bato-adv
کد خبر: ۲۱۵۸۲
تحلیلی بر آرایش سیاسی اصلاح طلبان:

کلاف سردرگم اصلاح طلبی یا...؟!

تاریخ انتشار: ۱۲:۰۸ - ۲۰ اسفند ۱۳۸۷

فرارو- مرتضی اصلاحچی: پیش از آنکه سید محمد خاتمی رسما کاندیداتوری خود را در عرصه انتخابات ریاست جمهوری اعلام کند رفت و آمدهای سیاسی و رایزنی های بسیاری برای راضی کردن میرحسین موسوی در انتخابات انجام پذیرفت.

به گزارش فرارو، علیرغم تمام فعالیت ها برای راضی کردن آخرین نخست وزیر ایران برای حضور در صحنه انتخابات اما با مطرح شدن این مسئله که میرحسین هنوز تردید دارد و تا اردیبهشت فرصت خواسته است به یکباره سید محمد خاتمی اعلام کاندیداتوری کرد تا یک قطعه از پازل انتخاباتی اصلاح طلبان شکل بگیرد.

خاتمی پیش از اعلام حضور در عرصه، گفته بود که از میان او یا موسوی یک نفر کاندیدا خواهد شد و در نهایت خود وی قدم پیش گذاشت.

با اعلام حضور خاتمی بحث حضور موسوی تا حدودی فروکش کرد و تنها روزنامه اعتماد ملی خبرهایی در این خصوص منتشر می کرد و برخی گمان می کردند این مسئله به خاطر متزلزل کردن جایگاه خاتمی برای تقویت کروبی است اما روند امور نشان داد که اخبار ارگان حزب کروبی تا حدودی واقعیت داشت.

همزمان با فعالیت های خاتمی اما میرحسین هم کار خود را ادامه داد و ستادهایش راه اندازی کرد و سایت هایش یکی پس از دیگری به دنیای مجازی قدم گذاشتند و روزنامه اش در مدتی بسیار کوتاه مجوز گرفت و در آخر هم موسوی اعلام کرد: «درباره حضور خود جدی هستم.»

میرحسین موسوی در جمع دانش آموختگان دانشگاه آزاد اسلامی اعلام کرد: «این چند صدایی بودن را مفید می دانم چرا که معتقدم هر کدام ظرفیت هایی را برای کشور ایجاد می کند و باید از صداهای گوناگون استقبال کنیم.»

در حال حاضر سه کاندیدای اصلاح طلب در صحنه حضور دارند و به نظر می رسد با شرایطی که پیش آمده است امکان اجماع میان آنها دشوار باشد، اگرچه تا حدودی می توان در نظر گرفت که خاتمی و میرحسین با هم به توافق برسند و دست آخر گفته خاتمی تحقق پیدا کند و از میان آندو یکی در عرصه بماند اما گویا شیخ اصلاحات عزم خود را برای ماندن در هر شرایطی جزم کرده است.

کروبی روز گذشته در ارومیه اظهار داشت:« اگر تمام کاندیداهای اصلاحات در مسیر معیارهای شناخته شده حرکت کنند شاید اجماع رخ دهد ولی به نظر بنده اجماعی در کار نخواهد بود.»

کروبی با بیان اینکه میرحسین به صورت مستقل در عرصه حضور پیدا خواهد کرد تلاش نمود تا حضور موسوی را خارج از دایره اصلاح طلبی بداند.

کروبی در نشست خبری در هتل مروارید ارومیه در پاسخ به این سئوال که آیا میرحسین موسوی در صحنه انتخابات حاضر می شود یانه؟ پاسخ داد: «تا دقایق پایانی ثبت نام این مسائل مشخص نمی شود ولی اگر ایشان حضور پیداکنند از سخنان و اقدامات اش پیداست که در نظر دارند به صورت مستقل در این دوره انتخابات حضور پیدا کنند و تاکنون نیز بنده با ایشان مذاکره و گفتگویی انجام نداده ام.»

با گذر زمان کلاف سردرگم اصلاح طلبان پیچیده تر می شود. اگر تا چندی پیش مشکل اصلاح طلبان ایجاد اجماع میان خاتمی و کروبی بود اما با حضور موسوی و ایجاد یک سه گانه انتخاباتی راه اجماع سخت تر خواهد شد، چون هر کدام از این سه شخصیت جایگاه ویژه ای در نظام سیاسی ایران دارند و طرفداران هیچ یک هم حاضر به پذیرش کناره گیری کاندیدای خود به نفع دیگری نخواهند بود.

این مسئله ای است که به عنوان تعجیل در اعلام کاندیدتوری خاتمی مطرح می شود. قبل از اینکه خاتمی اعلام حضور کند خبرهای جدی ای مبنی بر به توافق رسیدن او با میر حسین برای کاندیداتوری میر حسین مطرح شد اما بعدا عنوان شد اطرافیان خاتمی او را تحت فشار قرار دادند تا به هرشکل ممکن حضور خود را اعلام نماید.

مصطفی تاج زاده در گفتگویی با خبرگزاری ایلنا به عدم تمایل خاتمی برای حضور در انتخابات اشاره کرده است «آقای خاتمی از جمله سیاستمدارانی است كه حاضر نیست برای رسیدن به قدرت به هر روشی متوسل شود و مصالح فردی را بر منافع جمعی ترجیح دهد. به علاوه وی شخصاً مایل به نامزد شدن نبود و در نهایت براساس خرد جمعی تصمیم گرفت.»

به هر حال فارغ از تمام این مسائل اصلاح طلبان سه کاندیدای جدی دارند که هرکدام مشغول فعالیت هستند. اگر بحث اختلاف داخلی اصلاح طلبان را کنار بگذاریم یک دلیل برای تکثر کاندیداهای اصلاح طلب مطرح است و آن این است که این تکثر پروژه ای خود ساخته برای به هم ریختن آرایش سیاسی اصلاح طلبان است.

با در نظر گرفتن این فرض اصلاح طلبان می خواهند با پیش بردن این پروژه اصولگرایان را برای رسیدن به تصمیم نهایی به تاخیر بیاندازند، چون اگر از حالا آرایش نهایی اصلاح طلبان مشخص شود اصولگرایان می توانند با توجه به آن روی کاندیدایی که بتواند نامزد نهایی جناح مقابل را شکست دهد به توافق برسند. 

در این خصوص عشرت شایق در گفتگو با فرارو مطرح کرد:« این نوع برخورد سیاسی منجر به مسئله دیگری هم می شود و آن این است که آنها یک پله بالاتر آمده اند، یعنی به جای اینکه از پله اول آغاز کنند و با توجه به عملکرد گذشته خود استراتژی آینده خویش را مشخص کنند تا معلوم شود در آینده می خواهند چکار کنند از پله دوم شروع کرده اند و از همان روز اول با بحث آمدن و نیامدن و حضور افراد مختلف به گونه ای عمل کردند که می توان اینگونه برداشت کرد که دعوای زرگری راه انداخته اند.» 

بر خلاف شایق اما علیرضا رجایی با رد اینکه تکثر اصلاح طلبان یک تاکتیک برای فریب اصولگرایان است، می گوید:« بر فرض هم که تاکتیک باشد، این دلیل نمی شود که آنها گمراه شوند. مگر آنها می خواهند نسبت به کاندیداهای مختلف اصلاح طلب چه واکنشی نشان دهند که اصلاح طلبان بخواهند باعث انحراف نظر اصولگرایان بشوند. اگراین کار اصلاح طلبان تاکتیکی هم باشد برای فریب دادن اصول گرایان نیست.»

اینکه سه گانه اصلاح طلبان ناشی از یک اختلاف ریشه دار داخلی است یا برنامه ای برای به هم ریختن آرایش سیاسی اصولگرایان، هنوز مشخص نیست اما به هر حال این کلاف سردر گم اصلاح طلبان حداقل این فرصت را به آنها می دهد تا از سه مجرای مختلف صحبت های خود را برای جلب آرای عمومی به نفع جناح اصلاح طلب مطرح کنند.

bato-adv
پرطرفدارترین عناوین