آگوست 2012: نخستین زمزمه‌های احتمال به‌کارگیری سلاح شیمیایی در سوریه، اواسط تابستان گذشته به گوش رسید. «جبهه النصره» بر تنها کارخانه موجود در سوریه که در حوزه پر کردن گاز مایع «کلر» فعالیت می‌کرد، تسلط پیدا کرد. این کارخانه در 50کیلومتری شرق حلب فعالیت می‌کرد. دولت سوریه ادعا کرد جبهه النصره تنها گروه مسلح فعال سوریه است که با تکنولوژی استفاده از گاز کلر آشناست و ریشه استفاده جبهه النصره از گاز کلر به‌عنوان سلاح شیمیایی، به عراق و سازمان «امارت اسلامی در عراق» بازمی‌گردد. از سوی دیگر سخنگوی وزارت خارجه سوریه در سخنانی، وجود سلاح شیمیایی در اختیار دولت این کشور را تایید کرده اما اطمینان داده بود این تسلیحات در ناآرامی‌های داخلی استفاده نخواهد شد.
19 مارس 2013: در این روز یکی از غیرانسانی‌ترین ابعاد جنگ داخلی سوریه برای اولین‌بار رخ نمود. جنایت زمانی رخ داد که موشکی محلی به منطقه «خان العسل» در شهر حلب اصابت کرد، در حالی‌که چند روز پیش از آن ارتش سوریه موفق شده بود مخالفان را از این منطقه عقب براند. بر اساس آمار اعلام‌شده 21 نفر کشته و 110 نفر زخمی شدند. بر اساس گزارشی که نشریه الوطن عربی منتشر کرده، بر اثر عوارض این حادثه نخستین نشانه‌های حمله شیمیایی مانند تنگی‌نفس و گشاد شدن حدقه چشم و انقباض‌های شدید عضلانی مشاهده شد. دولت سوریه و مخالفان، یکدیگر را متهم کردند. برخی رسانه‌ها نوشتند، خمپاره استفاده‌شده حاوی گاز «سارین» بوده و برخی دیگر از گاز «خردل» و «ابیت» نام بردند.
27 مارس 2013: دبیرکل سازمان ملل مامور تحقیق درباره اتهام کاربرد اسلحه شیمیایی در سوریه را تعیین کرد. سخنگوی بان‌کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، اعلام کرد «آکه سلستروم» کارشناس سوئدی تسلیحات کشتار جمعی از سوی دبیرکل برای این ماموریت منصوب شد. آکه سلستروم از سربازرس‌های عضو کمیسیون ویژه سازمان ملل - یونسکام - در دهه ۱۹۹۰ در عراق بود.
آوریل 2013: مخالفان ادعا کردند شهر سراقب در جنوب‌غربی حلب زیر آتشبار و بمباران نیروهای دولتی قرار گرفت. تا اینجا اتفاقی نادر در کار نبود. اما پزشکان بیمارستان حلب به بی‌بی‌سی گفتند هشت بیمار مبتلا به مشکلات تنفسی را بعد از این حمله در بیمارستان بستری کردند. بعضی از این بیماران مانند افرادی که دچار مسمومیت شدید هستند، استفراغ می‌کردند و مردمک‌های چشمشان بسیار تنگ شده بود. پزشک این بیمارستان گفت علایم مورد اشاره حاکی از مسمومیت با ارگانوفسفره بوده و نمونه‌هایی هم برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده شده است. در این حمله ۲۷ نفر کشته شدند و هر دو طرف، دیگری را متهم کرد که با استفاده از اسلحه شیمیایی دست به این کشتار زده است. دولت سوریه از گروه آکه سلستروم خواست تنها به ماجرای منطقه خان‌العسل رسیدگی کند اما این تیم خواستار دسترسی بی‌قید و شرط به تمام مناطق شد و گفت «گزارش‌هایی قابل‌اعتنا» درباره حملات شیمیایی در آنها دریافت کرده است.
ژوئن 2013: مقامات آمریکایی نتیجه‌گیری کردند نیروهای دولتی سوریه از سلاح‌های شیمیایی در محله خان العسل استفاده کرده‌اند. آمریکا ادعا کرده است در سیزدهم آوریل نیروهای اسد در محله شیخ مقصود- محله‌ای در شهر حلب- و در چهاردهم ماه می در قصرابوسمره و در بیست‌وسوم در محله عدرا از سلاح‌های شیمیایی استفاده کرده‌اند.
جولای 2013: مسکو در گزارشی 80صفحه‌ای که به بان‌کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل تحویل داد ادعا کرد مخالفان سوریه از گاز مرگبار سارین استفاده کرده‌اند. چورکین، نماینده روسیه در سازمان ملل گفت، کارشناسان روسی به منطقه خان العسل دسترسی مستقیم داشتند. نمونه‌هایی که از این منطقه به آزمایشگاه‌های روسیه منتقل شده نشان دادند گاز مرگبار سارین به‌صورت صنعتی تولید نشده بلکه در یک مرکز تولید موقت ساخته شده است.
20 آگوست 2013: در حالی که بازرسان شیمیایی سازمان ملل در سوریه حضور دارند، منابعی از مخالفان سوری مدعی حمله شیمیایی به حومه دمشق و کشته‌شدن دست‌کم 635 نفر ظرف 24 ساعت گذشته هستند. اگر این خبر درست باشد مرگبارترین حمله شیمیایی در نوع خود محسوب می‌شود. با این حال دولت دمشق به‌کلی این حمله را منکر شده و می‌گوید کل ماجرا بازی سیاسی‌ای است که مخالفان راه انداخته‌اند.
