رویای برق دارشدن حاشیهنشینان چابهاری
چابهار به گواه سازمان ملی زمین و مسکن، بیشترین نسبت جمعیت حاشیهنشینی ایران را در خود جای داده است و از جمعیت حدودا ۱۲۰ هزار نفری شهر چابهار، نصف آن یعنی ۵۶ هزار نفر در سکونتگاههای غیر رسمی حاشیه شهر زندگی میکنند.
این حاشیهنشینها ۶۰ خانواده هستند که در فصول بهار و تابستان به دلیل گرمای هوا به جنوب کرمان رهسپار میشوند، فرزندان آنها از کوچکترین امکانات اولیه زندگی محروماند، تعداد زیادی از آنها شناسنامه و هویتی ندارند و به علت فراهم نبودن امکان زندگی سالم از انواع بیماریها رنج میبرند.
شهرهای بزرگ ایران در دهههای گذشته پدیده حاشیه نشینی را به گونههای مختلفی تجربه کرده اند. تشدید فرایند ادغام اقتصاد ایران در اقتصاد جهانی، سرازیر شدن پول نفت و روند توسعه نامتوازن مناطق و به تبع آن، مهاجرتپذیری به سوی حومهها منجر به برهم خوردن توازن اقتصادی شهر و روستا به نفع شهرهای بزرگ شده و به موارد مذکور سرعت گسترش حاشیه نشینی را نیز افزایش داده است. وضع سکونت، دسترسی به خدمات عمومی، بهداشتی و تاسیسات زیربنایی شهری و وضعیت استانداردهای شهرسازی از جمله شاخصهایی هستند که میزان حاشیه نشینی شهری را برآورد میکنند.
این مدرسه عشایری ۹۰ دانش آموز دارد با ۳۷ پسر و ۴۳ دختر از بچه ۵/۵ ساله تا ۱۲ ساله که توسط ۴ معلم مرد و یک خانم آموزش اداره میشود.
اطراف چابهار و منطقه آزاد آن چندین محله حاشیهای واقع شده است، جایی که در ادبیات جدید به جای حاشیهنشینی میگویند، «سکونتگاههای غیر رسمی» با معضل فقر و بیکاری مواجه هستند.
نمایندهی مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی مطرح کرد:
رضایی با استقبال از برنامهها و اقدامات گستردهی بنیاد برکت در اشتغالزایی و ایجاد کسبوکار تصریح کرد: متأسفانه نرخ بیکاری در فارس بالاست و اشتغال در این استان از وضعیت چندان مناسبی برخوردار نیست. در عین حال، ظرفیتها و بسترهای مناسب برای ارتقا، بهینهسازی و توسعهی واحدهای تولیدی و صنعتی در استان وجود دارد که مشارکت و سرمایهگذاری بنیاد برکت در این واحدها میتواند به رونق اقتصادی منطقه و در نتیجه، بالارفتن سرانهی اشتغال کمک کند.
نمایندهی مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی مطرح کرد:
رضایی با استقبال از برنامهها و اقدامات گستردهی بنیاد برکت در اشتغالزایی و ایجاد کسبوکار تصریح کرد: متأسفانه نرخ بیکاری در فارس بالاست و اشتغال در این استان از وضعیت چندان مناسبی برخوردار نیست. در عین حال، ظرفیتها و بسترهای مناسب برای ارتقا، بهینهسازی و توسعهی واحدهای تولیدی و صنعتی در استان وجود دارد که مشارکت و سرمایهگذاری بنیاد برکت در این واحدها میتواند به رونق اقتصادی منطقه و در نتیجه، بالارفتن سرانهی اشتغال کمک کند.
خانه مهاجرین پاکستانی یک چهاردیواری یا چادری پاره است که با تخته، الوار و وسایل اسقاطی به شکل کپر و زاغه بنا شده و بیشتر شبیه به آغل چهارپایان است تا خانه! از آب آشامیدنی بهداشتی، گاز شهری و برق خبری نیست؛ حمام و دستشویی هم بیشتر یک قصه است.
ساکنین به دلیل نداشتن شناسنامه و کارتهای اقامت معتبر از دسترسی قانونی به بسیاری از امکانات محروم هستند، که همین مسئله باعث ایجاد معضلاتی نظیر مشاغل کاذب در چنین مناطقی شده است.
طیبه سیاوشی (نایب رییس فراکسیون پیشگیری از جرائم و آسیبهای اجتماعی مجلس شورای اسلامی) در رابطه با وضعیت محله کپرنشین شهرری با ۱۲۰۰ نفر جمعیت، گفت: در این منطقه افرادی در خانههای مخروبه زندگی میکنند و اغلب ساکنان آنجا که مهاجران پاکستانی نیز بین آنها وجود دارد به بیماری هپاتیت مبتلا هستند.
افزایش روزافزون جمعیت و گسترش جغرافیایی در کنار عدم توازن توسعه شهری باعث شده تاهماکنون بیش از یکسوم جمعیت تبریز بصورت کاملا نامناسب در حاشیه این کلانشهر زندگی کنند.
قدمت حاشیهنشینی در کشور به سه دهه اخیر برمیگردد، البته پیش از آن نیز حاشیهنشینی وجود داشت، اما هرگز به این شدت نبود. هر چند تاکنون دستگاهها و ادارات مرتبط اقدامی جدی در مقابله با این معضل خطرناک انجام ندادند و بهرغم کمبود امکانات در استان تهران، بهدلیل بیکاری در مناطق محروم کشور، همچنان شاهد روند مهاجرت از روستاها و شهرهای کشور به این استان و تشدید حاشیهنشینی هستیم.
وجود حاشیه نشینان در اطراف شهر چابهار از لحاظ اجتماعی، فرهنگی، آموزشی اقتصادی و رفاهی موجب مشکلات فراوانی برای مردم این منطقه شده است.
مصطفی قلی خسروی در پاسخ به این سئوال که کانکس نشینی در حاشیه شهرها به چه دلیل ایجاد شده گفت: در دنیا کانکس نشینی یک مقولهای است که از گذشته وجود داشته و جدیداً به کشور ما رسیده است که افراد به جای اینکه در هتل و یا مسافرخانه اقامت کنند کانکس را برای چند شب موقتا اجاره و در آنها سکونت می کنند و این کانکس ها به عنوان اسکان موقت اجاره داده میشوند.
٤٧٩ اصله درخت روايت رنج ساکنان زاغهاي محصور در دل آپارتمانهاي شيراز
یاشار تابستان همین سال، در انتهای کوچه، ماری یکمتری دید و کُشت. «رفتم هیزم بیارم، دیدم یه مار ته کوچه است. یه سنگ بزرگ برداشتم، پرت کردم روی سرش کشتمش». کلاس پنجمی است و هیچوقت به همکلاسیها و معلمهایش نگفته کجا زندگی میکند.
نماینده مردم الیگودرز در مجلس شورای اسلامی از وجود ۱۳۴۰ جانباز در این شهرستان خبر داد.