روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: ما ۱۳ میلیون نفر خانواده بازنشستگان تامین اجتماعی مردم نیستیم و الا چنان که سخنگوی «دولت مردمی» توئیت فرموده است «دولت مردمی در کنار مردم است. شمال یا جنوب کشور فرقی ندارد. صبح جمعه، تعطیلی ندارد. خرابیها باید آباد شود و بساط تنبلی برچیده شود.» واقعا داریم با همه وجود این فرموده را لمس میکنیم!
اتفاقا صبح جمعه پیش هم که به یکی از هایپرمارکتهای شهر رفتیم خیلی بیشتر حس کردیم. با تغییر قیمتها تحقیر شدیم و برگشتیم. واقعا دولت مردمی را کنار خود داشتیم!
همه داشتند لذت میبردند از این که دولت را کنار خود میدیدند و خدماتش را با همه وجود لمس میکردند! شرمنده شدیم از این که دولت ما را هم در شمار «مردم» به حساب آورد؛ ساعت ۱۴:۵۹ دقیقه خبری روی خروجی خبرگزاریها آمد که دولت ما را هم دید. آن هم چه دیدنی! برخلاف مصوبه صریح شورای عالی کار و مصوبه هئیت مدیره تامین اجتماعی که به دولت ارسال شد، به جای ۳۸ درصد به علاوه ۵۱۵ هزارتومان، برای سایر سطوح مزدی، زحمت بسیار کشید و چنین تصویب کرد؛ «همچنین با توجه به حکم قانون بودجه سال ۱۴۰۱ (مصوب مجلس شورای اسلامی) درخصوص صندوقهای مختلف بازنشستگی (مبنی بر رشد ۱۰ درصدی حقوق بازنشستگان) و در راستای هماهنگسازی پرداخت حقوق در کلیه صندوقهای بازنشستگی، برای این دسته از مشمولین که دارای دریافتی بیش از حداقل باشند، افزایش ۱۰ درصدی اعمال میشود. همچنین به منظور کمک به معیشت مستمری بگیران بالاتر از حداقل، علاوه بر ۱۰ درصد مذکور، مبلغ ۶۵۰ هزار تومان (تا سقف دریافتی ماهانه ۱۰ میلیون تومان) به صورت ماهانه پرداخت خواهد شد.»
خیلی ممنون که ما را هم در شمار «مردم» به حساب آوردید. لطفا بروید یک مقدار فقه و حقوق بخوانید درباره «حقالناس». یک مقدار هم مقررات بخوانید تا بدانید تامین اجتماعی، از انباشت بیمهپردازی خود کارگران شکل میگیرد بدون ریالی از بودجه عمومی. هرکس به فراخود بیمهپردازی باید مستمری دریافت کند. شما با این تصمیم عملا حقِ ناس را، به دیگران دادید و دیگران را مدیون هم کردید.
معنای مردمی بودن را هم فهمیدیم. معنای عدالت و حقالناس و… را هم ترجمهای دیگر فرمودید. هرکس حق بیمه بیشتری پرداخت، حقوق کمتری گرفت! عجب معنایی دارد «عدالت» در نگاه شما! بماند برای قیامت. با درک شرایط، نه حرفی میزنیم و نه خواهیم زد. فقط این را یاد تصمیم گیران باشد که قیامتی هم در راه است. وعده ما و شما آنجا. ما انقلابمان را و ایرانمان را نه به قیمت گذشتن از نان که با هزینه کرد جان هم که شده حفظ میکنیم، اما شماها را و کارتان را نه فراموش میکنیم و نه میبخشیم.