باستانشناسان این مجسمه را زیر سه لایه کف خشتی یافتند و تصورشان این است که شاید بومیانی که از نبرد با نیروهای اسپانیایی در سال ۱۵۲۱ جان سالم به در برده بودند، به خاطر ارزشی که برای این مجسمه قائل بودند آن را زیر زمین دفن کردهاند.
ادعای باستانشناسان:
یافتهها نشان میدهد که میمونهای کپوچین در شمال شرقی برزیل قادر به ساخت و استفاده از ابزارهای سنگی بسیار متنوعی هستند. همانطور که اولینبار در سال ۲۰۱۷ گفته شده بود، این یافتهها احتمال ساخت این ابزارها توسط میمونها را قوت بخشید.
این پژوهش ثابت کرد اروپاییهای اولیه چرخههای زادآوری جانوران را با نشانههایی در نگارههای خود ثبت میکردند.
سرپرست کاوش در تپه پوستچی گفت: بر اساس مطالعات لایهنگاری باستانشناسی و آزمایشهای رادیوکربن میتوان گفت نخستین لایههای باستانی این محوطه به ۷۳۵۰ سال پیش میرسد. سکونت در این محوطه به مدت ۶۵۰ سال ادامه یافته و سرانجام در حوالی ششهزارو ۷۰۰ سال پیش این استقرار متروک میشود و به صورت تپهای مخروبه درآمد.
محققانی از مرکز تحقیقات آکادمی علوم و هنرهای اسلوونی، دانشگاه آریزونا و دانشگاه کولگیت در مقالهای که در مجله Science Advances منتشر کردهاند، توضیح دادهاند که دوربین لایدار روی یک هواپیما چگونه توانسته است این سازههای باستانی را پیدا کند.
شکارچیان دوره پارینهسنگی از نمادهایی که روی دیوارها نقش بسته بودند برای انتقال اطلاعات ضروری برای بقا استفاده میکردند. محققان معتقدند آنها احتمالاً گزارشی از فصلهای جفتگیری حیوانات را ارائه میکنند که بر اساس ماههای قمری سازماندهی شده است.
بخشی از این آثارِ تازه کشفشده، بقایای چاههایی است که در دورههای مختلف برای تامین آب ساکنان منطقه مورد استفاده بودهاند. اما به گفتۀ ادارۀ حفاظت از آثار تاریخی ایالت باواریا (BlfD)، یکی از این چاهها به کلی با بقیه متفاوت است.
تپه چمن لیلان در بخش لیلان در جنوب شرق دریاچه ارومیه و در جنوب غربیترین نقطه استان آذربایجان شرقی واقع شده است. این محوطه در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شماره ۳۰۸۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
محققان دریافتند که این ابزارها متعلق به محوطههای «پلیستوسن»، همچون «پدرا فورادا» با سنگهایی که توسط میمونهای کپوچین ساخته شدهاند دارای سازگاری هستند.
شش قطعه لوحِ خط میخی از دورهی هیتیها، یک اثر مُهر و یک ساختمان عمومی نشان میدهد این سایت در طول دورههای برنز میانی و دیرینه (قرون ۱۶ تا ۱۸ قبل از میلاد) محل سکنی بوده است.
باستانشناسان تاکنون چهار گودال اصلی را کشف کردهاند که سربازان ارتش سفالین در آن قرار دارند. این گودالها در اشکال و اندازههای مختلف ساخته شدهاند و بخشهای مختلف ارتش را در خود جای دادهاند.
تصاویر اشعه ایکس گرفته شده از خنجر فرعون توتعنخامون نشان داد که این سلاح از یک نوع فلز فضایی (برگرفته از یک شهاب سنگ) ساخته شده است.
۱۱ کشف شگفت انگیز باستان شناسی در سال ۲۰۲۲
تحقیقات باستان شناسی جدید نشان میدهند که آبجویی حاوی مواد توهم زا ممکن است به حاکمان یک امپراتوری باستانی و پیش از اینکاها در آمریکای جنوبی کمک کرده باشد تا حدود ۴۰۰ سال قدرت را حفظ کنند.
باستانشناسان تونل باستانی ۱۳۰۵ متری را زیر معبدی در مصر کشف کردهاند که احتمال دارد کاوشگران را به «کلئوپاترا» برساند. گمان میرود این تونل بزرگ در مقطعی از تاریخ برای انتقال آب به شهروندان استفاده میشد.
قدمتِ یافتههای اخیر ۳۰۰۰ سال قدیمیتر از سرپرتابههایِ خیارهدارِ کلاویس است که در سراسر آمریکای شمالی پیدا شدند، همینطور ۲۳۰۰ سال قدیمی از سرپرتابههایی که قبلاً در همان مکان کشف شدند.
آیا موزه بریتانیا واقعا روح دارد؟!
صداهای غیرقابل توضیح، مشاهدات طیفی، افت ناگهانی دما. به نظر میرسد رخدادی عجیب در موزه بریتانیا در حال وقوع است. در یکی از اتاقها زوجی هلندی از یک کشتی ساخته شده از مس و آهن متعلق به قرن شانزدهم میلادی در آلمان عکس گرفتند اما در عکس چیز عجیبی دیده شد.
کتیبههای سلطنتی آشوری اغلب بر جنبه خشونت آمیز امپراتوری آن زمان تاکید کردهاند مانند زمانی که آشوربانیپال گزارش میدهد که او یک شورشی را در قلعه نینوا به همراه یک خرس و یک سگ با زنجیر بسته بود. با این وجود، به همان اندازه نیز در آن زمان در آنجا بازارها، صنعتگران، فالگیرها و جشنها وجود و حضور داشتند و در فعال و در جریان بودند.
از باستت الهه گربه و حوروس ایزد عقاب نما
مقبرههای آجری گلی یک مدل معماری رایج در عصر حکمرانی دودمان بیست و ششم مصر بودهاند. شاید مهمتری نکته آن باشد که کاوشگران آثار قبور را با ورقههای طلا در آن مقبرهها پیدا کردهاند. ورقههای طلا به شکل خدایان مصر باستان مانند ایزیس (الهه طبیعت، باززایی، ازدواج، تجسم ماهیت سحر و جادو) که یکی از مهمترین خدایان بوده ساخته شده بودند.
مجسمهای که اخیراً در کاوشهای باستانشناسان کشف شده، ۳.۵ متر ارتفاع، ۷۶ سانتیمتر عرض و ۸ سانتیمتر ضخامت دارد و همین مسئله آن را به بلندترین مجسمه هانیوا کشف شده تا به امروز تبدیل کرده است.
متخصصان و کارشناسان با استفاده از بقایای به جا مانده از مردم گذشته، چهره آنها را بازسازی کردهاند. برخی از این افراد، یک انسان معمولی و برخی دیگر به خانوادههای اشراف و سلطنتی تعلق داشتند و یا حتی پادشاه و ملکه بودند.