی چوب یا کشاورز مظلوم ؟
به نظرم شرط نخست در چنین جاده هایی سرعت کم و داشتن چراغ مناسب برای وسیله موتوری هست. هر آن امکان دارد اتفاقی بیفتد.
بیمه باید کمک کند. اما تقصیر کشاورز قاطرسوار که نیست. نه چراغی برای نصب روی قاطر ساخته شده است و نه بوق! موتور توی جاده خاکی با سرعت زیاد چه کار می کرده است؟