
رییس کمیته گردشگری شورای اسلامی شهر تهران به صدور مجوز تخریب ساختمان سینگر توسط شهرداری تهران انتقاد کرد و گفت: این ساختمان از ارزش معماری و فرهنگی بالایی برخوردار است و نباید از بین برود بلکه باید حفظ شود.
سید احمد علوی در جلسه گذشته (یکشنبه هفته جاری) شورای شهر در تذکری راجع به حفظ و ایمن سازی ساختمانهای تاریخی و قدیمی تهران بخصوص در مورد ساختمان سینگر، از شهرداری تهران خواست تا به جای صدور پروانه تخریب روی ایمن سازی این بنا تمرکز کند.
به گزارش ایرنا، سیداحمد علوی روز سهشنبه افزود: ساختمان سینگر شاید از نظر قدمت تاریخی در رده بناهای بسیار قدیمی قرار نداشته باشد، اما بدلیل طراحی منحصر بفرد و نقش معمار برجستهاش (مارکوف) قطعا باید مورد توجه ویژه قرار بگیرد.
رییس کمیته گردشگری در انتقادی به صدور مجوز تخریب این ساختمان تاریخی تهران گفت: مسوولیت تشخیص میراثی بودن یا نبودن یک ساختمان، بر عهده وزارت میراث فرهنگی است، اگر این وزارتخانه اعلام کند که ساختمان فاقد ارزش میراثی است، شهرداری موظف به صدور مجوز تخریب میشود در غیر این صورت، مالک میتواند از طریق مراجع قضایی برای ممانعت از تخریب، اقدام کند.
وی همچنین تاکید کرد: به نظر میرسد انتقاداتی که به شهرداری تهران در این ارتباط وارد میشود، آدرسی غلط است.
این عضو شورای شهر افزود: اگر قرار است پرسشی مطرح شود، باید از وزارت میراث فرهنگی پرسید که چرا ساختمان سینگر را از فهرست میراثیها خارج کرده است، شهرداری تنها بر اساس قوانین و دستور وزارتخانهای عمل میکند که مسوولیت اصلی را بر عهده دارد.
علوی با بیان اینکه شهرداری تهران اعلام آمادگی برای همکاری با وزارت میراث فرهنگی کرده است، گفت: اگر این وزارتخانه ساختمان سینگر را واجد ارزش میراثی اعلام کند، شهرداری تمامی اقدامات لازم را برای حفاظت از این بنا انجام خواهد داد.
ساختمان سینگر مربوط به دوره پهلوی است و در خیابان سعدی بعد از چهار راه مخبرالدوله پلاک ۱۵۰ قرار دارد، این بنای تاریخی در سال ۱۳۸۵ بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
گفته میشود که این ساختمان توسط یک شرکت روسی به نام «سینگر» ساخته شده و طراح آن نیکلای مارکف معمار روستبار مقیم ایران است و نمای آن با اجر و خشت ساخته شده که یادآور کلیسای مریم مقدس و سنت استپانوس است.
شرکت سینگر بیشتر بخاطر تولید ماشینهای خیاطی معروف است و آن زمان این ساختمان را به عنوان دفتر مرکزی خود در ایران تاسیس کرد.
ساختمان سینگر با معماری زیبا و منحصربهفرد خود، یکی از نمونههای برجسته معماری دوره پهلوی اول محسوب میشود. این بنا با ترکیبی از سبکهای معماری اروپایی و ایرانی ساخته شده و دارای تزئینات و جزییات هنری بسیاری است.
نمای بیرونی ساختمان با استفاده از سنگهای تراشیده و تزئینات گچبری، جلوهای خاص به آن بخشیده است.
در طول سالها، این ساختمان کاربریهای مختلفی داشته است پس از انقلاب در سال ۱۳۵۷ این بنا مدتی ساختمان اداری بود سپس به عنوان یک مرکز فرهنگی و هنری مورد استفاده قرار گرفت.
ساختمان سینگر به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و تحت حفاظت سازمان میراث فرهنگی قرار دارد.
این ساختمان نه تنها به دلیل معماری زیبا، بلکه به دلیل موقعیت مکانی خود در یکی از شلوغترین و مهمترین خیابانهای تهران، همواره مورد توجه گردشگران و علاقهمندان به تاریخ و معماری قرار داشته است.