در اقلیم کردستان عراق چه خبر است؟

به رغم پایان یافتن رقابت‌های انتخابات پارلمانی در عراق، رقابت بر سر تصدی پست‌های کلیدی این کشور در میان جریان‌ها و شخصیت‌های مختلف عراقی تازه آغاز شده است.

به گزارش اعتمادآنلاین، به نقل از رسانه‌های عراقی، با اعلام نتایج انتخابات جنگ بر سر تصدی سه پست کلیدی و اصلی کشور (نخست‌وزیری، ریاست پارلمان و ریاست‌جمهوری) شدت گرفته است و طبق روال معمول در تقسیم قدرت، کرد‌ها خود را برای تصدی دوباره‌ی پست ریاست‌جمهوری عراق آماده می‌کنند.

با این حال اخبار رسیده از اقلیم کردستان عراق حکایت از آن دارد که این منطقه نیز بی‌تاثیر از اختلافات حاکم بر صحنه عراق نبوده و احتمالاً تقسیم‌بندی سنتی حاکم بین کرد‌ها در اعطای ریاست‌جمهوری به حزب طالبانی و به قدرت رسیدن بارزانی در اقلیم کردستان دستخوش تغییر خواهد شد.

به گفته کارشناسان، هنوز احزاب عمده منطقه کردستان عراق به جمع‌بندی کاملی در مورد رئیس‌جمهور آینده نرسیده‌اند و طی روز‌های پیش رو و به وِیژه بعد از مشخص شدن نتایج نهایی انتخابات و نتیجه اعتراضات چانه‌زنی در این زمینه آغاز خواهد شد.

در این بین برخی از کارشناسان معتقدند هرچند از سال ۲۰۰۳ به بعد کرسی ریاست‌جمهوری عراق از آن حزب اتحاد میهنی کردستان عراق بوده، اما شرایط فعلی اقلیم کردستان و نحوه تعامل ۲ حزب با یکدیگر این احتمال را پررنگ می‌کند که رئیس‌جمهور آینده یک شخصیت مورد توافق ۲ حزب عمده باشد.

این درخواست به ویژه از سوی حزب دموکرات کردستان عراق زمزمه می‌شود و اگر صورت جدی پیدا کند، باید در مقابل، امتیازاتی به اتحادیه میهنی در اقلیم کردستان داده شود، که این می‌تواند به خودی خود رقابت و حتی مجادله‌های سیاسی‌ای نیز برای اقلیم به همراه آورد.

از جمله اطلاعاتی که این احتمال را تقویت می‌کند پیشنهادی است که اخیراً حزب دموکرات کردستان عراق به اتحادیه میهنی داده و از آن‌ها خواسته است در مقابل استانداری استان نفت‌خیز و مورد منازعه کرکوک، پست ریاست‌جمهوری را هم به این حزب واگذار کنند.

گرچه اتحادیه میهنی هنوز رسماً به این پیشنهاد پاسخی نداده است، اما گمان نمی‌رود حاضر شود چنین تهاتری را در جایگاه‌های قدرت بپذیرد.

حال اگر خواسته دیگر احزاب کرد عراقی همچون حزب «جیل جدید» (نسل جدید) که ۹ کرسی پارلمان را به دست آورده یا اتحاد اسلامی کردستان با چهار کرسی و چند حزب کوچک‌تر را هم در مورد سهیم شدن در قدرت به این معادله بیفزاییم، باید منتظر پاییز گرمی در صحنه سیاسی سردترین منطقه عراق باشیم.