شیخ وقت ابوبکر شبلی رحمةالله علیه ازکبار و اجله مشایخ بود و ازمعتبران و محتشمان طریقت و سید قوم و امام اهل تصوف و وحید عصر و بحال و علم بی همتا و نکت و اشارات و رموز و عبارات و ریاضات و کرامات او بیش از آنست که در حد حصر و احصاء آید...
فرارو- ابوبکر شبلی، یکی از عارفان مشهور قرن سوم و چهارم هجری، در تذکره‌الاولیا عطار به عنوان شخصیتی جذاب و پررمز‌و‌راز معرفی شده است. او که از خانواده‌ای متمول بود، در جوانی به مقامات دولتی رسید، اما پس از ملاقات با صوفیان و شنیدن سخنان بایزید بسطامی، دچار تحولی عمیق شد و راه زهد و تصوف را در پیش گرفت.
به گزارش فرارو، شبلی به شدت در عشق الهی غرق بود و حالات جذبه و شوریدگی او زبانزد بود. گفته می‌شود که او در اوج عرفان خود به سبب بیان سخنان رمزآلود و شوریدگی‌های صوفیانه، از سوی فقها و قاضیان تکفیر و روانه زندان شد.
در یکی از حکایات مشهور تذکره‌الاولیا، زمانی که شبلی را در زندان سنگباران کردند، او با لبخند گفت که این سنگ‌ها را تحمل می‌کند، اما اگر عاشقان حقیقی بودند، خار هم به او رحم نمی‌کرد! داستان شبلی، همچون بسیاری از عارفان دیگر، بازتابی از درگیری میان تصوف و شریعت در تاریخ اسلام است.
