این تپه که بقایای حدود ۶۰ مرد، زن و کودک را شامل میشود، گذرگاههای متعددی دارد که در گذشته، خورشید در طولانیترین و کوتاهترین روزهای سال مستقیم به آنها میتابیده است.
گمان میرود این پایگاه نظامی که در سایت باستان شناسی «تل کیسون» قرار دارد، متعلق به نظامیان ارتش کمبوجیه، بزرگترین پسر کوروش کبیر باشد و در جریان حملات ایرانیان به مصر باستان در سالهای ۵۲۰ قبل از میلاد ساخته شده باشد.
یکی از تپههای زیبای اطراف روستای ویدوف در لهستان، روزگاری جایگاه قصر یک شوالیه بوده که در زمانی نامعلوم در اثر جنگ یا آتشسوزی از بین رفته است.
مجسمهها و نقشبرجستههای کهن زیادی هستند که در آنها مردانی با ریش و سبیل دیده میشوند، اما کهنترین تصویر از چهرهای که «فقط» سبیل داشته باشد مربوط به چه زمانی و متعلق به چه کسی است؟
سرپرست هیأت باستانشناسی کانی وشتران ادامه گفت: مواد فرهنگی مکشوفه در لابهلای این معماری حجم زیادی از تکه سفالها و در موارد انگشتشمار ظروف سفالی نسبتا سالم را در برمیگیرد که تمام آنها به صورت ساده و تعداد زیادی از آنها به صورت ترد و زمخت مشاهده میشوند که این مسأله احتمالا از تولیدات محلی و غیرانبوه با مواد و تکنولوژی بومی حکایت میکند.
خانههای دراز نوعی از خانههای تاریخی در شمال اروپا هستند که از یک اتاق طولانی تشکیل میشدهاند؛ اتاقی که طول آن گاهی به بیش از سی متر میرسیده است.
یک مومیایی با قدمتی حدود ۳۰۰۰ سال در نزدیکی لیما پایتخت پرو به همراه اشیاء دیگری کشف شده است که کارشناسان معتقدند بخشی از یک هدیه است.
این چراغ که حین حفاریهای اصلی سایت پیدا شد، احتمالاً مدتها پس از ساخته شدن در قرن یکم پس از میلاد، به داخل یک گودال افتاده است. مقدار سرب موجود در بدنۀ برنزی این چراغ بسیار زیاد است و به همین دلیل این دستسازه نمایی نقرهای پیدا کرده است.
فعالیت پیگیرانۀ باستانشناسی در مکزیک هر روز اطلاعات بیشتری از زندگی و فرهنگ ساکنان بومی قارۀ آمریکا را در اختیار محققان میگذارد.
سکههای طلا مجموعا در هشت قوطی فلزی دفن شده بودند. قوطیها بعد از گذشت بیش از یک قرن حالا کاملا زنگ زده بودند، اما درخشش سکههای طلا درست مثل زمانی بود که از ضرابخانه بیرون آمده بودند.
در این منطقه ۱۳۲ قبر یافت شد که به جز دو مورد تمامی آنها باز شده بودند البته از این قبور برای گاه نگاری استفاده شد. قبرها در شکلهای مختلفی ساخته شده اند.
باستان شناسان گمان میکنند که آثار تاریخی بیشتری در زیر زمینهای کشاورزی این منطقه کشف خواهند کرد.
یکی از برجستهترین یافتههای باستانشناسی ایتالیا در دهههای اخیر این ماه به نمایش گذاشته خواهد شد؛ مجسمههای اتروسکی و رومی که به لطف هشیاری یک پاکبان بازنشسته از گل و لای در توسکانی بیرون کشیده شدند.
این اکتشاف در شهر باستانی «آناوارزا» (در منطقه آدانا، حوالی جنوب ترکیه) صورت گرفته است. این شهر باستانی، سکونتگاه تمدنهای مختلفی از یونان باستان تا امپراتوری عثمانی را در خود جای داده است.
این دستسازهی عجیب برنزی بیش از یک قرن دانشمندان را مبهوت خود کرده است. سوال این است که این شیء چگونه تا این حد از زادگاهش دور افتاده است؟
حفاریهای قبلی در این خانهها منجر به شناسایی کفپوشهای موزاییکی چند رنگی شده است، از جمله موزاییکی با تصاویر گلهای نیلوفر آبی که نماد جایگاه والای ساکنان است. در بررسیهای اخیر مشخص شد که به رغم تخریبهای قرن سوم و سرقت مصالح ساختمانی رومی، موزاییکهای بیشتری در انتظار کشف هستند.
به گفته باستانشناسان، این کوزه در یک مقبره جمعی قرار داشته که احتمالاً متعلق به یک خانواده مرفه بوده است. در این آرامگاه علاوه بر اشیاء متعدد مربوط به مراسم خاکسپاری (اقلام پیشکشی و جامههای تدفین)، کوزههای خاکستر شش فرد بالغ (شامل سه زن و سه مرد) پیدا شدند.
طی کاوشهای انجامشده در تپه بالای چشمهعلی که در سالهای ۱۳۱۳ تا ۱۳۱۵ توسط «اریک اشمیت» انجام شد، آثار بسیاری از محوطه اطراف تپه کشف شد که نشانههایی از دوران قبل از اسلام و اشکانیان در آن دیده میشود.
نخستین تحقیقات از مکانِ کشتیهای غرقشده در روز شنبه ۲۰ ماه مه ۲۰۲۳ آغاز شد و پیشبینی میشود که تا ماه ژوئن ادامه یابد. برای اطمینان از امنیتِ اشیاء، مکان دقیق کشفِ آنها اطلاعرسانی نشده است. بااینحال یک علامتِ فلزی در کفِ دریا در نزدیکی کشتی شماره ۱ نصب شده تا شاخصی برای تحقیقات آینده در این ناحیه باشد.
در جریان حفاریها برای نصب لولههای گاز در نزدیکی پایتخت پرو، یک گور ۵۰۰ساله کشف شد که جسد درون آن به شکلی «هندسی» با پارچه و طناب پوشانده شده بود.