«حسین جلالی»، عضو جبهه پایداری معتقد است مذاکره با آمریکا گرهای از مشکلات کشور باز نمیکند و دور از انصاف و وجدان است، اما «محمدصادق جوادی حصار»، فعال سیاسی اصلاح طلب معتقد است این سخن که ترامپ امتحان خود را پس داده، منطقی نیست و باید از مسیر مذاکره برای رشد کشور استفاده کرد.
فرارو- همزمان با اظهارنظرهای مقامات دولت جدید ایالات متحده و مقامهای ایرانی درخصوص مذاکرات، برخی از طیفهای سیاسی کشور نسبت به آغاز این مذاکرات ابراز نگرانی و برخی نیز با آن مخالفت کردهاند. در مقابل این دیدگاه، برخی از تحلیلگران و فعالان سیاسی میگویند مذاکره میتواند به نفع کشور باشد و باید یک فرصت جدید به انجام مذاکرات داد.
به گزارش فرارو، فرارو برای بررسی نظرات موافقان و مخالفان مذاکره، با «حسین جلالی»، فعال سیاسی عضو جبهه پایداری و رئیس دفتر سابق آیت الله محمدتقی مصباح یزدی و «محمدصادق جوادی حصار»، فعال سیاسی اصلاح طلب، گفتوگو کرده است:
«محمدصادق جوادی حصار» به فرارو گفت: «این حرفها که بگوییم ترامپ امتحان خود را پس داده یا نباید با او مذاکره کنیم، حرفهای تاریخ مصرف گذشته است. اگر قرار بر این باشد کسی که امتحان خود را پس داده، نباید دوباره طرف مذاکره قرار دهیم که جریان اصولگرایی هم ۱۰ بار به میدان آمده و ۱۰ بار هم خراب کرده و باز هم میگویند ما باید به میدان بیاییم که همه چیز را درست کنیم. واقعا افراطیهایی از جمله پایداری چیها که از طرفداران سرسخت آقای احمدی نژاد بودند، پاسخی در برابر این موضوع دارند که در دوره آقای احمدی نژاد با افزایش درآمد و فروش نفت، ما به اندازه همه تاریخ ایران نفت فروخته بودیم، اما متوجه نشدیم که این پولها کجا رفت. همین یک مورد را شفاف سازی کنند و بگویند پولها کجا رفت؟ آن دکل نفتی که گم شد کجاست؟ متاسفانه برخی در کشور ما از شفافیت و گفتگوی مستقیم فرار میکنند.»
وی افزود: «برخی از این که وقتی حرفی میزنند، پاسخی بشنوند، فرار میکنند و فقط به دنبال این هستند که حرف بزنند و پاسخی هم نشوند. افرادی که میگویند از وقتی آقای پزشکیان آمده چه چیزهایی بد یا بدتر شده است، خودشان متوجه این مطلب نیستند که ناترازی انرژی یک ماهه و دو ماهه به وجود نمیآید و یا خالی شدن خزانه در عرض یک شب و دو شب رخ نمیدهد؟ چه کسی میتواند از اشخاصی از جمله آقای جلیلی و امثال ایشان بپرسد که آقای جلیلی، اگر شما و دوستانتان سر کار بودید، اکنون درگیر یک جنگ گسترده فرسایشی در منطقه نبودیم؟ آیا ما اکنون با اسرائیل مستقیما وارد جنگ نشده بودیم؟ آیا ما با نیروهای نیابتی آمریکا در منطقه، مستقیما وارد جنگ نشده بودیم؟ هزینه این جنگ خانمان سوز را چه کسانی باید پرداخت میکردند؟ در نهایت باید هزینهها را مردم میدادند. چرا افرادی که امروز مخالف مذاکره هستند، پاسخ مردم را نمیدهند که با سرمایههای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی ایران در منطقه چه کردهاند؟ اگر FATF اجرا شود چه ضرری برای این آقایان دارد و چه سودی برای مردم؟ چرا این افراد سود مردم را نمیخواهند؟»
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه گفت: «این افراد، به جای این که پاسخگو باشند، فرار رو به جلو میکنند و با پرسشگریهای کاذب، خود را از صندلی پرسش شونده به صندلی پرسشگر قرار دادهاند. این افراد باید درباره عملکرد خود به مردم پاسخ دهند، اما ظاهرا طلبکار هم شدهاند. این طیف فکری در چهار دهه اخیر درباره مذاکره با آمریکا دیدگاهی تکراری دارند. این افراد برگ برنده بازی ما را دست روسها و چینیها دادند تا آنها با آمریکاییها بازی کنند؛ در نتیجه آن جایی که باید امتیاز میدادند، از جیب ما امتیاز دادند و آن جایی که باید امتیاز میگرفتند، برای خودشان امتیاز گرفتند. چرا ما نباید مستقیم مذاکره کنیم؟ مگر در مذاکرات برجام ضرر کردیم که این بار نباید مذاکره کنیم؟ این همه شعار علیه برجام داده شد، ای کاش آقایان میگفتند کجای برجام به کشور ضرر زد؟»
«حسین جلالی» به فرارو گفت: «بحثهایی از جمله مذاکره با ایالات متحده، برجام، پالرمو، FATF و امثالهم، دیگر بحثهای عملیاتی و کاربردی در کشور محسوب نمیشوند که بگوییم مصالح و منافعی بر آنها مترتب است، بلکه این ها تبدیل به مچ گیری و مسائل سیاسی شده است. به این معنا که یک دولت که سر کار میآید میگوید من در نهایت روی شما را کم کرده و حرف خودم را به کرسی مینشانم و مذاکره را مطرح و اثبات میکنم، حتی اگر نتیجهای نداشته باشد. طرف مقابل هم میگوید من هم ثابت میکنم نباید مذاکرهای شکل بگیرد؛ بنابراین وقتی یک موضوع از حالت عادی خود خارج شده و تبدیل به یک موضوع سیاسی میشود که اگر اصلاح طلبان بیایند، آهنگ مذاکره میکنند و اگر اصولگرایان بیایند با مذاکره مخالفت میکنند، دیگر تبدیل به یک تقابل و مچ گیری سیاسی شده است؛ بنابراین چه مذاکرهای انجام شود و چه انجام نشود، نتیجهای عملی در کشور ایجاد نمیکند.»
وی افزود: «نکته دوم این است که وقتی قرار است مسئلهای مثل مذاکره با آمریکا مطرح شود، باید ببینیم که چه منافع و مصالحی برای ایران خواهد داشت؟ برای این کار باید پرونده ارتباط با آمریکا را مرور کنیم. ۴۴ سال است انقلاب کردهایم و قسم بر خداوند که هیچ تروری در منطقه، هیچ سقوط هواپیمایی در منطقه، هیچ کشتاری در منطقه نیست که دست آمریکا در آن دخیل نباشد. حتی در جنگ غزه، صهیونیستها مأمور و معذور بودند و این آمریکا بود که هزینه و سلاح میداد. این آمریکا بود که حزب الله، حماس و یمن را به جنگ طلبید. همه ترورهای داخل ایران و خارج از ایران توسط آمریکاییها انجام شده است؛ بنابراین ما ۴۴ سال [است که] توسط آمریکاییها مورد هجمه قرار گرفتهایم.»
این عضو جبهه پایداری در ادامه گفت: «میگویند مومن از یک سوراخ دو بار گزیده نمیشود. این روایت از امیرالمومنین علی (ع) هم هست که میگوید مومن اگر مومن باشد، دو مرتبه کلاه سرش نمیرود. معلوم است اینهایی که دعوت به مذاکره میکنند، مؤمن نیستند. آمریکا تا به حال بارها سر ما کلاه گذاشته است. در دیوان لاهه، رفتیم امضا کردیم و قرار شد بدهیهای ما برگردد. گروگانهای آمریکا آزاد شدند و پول ما آزاد نشد. آقای هاشمی رفسنجانی وساطت کردند و گفتند در جنگ پولهای ما را بدهید و ندادند و خلاف حرفشان عمل کردند. آمریکا به هیچ عهد خود پایبند نیست. در جنگ عراق و ایران، آمریکا پشت قضیه بود. اصلا وقتی امام راحل گفتهاند: «رابطه ایران و آمریکا، رابطه گرگ و میش است»، چطور قرار است گرگ و میش با هم زندگی و دوستی کنند؟ اصلا امکان ندارد. در ذات آمریکا، خودخواهی، خونریزی، جنایتکاری، آدمکشی و جنایت است؛ بنابراین من تعجب میکنم اگر کسی، یک جو «وجدان» و «انصاف» داشته باشد اصلا میداند که چنین مذاکرهای به نفع کشور ما نیست و ما باید منافع ملی را در نظر بگیریم و بعد حرف بزنیم.»
رئیس دفتر سابق آیت الله محمدتقی مصباح یزدی تاکید کرد: «اگر امروز کسی فکر میکند ارتباط با آمریکا در حل مشکلات و رفع تحریمها موثر است، سیاستمدار نیست. چنین فردی فقط عنوان سیاستمدار را یدک میکشد. بعد از ۴۴ سال برخی دوباره میخواهند دنبال آمریکا بدوند و این خیلی عجیب است. چطور ممکن است یک انسان هرچه بر سرش بزنند و کلاه بر سرش بگذارند و تفرقه بیندازند، باز هم بگوید نگاهم به سمت حل مشکلات با غرب است. کار درست را آقای رئیسی کرد که سرنوشت کشور را به مذاکرهها گره نزد. ما نباید سرنوشتمان را به برجام و FATF گره بزنیم. سیاستمداران پیگیر مذاکره چرا عاقلانه فکر نمیکنند؟ این رابطه برقرار نمیشود؛ اگر هم شود، مشکلی از کشور را حل نمیکند.»