عباس عبدی ، فعال سیاسی از «فوبیا و زن هراسی برخی نمایندگان و متولیان» انتقاد کرد.
نتیجه یک تصمیم تاریخی
عباس عبدی نوشت: برخلاف تصور پیشین که گمان میکردند عدول از شعار محاکمه صدام، یا جنگ جنگ تا رفع فتنه، یا جنگ حتی اگر ۲۰ سال طول بکشد، موجب شکست و سرخوردگی میشود، نه تنها چنین نشد، بلکه روحیهها احیا و امید برقرار شد، چون همه متوجه شدند که مدار امور بر عقلانیت است و نه فقط آرزوها.
عباس عبدی به تکذیب خبر بازداشت وزیر دولت روحانی در پرونده اکبری واکنش نشان داد و نوشت: آیا این دروغگو مجازات می شود؟
هشدار عباس عبدی درباره آمارهای رییسی:
عبدی نوشت: تاکید بر تبلیغ و روایت توخالی و امید دادن به اینکه آینده درخشان است، مطلقا مورد توجه کسی قرار نمیگیرد. اگر واقعا آینده درخشان است باید گفت که چرا و براساس چه منطقی چنین میبینند؟ دلایل آن را بگویید تا دیگران هم قانع شوند؛ و الا این ادعای بلادلیل و غیرموجه است و برای دل خوش کردن خود و مردم است.
عبدی نوشت: من هنوز باور نمیکنم که چرا باید خانم الهه محمدی یا بسیاری دیگر از زنان پیش و پس از این جریان اعتراضی همچنان در زندان باشند؟ چگونه ممکن است با وجود چنین زنانی در زندان و حتی رسیدگیهای قضایی غیرعلنی، بتوان از زنان تاثیرگذار امریکای لاتین یا آفریقا یا آسیای جنوب شرقی برای حضور در ایران دعوت کرد؟ یک لحظه خود را جای خانمهای زندانی بگذارید که دارند از تلویزیون این نشست را میبینند چه احساسی به حکومت و کشور خواهند داشت؟
عباس عبدی در واکنش به همایش زنان تاثیرگذار توئیت کنایه آمیزی را منتشر کرد.
هنگامی که از عدالت و برابری سخن میگوییم، مهمترین وجه آن عدالت و برابری قضایی است. چون جامعه لزوما نمیتواند به برابری مطلق اقتصادی یا منزلتی برسد و شاید لازم هم نباشد، ولی برابری حقوقی و عدالت قضایی شرط لازم برای یک جامعه عادلانه است.
عباس عبدی نوشت: این حد از گشادهدستی در توزیع رانت میان عدهای اندک، از کجا سرچشمه میگیرد؟ از منافع گروهی اندک است یا نابخردی محض؟ دولتی که برای جبران کسری بودجه بزرگ خود از طریق افزایش نقدینگی، تورم را به بالای ۴۰درصد رسانده است، چرا این ارقام را گشادهدستانه به عدهای خاص میدهد؟
عیاس عبدی در توییتی به قطع اینترنت در زمان برگزاری کنکور واکنش نشان داد.
عباس عبدی گفت: معتقدم که مصالحه در داخل گریزناپذیر است و بخش عمدهای از نیروهای سیستم هم این را ترجیح خواهند داد. بخشی از این امر محصول کوشش معترضین و منتقدین است که معطوف به این هدف باشد.
عباس عبدی درباره تعطیل شدن ادارات تهران در روز یکشنبه نوشت: اگر برای موضوعی به این سرراستی و جمع و جوری نمیتوان سریع و دقیق تصمیم گرفت و حتی تصمیم اول غیرمنطقی بود چگونه ممکن است که در امور اساسیتر و پیچیدهتر مثل سیاستهای اقتصادی و اجتماعی و خارجی تصمیمات بخردانه و دقیق و بهموقع گرفت؟
عباس عبدی نوشت: اول خلق پول و نقدینگی، دوم قیمتگذاری با این دو اقدام میخواهند دو هدف متعارض را حل کنند. از یک طرف بودجه دولت را تامین کنند و از طرف دیگر رضایت مردم را جلب نمایند. کاری که شدنی نیست، زیرا این دو هدف به سرعت در تقابل با یکدیگر عمل میکنند. مثل دیگی که فشار از داخلش افزایش داده شود ولی دریچه تخلیه هم نداشته باشد. خلق پول و نقدینگی، یعنی پول برای دولت و تورم برای ملت. پس طبیعی است که همه کالاها به نسبتهایی با افزایش قیمت روبرو شوند.
عباس عبدی نوشت: اگر مسائل اقتصادی حل نشود، این وضع ادامه خواهد یافت چه معتقد به ریشه داخلی یا خارجی باشیم، نتیجه فرقی نمیکند، چون بهبود وضع اقتصادی یک خواست و مطالبه مشروع است، مطالبهای که ظاهرا با آتش زدن سطل زباله حل نمیشود .
اگر در گذشته وزرای ارشاد یکی از میداندارهای عرصه عمومی و حتی هیات دولت بودند، الان اگر غایب هم باشند، کمبودشان توجهی را جلب نمیکند.
عباس عبدی نوشت: نام تغییری در ماهیت پدیده ایجاد نمیکند. فقط نامگذار خود را فریب میدهد.
اختیارات جدید به روسای دانشگاهها داده شد که ماهیت رابطه مدیریت دانشگاه و دانشجویان و اساتید را تغییر میدهد و آن را از فضای علمی و آکادمیک به محیطی امنیتی ـ پادگانی تبدیل میکند. بازبینی آییننامه انضباطی دانشجویان فضای کلی را تغییر و امکانات دانشجویان را در دفاع از خود کاهش داده است.
عبدی نوشت: اولین مشکل بیاعتمادی تجربی است. به عبارت دیگر همیشه و در گذشته اتفاقاتی رخ داده است که در زمان مناسب برملا نشده و حتی تکذیب شده است، ولی بعدا معلوم شده که حقیقت داشته است. جالب اینکه کسی هم درصدد پیگیری این موارد برنیامده است. در واقع این عدم پیگیری حکایت از آن میکند که آن پوشاندن حقیقت به نوعی ساختاری بوده است
عبدی گفت: الان در سیستم دو گرایش کاملاً روشن وجود دارد. گرایشی که طرفدار اصلاحات است، بسیار قویتر از گرایش تندرو است، ولی سیستم هنوز به یک نتیجه قطعی نرسیده است که چه باید بکند.
عباس عبدی در واکنش به اظهارات سعید جلیلی که گفته است «ما اصلا ذیل فصل هفت نبودیم که بخواهیم با برجام از آن بیرون بیاییم» نوشت: درکش از واقعیت بیرونی همین اندازه است.
عباس عبدی نوشت: نظرم اگر رویکرد دفاع از حاکمیت قانون را مبنا قرار دهیم و همه موارد نقض را صریح و آشکار اعلام کنیم، امیدی به اصلاح است. هر تغییری پیش از رسیدن به حدی از حاکمیت قانون، آب در هاون کوبیدن است.