گاومیش بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی مردم روستایی عرب خوزستان است. این حیوانات که به دلیل نیازشان به آب‌تنی روزانه چندین بار به رودخانه‌ها برده می‌شوند، معمولاً در نزدیکی منابع آب مانند رودخانه‌ها و تالاب‌ها پرورش می‌یابند. در منطقه دشت آزادگان، گاومیش‌ها به صورت خانوادگی در یکی از شاخه‌های کارون شنا می‌کنند. چوپان‌های گله بر حسب دمای هوا، روزانه دو تا سه مرتبه گاومیش‌ها را به رودخانه می‌برند تا از گرمای زیاد و بیماری‌های پوستی احتمالی این حیوان جلوگیری کنند.
در این منطقه، مردم اغلب از طایفه مزرعه هستند و گاومیش‌داری شغل اصلی بسیاری از آنها است. از شیر گاومیش‌ها برای تولید محصولات لبنی مختلفی مانند ماست، پنیر و دوغ استفاده می‌شود که هم برای مصرف خانوادگی و هم برای فروش به بازار‌های محلی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روش معیشتی به مردم منطقه امکان می‌دهد که از منابع طبیعی برای بقای خود و خانواده‌هایشان بهره‌برداری کنند.
گاومیش‌داری در این منطقه، همراه با تمرکز بر حفظ طبیعت و منابع آبی، نشان‌دهنده تعامل نزدیک و همزیستی مردم با محیط زیست خود است. شغل گاومیش‌داری نه تنها به عنوان یک منبع درآمد بلکه به عنوان بخشی از فرهنگ و هویت استان خوزستان به شمار می‌رود.
