سرعت در خط دفاعی استقلال و پرسپولیس وجود ندارد و هنوز هم دو تیم به‌دنبال رفع مشکل گل‌زنی خود هستند.
سرانجام زمان دیدار دربی ۱۰۵ برخلاف شایعاتی که درخصوص لغو آن شنیده می‌شد، رسمیت پیدا کرد و دو تیم استقلال و پرسپولیس یک بازی حساس دیگر را روز پنجشنبه برگزار خواهند کرد. این درحالی است که شاید مسائل فنی تا پیش از این دیدار کمتر مورد نقد و بررسی کارشناسی قرار گرفته؛ چراکه بیشتر اخبار پیرامون حواشی مسابقه دربی خواهد بود. بااین‌حال در «فرهیختگان» دقایقی را با محسن بیاتی‌نیا، کارشناس فوتبال درباره موارد فنی این دیدار به گفت‌و‌گو پرداختیم که در ادامه از نظر می‌گذرانید.
اگر بخواهیم به نحوه بازی دو تیم نگاه کنیم، تغییرات زیادی را درون این تیم‌ها می‌بینیم. هم پرسپولیس که کار را با یک مربی خارجی شروع کرد و امروز با یک خارجی دیگر یک روش دیگر را بازی می‌کند و از سوی دیگر استقلال نیز که همراه با مربی ابتدای فصل خود یک روش بازی داشت و در ادامه در نوسان رفت‌وآمد مربیان روش‌ها هم تغییر کرد. اما مشکل کلی که هر دو تیم داشتند و هنوز هم به‌دنبال رفع آن هستند نحوه گل زدن آنهاست.
بله، پرسپولیس تلاش می‌کند با دو مهاجم بازی کند. تاحدودی نیز در نحوه چیدمان این تیم در بازی‌ها تغییراتی به وجود می‌آید، یعنی زمان‌هایی هست که مشاهده می‌شود سرمربی این تیم وقتی می‌بیند تاکتیکش اجرا نمی‌شود به‌سرعت بازیکن خود را تغییر می‌دهد. شاید او هنوز تیمش را به‌خوبی در جریان مسابقات نمی‌شناسند. به‌هرصورت بین ۵ تا ۷ هفته عیار یک سرمربی مشخص می‌شود. این درحالی است که این زمان برای مربی خواهد بود که خودش تیمش را بسته باشد، یعنی شناخت کافی داشته باشد. درباره استقلال هم می‌توان به نحوه چینش این تیم در مسابقات اشاره کرد. زمانی این تیم با یک مهاجم بازی می‌کرد و یک زمان دیگر سعی کردند یک مهاجم کاذب را پشت سر مهاجم خود بازی بدهد و بعضی وقت‌ها هم با دو مهاجم بازی کردند، اما کلاً نفراتی که داشتند نفرات مکمل نبودند.
درست است. ما وقتی موفق می‌شویم فضا‌های دو، سه و چهارنفره ایجاد کنیم و بتوانیم بخش حمله را جوری طراحی کنیم که در هر نقطه‌ای از زمین برنامه‌ای داشته باشیم که زوج‌سازی را به‌درستی ایجاد کنیم. مثل امروز دو تیم، وقتی به محوطه جریمه می‌رسیم و می‌بینیم هیچ بازیکنی نیست آنجاست که نقطه ضعف فوتبال شروع می‌شود. مربیان خارجی وقتی به ایران می‌آیند به غیر از شویی که ایجاد و سعی می‌کنند از همه‌چیز تعریف و تمجید کنند بخش دیگری دارند که شامل دید آنها نسبت به فوتبال است. ما باید این را قبول کنیم که نگاه آنها نسبت به فوتبال با مربی وطنی کاملاً متفاوت است و احساسات بازیکنان ما را در نظر نمی‌گیرند. در هر صورت بازیکنان ما احساساتی‌اند، یعنی به غیر از اینکه بخش فنی باید در نظر گرفته شود باید بخش احساسی هم برایشان مراعات شود.
مربیانی در فوتبال ایران موفق بودند که توانستند احساس بازیکنان‌شان را هم در نظر بگیرند. در این بین یکی از معدود مربیان خارجی که در بخش فنی خیلی سعی نمی‌کرد کار پیچیده‌ای انجام بدهد، اما در بخش روانی به‌خوبی از پس کار برمی‌آمد مصطفی دنیزلی بود. این مربی خیلی خوب می‌دانست چطور با بازیکنان برخورد کند.
اگر بخواهیم کلیات بازی را درنظر بگیریم و از لحاظ فنی صحبت کنیم، هر دو تیم در گل زدن و سرعت انتقال توپ از هافبک به خط حمله به یک اندازه‌اند و نمی‌توانیم بگوییم در این بین استقلال قوی‌تر است یا پرسپولیس. دو تیم به یک شکلند. جنگ میانه میدان برای هر دو تیم از همه‌چیز مهم‌تر است. به نظرم پرسپولیس در شرایطی که در این چند هفته از آنها دیدم سعی می‌کند در میانه زمین و نفرات فاز هجومی تغییراتی ایجاد و بیشتر هجومی بازی کند. در هر صورت باید صبر کنیم ببینیم در این بازی چه اتفاقاتی می‌افتد.
سرعت در خط دفاعی آنها وجود ندارد. مدافعان هر دو تیم بازیکنان سرعتی نیستند. منظورم این نیست که یک مدافع با سرعت بدود، بلکه باید استارتر باشد، یعنی انفجار کوتاهش باید زیاد باشد. متأسفانه در خط دفاعی پرسپولیس و استقلال بازیکنی با خصوصیات بازیکنی مانند شجاع خلیل‌زاده که یک استارتر در خط دفاعی به شمار می‌رود، وجود ندارد. این بازیکن سرعت اولیه زیادی دارد، اما امروز در جمع مدافعان سرخابی چنین بازیکن سرعتی در خط دفاعی وجود ندارد. وقتی چنین بازیکنی استارت می‌زند با توجه به سرعتی که دارد همه ضعف‌هایی که دارد را پوشش می‌دهد. اما در استقلال و پرسپولیس نوع‌های دیگری بازیکن در خط دفاعی حضور دارد. بازیکنان توپ گیر و کنترلر دارند، اما سرعت می‌تواند پاشنه آشیل هر دو تیم در خط دفاعی باشد، یعنی با سرعت از آنها رد شدن برای هر دو تیم می‌تواند به‌طور خطرساز باشد.
به‌نظرم استقلال حق داشت که یک‌سری تغییرات را در نحوه بازی خود ایجاد کند، چون مدام مربیانش عوض می‌شدند، اما در پرسپولیس به‌نظر می‌رسد هنوز کارتال تا حدودی به‌دنبال آزمون و خطاست! شاید به‌خاطر شرایط و تفکرش نسبت به حریف این تغییرات صورت گرفته است، اما اگر دقت کرده باشید خیلی از مواقع پرسپولیس در بین نیمه تغییرات زیادی به وجود می‌آورد و این نشان می‌دهد شاید مربی آن لحظه‌ای که تصمیم گرفته بازیکنش را بازی بدهد روی بازیکن فوق اطمینان خاطر ندارد و بعضی وقت‌ها هنوز به دنبال آزمون و خطاست. در استقلال هم می‌تواند این اتفاق برایش بیفتد، اما نمی‌افتد، چون هنوز سرمربی ثابت ندارد. در پرسپولیس شما آزمون و خطا انجام می‌دهید، چون می‌دانید هنوز هستید و سال بعدی می‌خواهید با چه کسانی کار کنید یا چه کسانی را نمی‌خواهید، اما در استقلال این امر هنوز وجود ندارد، چون نظر مربی که می‌خواهد بیاید فرق می‌کند.
بعضی وقت‌ها در فوتبال ما یک‌سری سؤالاتند که هیچ جوابی برایشان وجود ندارد. نکته جالب در فوتبال ما این است که یک تیم مربی ندارد و بازی را می‌برد، اما بعدتر که مربی می‌آید نتایجش بدتر می‌شود. فقط فوتبال ما به این شکل است. نمی‌دانم چه اتفاقاتی می‌افتد، اما صددرصد برای بازی مهمی مانند دربی شما به یک راهنما نیاز دارید، یعنی کسی که از بیرون بدون استرس و بدون فشار‌هایی که وجود دارد می‌تواند بهتر تصمیم بگیرد از همه مهم‌تر این که بازیکن به چنین شخصی که کنار خط ایستاده و به او راهنمایی می‌کند اعتقاد و ایمان داشته باشد. درواقع باید بازیکن اقتدار مربی را قبول داشته باشد.
محتاط بودن شرط اول هر دو تیم است، اما اگر بخواهیم نگاه فنی به دربی داشته باشیم به نظرم این دیدار دو نیمه متفاوت داشته باشد، یعنی نیمه اول برای پرسپولیس می‌تواند شرایط مهیاتر باشد و در نیمه دوم برای استقلال. اما هر دو تیم سعی می‌کنند یک محک‌ها و فرصت‌هایی را ایجاد کنند که بازی مساوی را به برد تبدیل کنند. در کل نمی‌توان این بازی را پیش‌بینی کرد.
منبع: فرهیختگان
