استاد جامعه شناسي دانشگاه تهران معتقد است جوانان جامعه اي كه از قشر جوانش فقط انتظار دارد و در عين حال هيچ كاري براي آنها انجام نمي دهد، به طور قطع سركشي خواهند كرد و از هنجارهاي جامعه تبعيت نمي كنند.
رحمت الله صديق سروستاني در رابطه با طرح امنيت اجتماعي با بيان اينكه با اصل طرح امنيت اجتماعي موافق هستم ، تصريح كرد: اگر اين طرح به منظور ارتقاي امنيت اجتماعي شهروندان باشد ، بسيار خوب است اما نكته اي كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه در اين طرح روي چه موضوعاتي مي خواهيم انگشت بگذاريم و چگونه قرار است به اين هدف دست پيدا كنيم.
وي با تاكيد بر اينكه طرح امنيت اجتماعي فقط نبايد به تنظيم امور پوشاك خانم ها و جمع كردن ديش ماهواره خلاصه شود، گفت:اگر حساسيت طرح امنيت اجتماعي فقط در اين موضوعات خلاصه شود، نتيجه بخش نخواهد بود چون نه تنها نيروي انتظامي بلكه هيچ دولتي قادر نخواهد بود با اين مسائل مبارزه كند و مقابله با آنها فقط مساله را بزرگترو گستردگي آن را بيشتر مي كند.
صديق سروستاني با بيان اينكه اگر طرح امنيت اجتماعي به جمع كردن معتادهاي مزاحم و آدم هاي شرور آن هم با رعايت حقوق شهروندي مي پرداخت بسيارخوب بود ،گفت: هيچ كس با اينكه در طرح امنيت اجتماعي افراد شرور و مزاحم مجازات شوند، مخالف نيست بلكه آن چه مساله ساز است اختلاف نظري است كه روي مسائل اخلاقي وجود دارد.
وي با بيان اينكه آنچه مهم است اين است كه با چه خط كش و معياري مي خواهند پوشش مناسب را از پوشش نامناسب جدا كنند، گفت: در طول اجراي اين طرح بر اساس اطلاعات و آماري كه نيروي انتظامي اعلام كرده تعداد كساني كه به آنها تذكر داده شده ،بسيار زياد است بنابر اين چون اين مساله فراگيراست، امكان مبارزه با آن وجود ندارد از طرفي با تذكر صرف هم كه كار درست نمي شود.
اين استاد جامعه شناسي با تاكيد بر اينكه فراگيري اين امر نشان دهنده خراب بودن كار از ريشه است، تصريح كرد: مشكل اصلي اين است كه دولت هيچ برنامه‌اي براي جمعيت جوان كشور ندارد.
صديق سروستاني توضيح داد: وقتي بسياري از جوانان مملكت حتي امكان ورود به دانشگاه و درس خواندن را پيدا نمي كنند و از طرف ديگرمشكلات كار، مسكن ، ازدواج در كشور بيداد مي كند و هيچ امكان مناسبي براي جوانان در نظر گرفته نشده است,از جوان هم هيچگونه انتظاري نمي توان داشت.
به گفته استاد جامعه شناسي دانشگاه تهران, شهروندان هر كشوري وظايفي نسبت به دولت داشته و داراي حقوقي نيز هستند،اما متاسفانه در كشورهاي جهان سوم وظايف مهم‌تر از حقوق است و دولتها انتظاراتي را از شهروندان خود دارند بدون اينكه تكاليف خود را در قبال مردم انجام دهند.
وي ادامه داد: به نظر من اگر قرار باشد هيچ يك از نيازهاي يك جوان مانند اوقات فراغت، امكانات تفريحي، امكانات تحصيلي، امكان داشتن كار، ازدواج و غيره فراهم نشود يعني همه حقوق را كنار بزنيم بعد توقع داشته باشم كه جوان وظايف خود را نسبت به جامعه انجام دهد به بيراهه رفته ايم .
صديق سروستاني با بيان اينكه اگر دولت وظايف خود را نسبت به شهروندان انجام ندهد، نمي‌تواند توقع داشته باشد كه شهروندان سركشي نكنند ، گفت: بسيار طبيعي است كه جامعه اي كه از قشر جوانش فقط انتظار دارد و هيچگونه حقوقي براي آنها قايل نيست با سركشي جوانان مواجه شود و به وضعيت كنوني جامعه ايران دچار شود.
