هیچ نیروی هوایی در جهان مانند نیروی هوایی ایالات متحده نمیتواند از راه دور قدرت هوایی اش را در مقیاسی وسیع و در فواصل دور به نمایش بگذارد (به جز بال هوایی نیروی دریایی/ تفنگداران دریایی ایالات متحده که بزرگترین ناوگان ناوهای هواپیمابر جهان را در اختیار دارند).
به گزارش روزیاتو، برای اینکه بتواند قدرت نیروی هوایی را در فاصله معنی داری از حریم هوایی خود به نمایش بگذارد، یک نیروی هوایی باید هواپیماهای سوخت رسان هوایی و/یا پایگاههای هوایی خارجی (یا ناوهای هواپیمابر) داشته باشد. بر اساس گزارش فلایت گلوبال، نیروی هوایی ایالات متحده ۷۵ درصد از ناوگان سوخت رسانهای هوایی جهان را در اختیار دارد، به این معنی که وقتی صحبت از سوخت گیری در هوا میشود، ایالات متحده و کشورهای دیگری این توانایی را دارند.
۵- نیروی هوایی اسرائیل
نیروی هوایی اسرائیل ۱۴ هواپیمای سوخت رسان در اختیار دارد.
اسرائیل ۱۴ فروند هواپیمای سوخت رسان دارد (با فرض اینکه هیچ کدام در حمله موشکی اخیر ایران به آشیانه هایشان آسیب ندیده یا منهدم نشده باشد). اینها شامل هفت نسخه سوخت رسان از بوئینگ ۷۰۷ و هفت هواپیمای KC-۱۳۰H Hercules هستند.
اسرائیل همچنین چند سوخت رسان از نوع KC-۴۶A Pegasus از ایالات متحده سفارش داده که هنوز آنها را دریافت نکرده است. مشخص نیست که آیا ناوگان جنگندههای اف-۳۵ اسرائیل میتواند توسط سوخت رسانهای KC-۱۳۰H سوختگیری شود یا نه (اگر نه، در این صورت، در حمله مفروض به ایران، این جنگندهها تنها میتوانند از هفت فروند سوخت رسان Boeing ۷۰۷ استفاده کنند).
پس از اسرائیل، فایرگلوبال (در کمال ناباوری) سنگاپور را با ۱۱ سوخت رسان در رتبه ششم قرار داده و پس از آن چین (۱۰ سوخت رسان)، انگلیس (۹ سوخت رسان)، ایتالیا (۸ سوخت رسان) و ژاپن (۸ سوخت رسان) ۱۰ کشور دارای بیشترین تعداد هواپیماهای سوخت رسان هستند. مابقی کشورهای جهان ۸۱ فروند سوخت رسان (حدود ۱۰ درصد ناوگان جهانی) دیگر را در اختیار دارند. توجه داشته باشید که برخی از نیروهای هوایی میتوانند از سوخت رسانهای بیشتری استفاده کنند که توسط پیمانکاران غیرنظامی اداره میشوند (به عنوان مثال، انگلیس میتواند برای ۵ سوخت رسان دیگر از کمپانی پیمانکار AirTanker Services کمک گرفته و تعداد سوخت رسانهای خود را با ۱۴ فروند برساند).
نیروی هوایی فرانسه ۱۴ هواپیمای سوخت رسان در اختیار دارد.
نیروی هوایی فرانسه ناوگانی متشکل از ۱۰ هواپیمای سوخت رسان تانکر A۳۳۰ MRTT (بزرگترین سوخت رسان نظامی ساخت اروپا) ساخت ایرباس، ۵ فروند KC-۱۳۵ Stratotanker ساخت بوئینگ و دو سوخت رسان KC-۱۳۰ ساخت لاکهید مارتین را در اختیار دارد که در مجموع به عدد ۱۷ میرسد. نیروی هوایی فرانسه همچنین سه فروند هواپیمای MRTT A۳۳۰ دیگر نیز سفارش داده است (اینها بر اساس هواپیمای مسافربری Airbus A۳۳۰-۲۰۰ ساخته میشوند).
همچنین امکان استفاده از تعدادی پایگاه هوایی در سراسر جهان، یک ناو هواپیمابر هستهای و سه هلیکوپتربر کلاس Mistral، به نمایش قدرت نیروی هوایی فرانسه کمک میکنند. از این نظر نیروی هوایی فرانسه شرایطی مشابه انگلیسیها دارد که دو ناو هواپیمابر با سوخت متعارف داشته و امکان استفاده از پایگاههای هوایی مختلف در سراسر دنیا را نیز داراست.
نیروی هوایی روسیه ۱۹ هواپیمای سوخت رسان در اختیار دارد.
نیروی هوایی روسیه به ناوگانی متشکل از ۱۹ سوخت رسان Ilyushin Il-۷۸ (اسم Midas در ناتو) متکی است. اینها تانکرهای سوختگیری هوایی ساخت شوروی/روسیه هستند که بر اساس هواپیمای استراتژیک Illyushin Il-۷۶ ساخته شدهاند. اگر چه ممکن است یکی از این هواپیماهای سوخت رسان در روی زمینه توسط اوکراین منهدم شده باشد، منابع منبع باز اطلاعاتی بر سر این که آیا لاشه هواپیمای قابل مشاهده از تصاویر ماهوارهای از نوع Il-۷۸ یا Il-۷۶ بوده است، با هم اختلاف نظر دارند.
ناوگان کوچک نفتکشهای هوایی روسیه بخش مهمی از ناتوانی نیروی هوایی روسیه در نشان دادن قدرت بسیار فراتر از مرزهای خود است (این نیرو در سوریه عمدتاً به لطف استفاده از یک پایگاه نیروی هوایی به فعالیتهای خود ادامه میدهد). ناوگان سوخت رسانهای روسیه در درجه اول به تداوم گشت زنی بمب افکنهای استراتژیک این کشور اختصاص یافتهاند.
نیروی هوایی عربستان سعودی ۲۲ هواپیمای سوخت رسان در اختیار دارد.
ممکن است برای بسیاری تعجب آور باشد که فلایت گلوبال نیروی هوایی سلطنتی عربستان سعودی را در زمینه تعداد هواپیماهای سوخت رسان در رتبهای بالاتر از روسیه و چین فهرست کرده است. نیروی هوایی عربستان دارای هفت فروند هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ (KE-۳A)، شش سوخت رسان KC-۱۳۰H، هفت فروند KC-۱۳۰J (با سه فروند دیگر در سفارش) و هفت سوخت رسان اروپایی A۳۳۰ MRTT ساخت ایرباس است.
هواپیمای سوخت رسان معروف آمریکایی KC-۱۳۵ Stratotanker نیز بر اساس بوئینگ ۷۰۷ ساخته شده است. بوئینگ ۷۰۷ اولین هواپیمای جت مسافربری در جهان بود و اولین بار در سال ۱۹۵۴ پرواز کرد، در سال ۱۹۵۸ در خطوط هوایی Pan Am وارد خدمت شد. این پلتفرم در حال قدیمی شدن است، اما به عنوان یک ستون اصلی در زمینه سوختگیری هوایی باقی میماند (نیروی هوایی ایالات متحده در نظر دارد KC-۱۳۵ را برای مدت طولانیتری در خدمت نگه دارد).
نیروی هوایی ایالات متحده ۶۰۶ هواپیمای سوخت رسان در اختیار دارد.
با داشتن حدود ۷۵ درصد ناوگان سوخت رسانهای جهان، نیروی هوایی ایالات متحده در این زمینه بی رقیب است و میتواند ماموریتها و قدرت نماییهای فراسرزمینی را بسیار فراتر از مرزهای خود تداوم بخشد، به گونهای که هیچ کشوری در این زمینه به تواناییهای آن نزدیک هم نمیشود. نیروی هوایی چین ممکن است به سرعت در حال رشد باشد، اما (در حال حاضر) تا حد زیادی قادر به نشان دادن قدرت قابل توجهی فراتر از مرزهای خود نیست.
از آنجایی که نیروی هوایی آمریکا دائماً در حال خرید و بازنشستگی سوخت رسان هاست، تعداد سوخت رسانهای در حال خدمت احتمالاً از تعداد ۶۰۶ فروند فهرست شده توسط FlightGlobal متفاوت است (یعنی این منبع ۲۰ فروند KC-۱۰ را در لیست خود فهرست میکند، اما این نوع اکنون بازنشسته شدهاند). همچنین نیروی هوایی ایالات متحده برای خرید ۱۵ فروند سوخت رسان KC-۴۶A Pegasus دیگر در بودجه سال مالی ۲۰۲۵ درخواست بودجه میکند.