تحلیل گفتههای مشاور رهبری و رئیس اسبق مجلس شورای اسلامی در رد رادیکالیسم و نفی شتابزدگی در مذاکره؛
بسیاری معتقدند با توجه به مواضع نزدیکی که لاریجانی هم نسبت به دولت و هم نسبت به حاکمیت دارد و همچنین تجربه دوساله او بهعنوان دبیر شورایعالی امنیت ملی و مواضع معتدل و واقعگرایانهاش در سیاست خارجی، احتمالاً حتی اگر بهطور رسمی هم در منصب خاصی منصوب نشود، باز هم بهعنوان فردی تأثیرگذار در بعد سیاست خارجی و داخلی، در کنار دولت و حاکمیت نقشآفرینی کند. در واقع، «لاریجانی طبق آرایی که ارائه داده است، بهدنبال برقراری یک توازن سیاسی بوده است؛ به این معنا که ایشان نه قائل به بستن درهای گفتوگو است و نه تعجیل و شتاب در مذاکره را جایز میداند».
نائبرئیس مجلس دهم سیاست دولت چهاردهم برای پیگیری مذاکره و گفتوگو با کشورها از جمله آمریکا را تصمیمی عاقلانه دانست و گفت: «ادعای بینیازی به مذاکره ، شعاری بیش نیست. حتی از سخنان مقام رهبری در مراسم عید مبعث نیز مشخص بود که ایشان نیز با اصل مذاکره موافق هستند و فقط تأکیدشان بر این بود که "حواسمان باشد که با چه کسی مواجهیم، با چه کسی معامله میکنیم".»
رئیس سازمان انرژی اتمی درباره مذاکرات سیاسی ایران با نمایندگان سه کشور اروپایی در ماههای اخیر گفت: «محتوای گفتوگوها اینطور بوده است که به نظر میتوان امیدوار بود، اما اصل حرف اروپاییها این بوده است تحریمها دست آنها نیست و ربطی هم به آنها ندارد و دست آمریکا است و باید صبر کنیم ببینم آمریکاییها چه میگویند.»
حسین صفدری گفت: «هر چیزی وقت خودش را لازم دارد، در حال حاضر وقت مذاکره نیست، کسانی که حرف از مذاکره میزنند، چیزی عایدشان نمیشود.»
«هماهنگی مقامات عالیرتبه کشور، قوای سهگانه، شورای عالی امنیت ملی، رسانهها بهویژه صداوسیما، تریبونهای عمومی و جریانساز مانند نمازجمعهها، شخصیتها و گروههای سیاسی و احزاب تأثیرگذار باید در حرکت و عزم و اراده ملی برای حفاظت از منافع کشور، از هرگونه اقدام یا اظهارنظری که میتواند منافع و موقعیت ایران در مذاکرات را تهدید و تحدید کند، بپرهیزند. شجاعت و درایت رئیسجمهور و اعضای دولت و همدلی سایر قوا و همه دلسوزان و خیرخواهان کشور باید پشتوانه و حمایتگر تصمیم دولت برای مذاکره باشد.»
«در دولتهای قبلی برای هزارتومان بالا رفتن دلار معرکه میگرفتند و در دولت چهاردهم برای ۲۰ هزار تومان افزایش نرخ دلار جیک نمیزنند. در دولتهای قبلی برای کمبود گوجه خون بهپا میکردند و در دولت چهاردهم برای سیبزمینی هیچ رگی نمیجنبانند، عین خود سیبزمینی! اکنون ترامپ چراغ راه شما و امید آینده شما شده است. این عین پرستش تاریکی است.»
نماینده مجلس گفت: «من طرفدار مذاکره در هر شرایطی هستیم. پیامبر گرامی در شعب ابیطالب بود و مذاکره را بر محاصره ترجیح داد. ما الان در محاصره انواع تحریمها قرار گرفتهایم و هیچ کشوری در طول تاریخ این کار را با خودش نکرده است که خودش را از مذاکره محروم کند.»
«مقوله گفتوگو با امریکا یک مقوله نظری نیست؛ یک مقوله سیاسی است. بخشی از جامعه ایرانی به مقاومت در برابر غرب اعتقاد ندارند. اما گفتمان انقلاب به این امر اعتقاد دارد. بحث بر سر این است که تا چه اندازه میتوان مقاومت کرد؟ آیا این مقاومت منافع ملی را تامین میکند؟ بحث بر سر زور است. اگر زورمان رسید حتما باید مقاومت کنیم، اما اگر زورمان نمیرسد باید مسیر گفتوگو و مذاکره و سایر مسیرها را امتحان کنیم. اینکه بخشی از مردم - طبقات نوگرا، تحول خواهان، طبقه متوسط روبه بالا و... - از مقاومت حمایت نمیکنند، مساله مهمی است.»
علی لاریجانی گفت: وقتی کسی مذاکره پیشنهاد نداده، راجع به چه چیزی صحبت میکنیم؟؛ اینقدر عجولانه و پابرهنه در صحنه دیپلماتیک پریدن و حرف زدن، دیگران را به اشتباه محاسباتی میاندازد
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم گفت: «احتمالاً اینبار مزیت مذاکره رفع تحریمها است و متأسفانه این تحریمها همانقدر که به ملت، صنعت و کشور زیان وارد کرده است، برای عدهای (کاسبان تحریم) سود خوبی داشته است. همچنین از جهت سیاسی مخالفان مذاکره میخواهند پزشکیان پیروز نشود و در دوره بعد آقای جلیلی را بیاورند. اگر آقای پزشکیان موفق شود در دور بعد آنها بازنده انتخابات ریاستجمهوری هستند. هیچ وقت مصالح ملی و منافع ملی و امنیت ملی در سبد فکری آنها وجود نداشته است. در این میان آقای دیگری هم مذاکره را کفر میداند و آن را به دین میچسباند و ادعا میکند که ظهور امام زمان به تاخیر میافتد.»
یک روزنامه اصولگرا مذاکره با آمریکا را به معنی بازگشت به نقطه آغاز مذاکرات در ۲۰ سال پیش تلقی کرد.
روزنامه جمهوی اسلامی:
طرح منع مطلق مذاکره از طرف بعض صاحبان بنان و بیان ومنبر هیچ وجه عقلایی ندارد و طرح اینگونه مسائل یا ریشه در عدم فهم مسئله واقتضائات آن و شرایط میدان دارد یا اینکه نوعی کاسبکاری سیاسی ـ انقلابی است. اقتضای عملگرایی این است که هوشمندانه از فرصت مذاکره استفاده کنیم ومردان کاآزموده سیاست خود را برای هماوردی دیگر در عرصه دیپلماسی آماده کنند.
«از مجموع مواضع مسئولین نظام در همین روزهای پرجدال میتوان این نکته را به دست آورد که تمایل به مذاکره از هر زمان دیگری بیشتر است. اگر این برداشت مقرونبهصحت باشد، میتوان امیدوار بود که گشایشی در امور مربوط به سیاست خارجی حاصل شود که طبعاً در امور داخلی و معیشت مردم نیز تأثیرگذار خواهد بود.»
ایران برنامه رسمی تسلیحات هستهای خود را در سال ۲۰۰۳ متوقف کرد، اما به کارهای مرتبط با سلاح ادامه داد. ترور محسن فخریزاده، فیزیکدان هستهای، با یک سلاح ماهوارهای در سال ۲۰۲۰، که کار اسرائیل بود، خلأیی را بر جای گذاشت. دیگر هیچ فردی هماهنگکننده فعالیتهای مرتبط با تسلیحات نیست.
سخنگوی دولت با بیان این که با ناترازی و بی تدبیری در مدیریت منابع انرژی مواجه هستیم، گفت: قیمت بنزین بدون کار کارشناسی و آماده سازی اذهان مردم افزایش نمییابد.
تصمیم اخیر دونالد ترامپ، رییسجمهور آمریکا برای متوقف کردن تمامی کمکهای خارجی به مدت ۹۰ روز موجی از واکنشهای منفی را در میان اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران به راه انداختهاست.
فریدون مجلسی در گفتوگو با فرارو مطرح کرد:
باید درک کنیم برای رسیدن به نتیجه باید منعطف باشیم و بدانیم کشورهای مختلف، لزومی نمیبینند به خواستهای ما توجه کنند مگر این که قانع شوند ما قصد سازش داریم و این بار برای دید و بازدید نیامدهایم. متاسفانه سبک مذاکره ای که «آقای جلیلی» باب کرد، تا سالها، مسیر مذاکرت را به سمتی غلط و بی حاصل برد. این نوع مذاکرات به جای نتیجه بخشی، «ضد تاثیر» هم داشت. هیچ کشوری علاقه ندارد به جای مذاکره پای نصیحت بنشیند.
حسن بهشتی پور در گفتوگو با فرارو تحلیل کرد:
نفس مذاکره کردن، اساسا بر مبنای ضرورت دیپلماسی است. بدون آب نمیتوان شنا کرد. بدون مذاکره نیز، کارها پیش نمیرود. مهمترین کاری که دیپلماسی انجام میدهد مذاکره است. مخالفان مذاکره ، میخواهند درب دیپلماسی را ببندند، آنها میگویند ما نتیجه نمیگیریم. اما حقیقت این است که هزار ساعت مذاکره بی نتیجه، بهتر از یک ساعت جنگ است. درواقع حتی اگر ایران از مذاکره نتیجه نگیرد، چیزی از دست نمیدهد. مگر قرار است همه مذاکرات به نتیجه برسد؟
وزیر امور خارجه گفت: «هیچ پیام مشخصی ارسال و دریافت نشده و این مسائل در رسانهها مطرح میشود. گفتوگو با اروپا در جریان است و منتظر مواضع طرف مقابل هستیم. اگر در کشور به این جمعبندی برسیم که باید مذاکره شود، بهصورت برابر انجام میشود و الان این جمعبندی نیست و ما قبلاً توافق کرده بودیم و آنها توافق را به هم زدند و الان مبنا بر بیاعتمادی است و این اعتماد با کلمات خوب مشخص نمیشود و باید ما عملکرد را ببینیم.»