فرارو- آمریکا بار دیگر خواهان مذاکره با ایران شد. رهبر انقلاب پیش‌تر موضع جمهوری اسلامی درباره مذاکره با آمریکا را مطرح کرده بودند و اعلام کردند در هیچ سطحی با مسئولان آمریکا گفتگو نمی‌شود. با این حال مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا در گفتگویی بحث مذاکره با ایران را دوباره مطرح کرد. پمپئو همچنین با تاکید بر اینکه رهبر ایران، آیت‌الله خامنه‌ای است و اوست که صحنه گردان ایران است، گفت که اگر گفتگویی بین ترامپ و آیت الله خامنه‌ای انجام شود، "گفتگویی مهم و جالب" خواهد بود.
مذاکره با رهبری ایران برای اولین بار است که از سوی مقامات آمریکا طرح می‌شود. هرچند که رهبر معظم انقلاب پیش‌تر مذاکره با مسئولان آمریکا را رد کرده‌اند، اما سوالی که مطرح می‌شود آن است که آمریکا با طرح گفتگو با رهبر معظم انقلاب چه ایده‌ای را دنبال می‌کند.
حسین کنعانی مقدم، تحلیل‌گر سیاسی اصولگرا به فرارو می‌گوید: موضوع گفتگوی ترامپ با مقامات ایران بخشی از سناریوی جنگ روانی است که آمریکایی‌ها آن را دنبال می‌کنند. آن‌ها مدل کره شمالی را آزموده اند و بر همان اساس می‌خواهند محور مقاومت در برابر توسعه طلبی آمریکا در منطقه را مورد هدف قرار دهند. آن‌ها می‌خواهند که با این اقدامشان بر روحیه جبهه مقاومت تاثیر بگذارند. در حالی که خیال خامی بیش نیست. این سناریو شکست خورده است و همانطور که رهبری فرمودند: هیچ گونه مذاکره‌ای حداقل با ترامپ نخواهیم داشت. در مورد دولت‌های بعدی هم باید صبر کرد و دید چگونه خواهند بود.
کنعانی مقدم ادامه می‌دهد: آمریکایی‌ها در مذاکره با کره شمالی عملا خواسته‌های خود را تحمیل کردند. آن‌ها در توافق با دولت کره سود خود را دریافت کردند و حواله‌ای نسیه به طرف مقابل دادند. الان همان حواله‌ها یکی پس از دیگری باطل می‌شود و اجرا نمی‌شود. به همین خاطر آمریکایی‌ها مذاکره را نه یک بازی برد - برد بلکه روشی برای تحمیل خواسته‌ها و گرفتن امتیاز بیشتر می‌دانند. چارچوب مذاکره ما بحث برد-برد است. به هرحال مذاکره یک نوع معامله است و قرار نیست در آن یک طرف ضرر و دیگری سود کند.
حتی اگر آمریکایی‌ها دنبال مذاکره برد برد بودند مذاکره رهبری با آمریکا منتفی است
این تحلیل‌گر سیاسی اصولگرا می‌گوید: رهبری مواضع خود را با صراحت اعلام کرده اند. ایشان دو جمله کلیدی بیان کردند اول آنکه جنگی رخ نمی‌دهد. آمریکایی‌ها نمی‌توانند تهدید کنند که اگر مذاکره نکنید جنگ می‌شود. ثانیا ایشان فرمودند: ما مذاکره نخواهیم کرد. او ادامه می‌دهد: ما نرمش قهرمانانه و مذاکره مستقیم با آمریکا را در بالاترین سطح ممکن در زمان خود تجربه کرده ایم. با توجه به آن تجربه بعید است که ما یک بار دیگر بپذیریم و بخواهیم وارد چاهی شویم که آمریکایی‌ها آن را می‌کنند. رهبری هرگز با آمریکایی‌ها مذاکره مستقیم نخواهند داشت. این مذاکره حتی اگر با تصور یک بازی برد-برد باشد منتفی است.
آمریکا دنبال استفاده دوباره از الگوی دیدار با رهبر کره شمالی است
محمد صادق کوشکی، تحلیل‌گر سیاست خارجی نیز به فرارو می‌گوید: آمریکایی‌ها به طور عام و ترامپ به طور خاص بر دیدار و گفتگو با رهبرانی که آن‌ها را دشمنان درجه یک آمریکا می‌دانند اصرار می‌کنند. این دیدار و مذاکره برای آن‌ها نماد تسلیم کردن طرف مقابل است. ترامپ برخلاف بقیه روسای جمهور آمریکا، با رهبر کره شمالی دیدار و گفتگو کرد. این دیدار به خبر اول جهان تبدیل شد، اما با این عنوان که کره باید تسلیم شود فشار‌ها به کره شمالی بیشتر شد. آمریکایی‌ها این متد را درباره کره شمالی موفق می‌دانند و می‌خواهند آن را درباره ایران هم به کار ببندند.
این تحلیل‌گر سیاست خارجی ادامه می‌دهد: ترامپ مایل است بگوید من در سیاست خارجی بیشترین موفقیتی را که می‌شد به دست آوردم. اما اینکه این دیدار امکان پذیر است یا آنکه اصلا رهبری ایران با کیم جونگ اون قابل مقایسه است بحث جداگانه‌ای است. آمریکایی‌ها موضوع دیدار با رهبران ایران و کره شمالی را به صورت شخصی نگاه نمی‌کنند. یعنی دو فرد را با هم مقایسه نمی‌کنند بلکه دو ساختار را نگاه می‌کنند. آن‌ها می‌گویند کشوری به اسم کره شمالی دشمن سرسخت آمریکا بوده و ما آن را تسلیم کردیم. کشور سرسخت ایران را هم می‌خواهیم با همان الگو تسلیم کنیم. موضوع گفتگو‌هایی که بین ترامپ و رهبر کره شمالی مطرح شد اصلا موضوعات مهمی نبود. حتی ممکن است اگر دیداری بین ترامپ و رئیس جمهور ایران اتفاق بیفتد درباره آب و هوا صحبت شود.
ترامپ نمی‌تواند کشور‌ها را در تحریم ایران هماهنگ کند
کوشکی معتقد است: آمریکای امروز دیگر آمریکای دوران اوباما نیست. آمریکای دوران اوباما در بین متحدین خود جایگاهی داشت که این کشور را به عنوان رهبر یک ارکستر پذیرفته بودند. دولت اوباما توان آن را داشت که کشور‌های شاخص جهان را برای تحریم ایران هماهنگ کند. روابط اوباما با هند، چین، اتحادیه اروپا و حتی روسیه بسیار هماهنگ بود. تحریم ایران بدون هیچ گونه مخالفتی در شورای امنیت سازمان ملل پذیرفته شد و به صورت جدی اجرا شد. اما ترامپ اولین رئیس جمهور آمریکاست که اتحادیه اروپا را دشمن درجه یک خود اعلام کرده است. ترامپ در اوج جنگ تجاری با چین به سر می‌برد؛ جنگی که به سرعت فزاینده می‌شود و رقم آن از ۳۰ میلیارد دلار به نزدیک به ۲۰۰ میلیارد دلار می‌رسد. حتی بین هند و ترامپ هماهنگی وجود ندارد. روابط ترامپ با کره و ژاپن شبیه روابط اوباما با این دو کشور نیست. روابط با روسیه هم خیلی سرد شده؛ روسیه حتی چندین بار مورد تحریم‌های متنوع قرار گرفته است. ترکیه نیز به عنوان متحد جدی آمریکا مورد تحریم ترامپ قرار گرفت. به این ترتیب اینکه آمریکا در این شرایط بتواند علیه تحریم نفت ایران هماهنگی ایجاد کند محل تردید است.
اگر اوباما بود احتمال موفقیت تحریم نفتی ایران بیشتر بود
این استاد دانشگاه می‌گوید: اگر کسی مثل اوباما بر سر کار بود، احتمال هماهنگ کردن کشور‌ها برای تحریم ایران بیشتر بود. به این ترتیب از حالا نباید تسلیم جنگ روانی آمریکایی‌ها شد. خریداران عمده نفت ایران یعنی هند، چین، کره، ژاپن و اتحادیه اروپا در حوزه اقتصاد با آمریکا چالش و درگیری دارند و طبیعتا منافع خود را به اینکه بخواهند خواسته‌های آمریکا را اجرا کنند ترجیح می‌دهند. همچنین هرچه به ماه دسامبر نزدیک‌تر شویم تقاضا برای نفت در بازار جهانی مخصوصا در نیم کره شمالی مخصوصا اتحادیه اروپا، ژاپن و کره افزایش پیدا می‌کند و این نیز یکی از نکاتی است که باعث می‌شود ما به اینکه آمریکا در ایجاد ممنوعیت خرید نفت ایران موفق می‌شد یا نه به تردید جدی داشته باشیم.
