رقابتهای جام جهانی فوتبال که این روزها در قطر جریان دارد و قرار است بهزودی مرحله نیمهنهاییاش را تجربه کند، تبدیل به یکی از مهیجترین جامهای ممکن شده است. دلیل این موضوع خلق اتفاقات یا نتایجی غیرمنتظره است که بسیاری از علاقهمندان به دنیای فوتبال را متحیر کرده است. تازهترین اتفاقات در این زمینه مربوط به بازیهای مرحله یکچهارم نهایی است؛ دیدارهایی که هرکدام از آنها به قدر کافی اتفاق عجیبوغریب داشت که شاید بتوان از لفظ شگفتی برایشان استفاده کرد. هرچه بود عاقبت شد آنکه چهار تیم خودشان را همچنان در قطر حفظ کنند: کرواسی، آرژانتین، مراکش و فرانسه.
خبری از رقص سامبا نبود
هنوز هم خیلیها باور نمیکنند برزیلیها از جام کنار رفتهاند. یکی از مدعیان اصلی قهرمانی در این دوره از رقابتها که با دو، سه جین ستاره خوشنام پا به قطر گذاشته بود و با گلزنی و رقص معروف سامبا، شور و هیجان خاصی به جام داده بود، اسیر کرواسی شد تا در عین ناباوری، در همان مرحله یکچهارم نهایی با جام جهانی وداع کند. اتفاق خارقالعاده این بازی این بود که نیمار برزیلیها را خیلی دیر در وقتهای اضافه به گل رساند و طبق عرف باید لقب تیم صعودکننده را به دست میآوردند که چنین نشد. در واقع در ۱۲ مورد قبلی که تیمی در رقابتهای جام جهانی در وقتهای اضافه با یک گل از رقیب پیش میافتاد، برنده میشد، ولی احتمالا نحسی عدد ۱۳ گریبان برزیل را گرفت تا آنها با دریافت گل مساوی به ضربات پنالتی بروند و مغلوب شوند.
کرواتها هم که عجیبوغریب در ضربات پنالتی فوقتخصص دارند، چون از ۹ مسابقه حذفی اخیر کرواسی در یورو و جام جهانی، هشت مسابقه به وقتهای اضافه کشیده که توفیق خاصی در آن داشتهاند. همتیمیهای مودریچ در هر چهار مسابقه جام جهانی که به ضربات پنالتی کشیده، برنده شدهاند. تنها خبر خوب در میان این همه اتفاق بد برای برزیلیها این بود که نیمار به رکورد ۷۷ گل ملی با پیراهن برزیل رسید؛ بیشتر از هر بازیکن دیگر در تاریخ فوتبال این کشور و فقط برابر با پله.
آن روی لیونل مسی
مسابقه دوم از شب اول مرحله یکچهارم نهایی جام جهانی از دیدار نخست هم دیوانهوارتر بود. آرژانتین و هلند در شرایطی به مصاف هم رفتند که بخت بردشان ۵۰-۵۰ تخمین زده میشد. مسی و همتیمیهایش، ولی بازی را ۲ بر صفر پیش افتادند تا در ادامه با توجه به دعوا و کشمکشهای فراوان و با اعلام ۱۰ دقیقه وقت اضافه، هلند دقیقا در دقیقه ۱۰۰ بازی به گل مساوی برسد. همان تکگل خارقالعاده هلندیها در ثانیههای پایانی کار را به وقتهای اضافه و سرانجام پنالتی کشاند تا اینبار آرژانتین در ضربات پنالتی موفق شود و به نیمهنهایی برود.
اتفاق خاص شیطنت بازیکنان هلندی بود که حسابی روی اعصاب آرژانتینیهای میرفتند که قرار بود ضربه پنالتی بزنند. نهایتا همین کارها باعث شد آرژانتینیها هم انتهای بازی حسابی بازیکنان رقیب را تحریک کنند. حتی لیونل مسی که تصور میشد انسان آرامی است، حسابی از کوره در رفت و حتی اگر پا میداد احتمالا پایه دست به یقه شدن هم بود. او هم به لوئی فانخال تاخت هم بازیکنان هلند را احمق صدا کرد. مسی البته با گلی که به هلند زد، به رکورد ۱۰ گل در جام جهانی و ۲۳ گل در تورنمنتهای معتبر رسید؛ بیشتر از هر بازیکن آرژانتینی دیگر در هر دو زمینه و فقط برابر با گابریل باتیستوتا. او همچنین به پنجمین بازیکن تاریخ آمریکای جنوبی تبدیل شد که تعداد گلهای زدهاش در جام جهانی را دورقمی میکند. تنها رونالدوی برزیلی (۱۵) و پله (۱۲) آمار بهتری دارند. مسی با بازی در دو مسابقه باقیمانده جام، بالاتر از لوتار متیوس (۲۵) به رکورد بیشترین بازی در تاریخ جام جهانی خواهد رسید.
از آنجا که شکست در ضربات پنالتی هم در نتایج درج نمیشود و عنوان مساوی برایش در نظر گرفته میشود، فانخال بعد از اسکولاری به دومین سرمربی تاریخ فوتبال تبدیل شد که در هیچیک از ۱۲ مسابقه نخست خود در جام جهانی شکست نخورده است.
طلوع خورشید از مغرب
این تیتر در ۲۴ ساعت گذشته بارها تکرار شده است. دلیلش هم که به شگفتیسازی مراکشیها یا همان مغربیها در جام جهانی برمیگردد؛ تیمی که بعد از خلق شگفتی و حذف اسپانیا از جام جهانی، اینبار چشمهای کریستیانو رونالدوی بزرگ راتر کرده و او را اشکریزان از ورزشگاه و جام جهانی بدرقه کرد. شاهکار مراکشیها در جام جهانی تمامی ندارد. آنها در تازهترین اتفاق موفق شدند پرتغال را از گردونه جام جهانی کنار بزنند تا «اولین»های جدیدی در تاریخ ثبت کنند. مراکش به نخستین کشور آفریقایی، نخستین کشور مسلمان و نخستین کشور عربی تبدیل شد که به جمع چهار تیم برتر فوتبال جهان میرسد. پیش از مراکش تنها دو بار تیمی خارج از اروپا و کانمبول به نیمهنهایی رسیده بود؛ آمریکا در ۱۹۳۰ و کرهجنوبی در ۲۰۰۲. رکراکی هم به نخستین سرمربی آفریقایی حاضر در مرحله یکچهارم نهایی جام جهانی تبدیل شد. یاسین بونو به نخستین دروازهبان آفریقایی تبدیل شد که در یک دوره جام جهانی سه بار کلینشیت میکند. دروازه مراکش حالا در ۹ مسابقه اخیر این تیم (پنج مسابقه در جام جهانی) فقط یک بار باز شده است.
مسئله اصلی در این مسابقه به غیر از شگفتی مراکش، وضعیت کریستیانو رونالدو است که مشخص نیست قصد دارد در جام جهانی بعدی هم حاضر باشد یا نه. تا آن زمان، ولی پرونده رونالدو در جام جهانی با ۲۲ مسابقه در پنج دوره، هشت گل، تنها دو پاس گل و بدون گل زده در دور حذفی به پایان میرسد. او البته در مسابقه با مراکش به رکورد ۱۹۶ بازی ملی رسید؛ بیشتر از هر بازیکن دیگری در تاریخ فوتبال جهان و فقط برابر با بدر المطوع.
خروسخوان فرانسویها
شاید فقط دیدار جذابی مثل فرانسه – انگلیس میتوانست حسن ختامی برای کیفیت بالای بازیهای مرحله یکچهارم نهایی جام جهانی باشد. جایی که در آن هر آن ممکن بود اتفاقی جدید رخ دهد. فرانسه دو بار از رقیب پیش افتاد که هری کین، کاپیتان تیم ملی انگلیس میتوانست عین دو بار کار را به نقطه صفر برگرداند که در انجام بار دومش ناتوان نشان داد. هری در این بازی دو بار پشت ضربه پنالتی ایستاد؛ اولی را گل کرد تا کار یک – یک شود، دومی را به بیرون فرستاد تا تیمش ۲ بر یک ببازد و برای هفتمین بار از مرحله حذفی کنار برود. انگلیس به رکورد هفت بار حذف از مرحله هشتتیمی جام جهانی رسید؛ بیشتر از هر تیم دیگر در تاریخ. آنها هرگز در یک مسابقه جام جهانی که نیمه اول را بازنده به رختکن میروند، برنده نبودهاند (دو تساوی و هفت شکست). هری کین برای یازدهمین بار بازوبند کاپیتانی انگلیس را در جام جهانی به بازو بست؛ بیشتر از هر بازیکن دیگر در تاریخ سه شیر. او در این مسابقه به رکورد ۵۳ گل ملی برای انگلیس رسید؛ بیشتر از هر بازیکن دیگری در تاریخ انگلیس و فقط برابر با وین رونی. این بازی اگرچه افت و خیز زیادی داشت، ولی نتیجهاش همانی شد که بسیاری قبل از شروع دیدار پیشبینی کرده بودند: برتری فرانسه.
تیم دیدیه دشان اگرچه در تقابل با انگلیس در حد و اندازه یک مدافع عنوان قهرمانی ظاهر نشد، ولی به قدر کافی باهوش بود تا برنده از مسابقه خارج شود و چندین رکورد را برای خودش جابهجا کند. حالا فرانسه به نخستین مدافع عنوان قهرمانی در هزاره جدید تبدیل شد که در دوره بعد به نیمهنهایی میرسد. خروسها همچنین با وجود تقدیم دو پنالتی به حریف، برنده مسابقه شدند؛ اتفاقی که حداقل در ۵۶ سال اخیر بینظیر بوده است. بعد از فینال ۲۰۰۶، فرانسه در هیچ یک از مسابقات جام که گل اول را زده، بازنده نبوده؛ از جمله در هر ۱۱ مسابقه اخیر که با برد به پایان رسیده است.