مرتضی عارفی خُرّمی؛ عرصهٔ نویسندگی، بر پایهٔ عشق
اُستوار و مستلزم علم، مهارت، هنر و کسب مطالعات، تحقیقات و اِطلاعات
علمی، تخصّصی و تجربی درست می‌باشد و تجربهٔ آزمون و خطا، به معنای کشف ضعف
و قوّت، تولید یک اَثر با عنوان، قالب و محتوا مشخص، دارای وزن و در حد
کمال و مهم‌تر، اینکه تعهّد به قانون، مستقل از تعصّب و دفاع از منافع
عمومی، یک اَصل و هم چنین، اِبراز تردید، مخالفت یا اِنتقاد به شئونات حق،
خود، یک حقِّ ذاتی، حقوقی و مدنی و عامل آسیب‌شناسی، ترمیم و ثِبات آن است،
هر چند، نقد به معلوم یعنی غفلت و نقد به نا‌معلوم یعنی فرافکنی و نقد به
فردا یعنی تدبیر که صرفاً در حد اِرائهٔ طرح، برنامه و پیشنهاد کار گشا،
شاید مؤثر باشد.
*آسیب‌شناسی، اِصلاحات اَساسی و آسیب زُدایی
همه جانبهٔ قانون اَساسی، ساختار و زیر ساخت و مهم‌تر، معماری همهٔ شئونات
مرتبط با مردم، کشور و نظام، ضرورتی اِجتناب ناپذیر است.
*در
حکومت آرمانی مردم، قدرت، از طرف اَنجمن‌های سالم، متعهّد و متخصّص مردم
نهاد، با رعایت مبانی، قواعد و سلسله مراتب هماهنگ، به سمت مسئولیّت‌های
بالا‌تر، بیشتر و سنگین‌تر کنترل، هدایت و اِرتقا می‌یابد.
*یک
واقعیّت وجود دارد که اَغلب مردم حتی برخی از نخبه‌ها، تقاضا‌ها،
اِنتقادات و توقّعاتی ولو منطقی را بعضاً از رئیس جمهور به عنوان مسئول
اِجرای قانون اَساسی مطالبه دارند که اَساساً ربطی به مسئولیت، وظایف و
اِختیارات دولت ندارد و صرفاً منوط به بررسی، تصمیم و اِقدام حکومت است ولی
در عین حال، رایزنی دولت با نهادهای مختلف حاکمیّتی، جهت تامین مطالبهٔ
مخاطب، قابل تقدیر می‌باشد.
*با توجه به اینکه در آستانهٔ
آغاز به کار دولت دوازدهم و به تبع قانونی، حقوقی و عُرفی آن، معرفی وزرا
توسط رئیس جمهور جهت اَخذ رای اِعتماد از مجلس دهم و سپس تشکیل کابینهٔ
دولت قرار داریم، لذا لیست ذیل، با مطالعه، بررسی و اِستدلال لازم، بر
اَساس معیارهای کشف صلاحیّت که شامل اولویت‌های تلفیقی نظیر سلامت، تعهّد،
محبوبیّت، تخصّص، تجربه، تسلط، اِنضباط، قابلیّت فهم، درک و تحلیل مسائل
مختلف بومی، ملّی و بین المللی، اَهل گفتگو، تفاهم، تعامل، دارای قدرت
بیان، نقد و اِنشا خوب، رابط بسیار موثر با بخش‌های مردم نهاد، حاکمیّتی،
خصوصی و جذب سرمایه‌های شناور داخلی و هدفمند خارجی و مهم‌تر از همه، بر
مبنا میزان اِنتظارات مردم، کشور و نظام و هم چنین حساسیّت وضعیت بیم و
اُمید پیش رو و پیشبرد برنامه‌ها، اَهداف و آرمان‌های متعالی دولت، صرفاً
جهت پیشنهاد، تقدیم و ارائه می‌شود. باشد که توجهات اِمدادهای غیبی نیک
حضرت باریتعالی در آن باشد.
*با توجه به دغدغه‌های مذکور، هر
یک از عزیزانی که نام آن‌ها در لیست ذیل وجود دارد، حضور آن‌ها در
مسئولیت‌های مورد نظر، قطعاً موثر‌تر خواهد بود.
*حضور
خانم‌های اِلزاماً متاهل، دارای صلاحیّت و کارآمد، در برخی از مسئولیت‌های
متناسب، در مقام وزارت، معاونت، مدیر کُل و... به تبع اَهمیّت مشارکت،
توقعّات و مطالبات، مسئولیّت، نقش هدفمند و اِرتباط موثر، به نمایندگی از
حدود نصف جمعیّت مونث کشور، از هر لحاظ، می‌تواند موجب اِرتقا کَمّی و
کِیفی سایر خدمات مرتبط باشد و بشود.
رئیس جمهور: حسن روحانی
رئیس دفتر و سرپرست نهاد ریاست جمهوری: محمود واعظی
مشاور عالی رئیس جمهور در اُمور سیاسی: سید حسین مرعشی
مشاور عالی رئیس جمهور در اُمور اقتصادی: مسعود نیلی
مشاور عالی رئیس جمهور در اُمور فرهنگی: علی جنّتی
مشاور عالی رئیس جمهور در اُمور اِجتماعی: غلامعلی اَفروز
مشاور عالی رئیس جمهور در اُمور روحانیت: ناصر رفیعی محمدی
مشاور عالی رئیس جمهور در اُمور اَقوام و اَقلیت‌های دینی و مذهبی: اِسحاق جهانگیری
*وجود
تیم مشاور عالی، اَعم از متخصّص مرتبط، آسیب‌شناس اِجتماعی و روان‌شناس
عمومی و مدیر هماهنگی، سخن گو و پاسخ گو و هم چنین سایت، ایمیل مستقیم و
واحد اِرتباطات عمومی، در سایر سلسله مراتب مسئولیت‌های دولت، جهت
آسیب‌شناسی، اِصلاحات و آسیب زُدایی و اِرتقا کمّی و کِیفی سایر خدمات،
بسیار موثر می‌باشد.
وزارت خانه‌ها:
وزارت آموزش و پرورش: فاطمه راکعی
وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات: علی اکبر جلالی
وزارت اطلاعات: سید محمود علوی
*وزارت
اِطلاعات به عنوان خط مقدم تامین، حفظ و اِرتقا اَمنیّت، آزادی و آرامش
ملّت، کشور و نظام، اگر تحت مسئولیت، مدیریّت و هدایت نیروهای واقعا
فراجناحی تدوام یابد، بهتر است چون وزرا تُند یا کُند جناحی که تا قبل از
دولت یازدهم، در این وزارت خدمت می‌کردند، فاقد قدرت گفتگو، تفاهم و تعامل
مطلوب، منطقی و کار گُشا با اَقشار مختلف مردم بودند که خود یکی از ضعف‌ها،
در عدم کسب موفقیّت‌های بزرگ بود، لذا با توجه به منشور سازمانی، حساسیّت و
وسواسیّت خیلی شدید، نسبت به آسیب‌شناسی در تمام شئونات، آسیب زدایی
پلکانی و حفظ، تثبیت و اِرتقا اَمنیّت پایدار، آزادی هنجار و جامعهٔ مدنی،
بنابر این، اِبقا وزیر فعلی با توجه به صلاحیّت‌های شخصی، حقوقی و عُرفی که
از زمان مسئولیت خود، جدا از وظایف سازمانی، موجب تحوّل مثبت در سازمان و
پندار، نظر و اِعتماد اَفکار عمومی جامعه نسبت به وزارت متبوع شد که هم
چنان نیز اِمتداد دارد، بسیار موثر ارزیابی می‌شود.
وزارت امور خارجه: محمد جواد ظریف
سخنگوی وزارت امور خارجه: مهدی مطهر نیا
وزارت امور اقتصادی و دارایی: مسعود نیلی
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: سید حسن قاضی‌زاده هاشمی
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی: علی ربیعی
وزارت جهاد کشاورزی: معصومه ابتکار
وزارت دادگستری: الهام امین‌زاده
وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح: محمود چهار باغی
وزارت راه و شهرسازی: ابوالقاسم مظفری شمس
وزارت صنعت، معدن و تجارت: غلامرضا شافعی
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری: محمود نیلی احمدآبادی
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: هادی خانیکی
وزارت کشور: اسحاق جهانگیری
وزارت نفت: بیژن نامدار زنگنه
وزارت نیرو: حبیب‌الله بیطرف
وزارت ورزش و جوانان: کیومرث هاشمی
برخی از معاونت‌ها:
معاون اول: عباس آخوندی
معاون و رئیس سازمان برنامه و بودجه: محمدباقر نوبخت
معاون اجرایی: محمدعلی نجفی
معاون و رئیس سازمان امور اداری و استخدامی کشور: محمد شریعتمداری
معاون و رئیس سازمان انرژی اتمی: عباس عراقچی
معاون و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری: سید محمد بهشتی شیرازی
معاون و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست: مجید مخدوم فرخنده
معاون علمی و فناوری و رئیس بنیاد ملی نخبگان: حسین آفریده
معاون و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران: مجید انصاری
معاون حقوقی: الهه کولایی
معاون پارلمانی: شهین دخت مولاوردی
معاون امور زنان و خانواده: شهربانو امانی
بر اَساس قانون، حضور و عضویت در شورای شهر، شغل دولتی محسوب نمی‌شود.
رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران: اشرف بروجردی
دبیر شورای عالی امنیت ملی: عبدالرضا رحمانی‌فضلی
رئیس کل بانک مرکزی: علی طیب نیا
سخنگوی دولت: سید حسین مرعشی
در مورد اِنتخاب مدیر اَرشد، میانی و بومی سایر مسئولیت‌های سلسله مراتب اِجرایی کشور، اولویت‌های تلفیقی مذکور، لحاظ شود.
