متفکر گرانمایه و عالم مجاهد، استاد شهید آیتالله مطهری در بحبوحه نهضت اسلامی مردم بهپاخاسته ایران در سال ۱۳۵۷ با نگارش بیانیهای به تبیین خاستگاهها و آرمانهای انقلاب اسلامی همت گماشتند و از این طریق، راه را بر هرگونه تحریفی در معرفی چهره پاک و بیآلایش انقلاب از سوی مغرضان و معاندان بستند.
درگفتاری از تقی آزاد ارمکی
وقتی از دستاوردهای انقلاب سخن به میان میآید، برخی رسیدن به «استقلال» را از مهمترین دستاوردها بعد از چهار دهه عنوان میکنند. اما اگر این فرض را بپذیریم که توانستهایم از نظر سیاسی، نظامی مستقل را سامان بخشیم باید خود را در برابر این پرسش قرار دهیم که چقدر این نظام سیاسی مستقل «یک نظام متعامل با جهان» است؟
در ژانویه ۱۹۷۹ خبرنگاری از خبرگزاری فرانسه که در نوفل لوشاتو حضور داشته است جوش و خروش حاکم بر این باغ را که روزانه دو بار حدود ۱۵ نفر از ایرانیهای همراه امام که از کشورهای مختلف اروپا آماده بودند، تشکیل جلسه میدادند، تشریح کرده است.
پامپئو وزیر امور خارجه در آستانه سالگرد انقلاب اسلامی ایران، در توییتر خود پیامی را منتشر کرد.
دولت فدرال درخواست حکومت جدید ایران در زمینه توقیف پولهای شاه در سوییس را رد کرده و توصیه کرد که از طریق حقوقی-قضایی این موضوع را دنبال کند. دولت جدید ایران میبایست از طریق قضایی ثابت کند که این پولها را شاه بهطور غیرقانونی جمعآوری و از کشور خارج کرده تا بتوان دستور توقیف آنها را داد.
دیروز برای چندمین بار در ماههای اخیر حرفهای سردار نقدی حاشیهساز شد
این اظهارات در شبکههای اجتماعی با استقبال بسیاری مواجه شد و عدهای آن را از جنس رئیس دولت قبل در زمان نقل هاله نور خواندند. بعضی از کسانی که این حرفها را بازنشر میکردند، دلیل مسلمان نشدن کسانی را پرسیدند که هم قرآن با صوت خواندهاند و هم اینطور شیفته شخصیت سردار نقدی بودهاند. چند وقت پیش هم حرفهای او درباره کوروش هخامنشی با حاشیههای زیاد همراه بود و حتی از طرف چهرههای سیاسی هم بیواکنش نماند.
در گفت وگو با فرارو
تکرار می کنم، جمهوری اسلامی عزت و استقلال را برای ایران و ایرانی به ارمغان آورد و به همین دلیل نباید مشکلات معیشتی یا حتی اختلافات داخلی را نشانه ای ضعف نظام بدانیم. وقتی ایران داعیه استقلال دارد، طبیعی است، مستکبرینی که دست های شان دیگر به منابع مالی ما نمی رسد، راحت نمی نشینند و برای ضربه زدن به نظام همهِ هم و غم شان را به کار می گیرند.
بعضی معتقد هستند که باید بازار را کمک کرد و مصرف را بیشتر کرد. بعد از اینکه مراودات اقتصادی در حد مناسبی رسید، میتوان به خودکفایی و توسعه واقعی رسید. بعضیها هم مثل بعضی کشورها معتقد هستند که باید بهصورت پایهای همه کار را شروع کرد. شکل اولی که حکومت نظام گذشته اتخاذ کرده بود، این بود که با ایجاد واحدهای تولیدی، شهرنشینی و افزایش درآمد مردم، بتواند زمینههای رشد و توسعه اقتصادی را با همان الگوی غربی، یعنی بر اساس لیبرالیسم غربی توسعه دهد.
محمدرضا باهنر:
قبل از انقلاب محور نهضت، حضرت امام (ره) بودند. یک عده از گروهها و جریانات سیاسی بودند که با نظام شاهنشاهی مخالف بودند و در مبارزات هم نقش اساسی داشتند، اما نتوانستند تئوری حضرت امام را هضم کنند. اینها بعد از پیروزی انقلاب قاعدتاً به دنبال سهمخواهی بودند.
کاری از: مرکز روابط عمومی و اطلاعرسانی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات. ترانه سرا: مسیحا منفرد. آهنگساز: فربد یزدانفر. خواننده: شاهین آرین. عقیق نوآوران
من جمهوری اسلامی ایران را در ۴۰ سالگی عمرش، با خصیصه عدم توازن میان بعد ساخت و سازی و بعد ساز و کاری آن معرفی میکنم. نظامی سیاسی که زیرساختهای مشهودش را به مدد میلیاردها دلار منابع نفتی و استفاده گسترده از منابع طبیعی و انسانی کشور گسترش داده است، اما ساز و کارهای تنظیمکننده قواعد بازی در زمین زیرساختها، توسعهنیافته و ناهمساز با شرایط زیرساختها و ملزومات دنیای امروز هستند.
آرمانهای انقلاب به روایت جنتی هاشمی، غرضی، کدخدایی و مصباحیزدی
اما مصباحیزدی باور دارد که رفاه اجتماعی در زمره اهداف انقلاب نبود. او دراینباره اظهار کرد: چرا انقلاب شد؟ آیا هدف پیشرفت نظامی و علمی بود یا هدف از انقلاب، شامل دین و فرهنگ نیز میشد؟ امروز بهگونهای وانمود میشود که خواسته ما، تنها رفاه مادی است؛ همان خواستهای که در کشورهایی که با خدا هیچ رابطهای ندارند نیز مطرح است. مگر مارکسیستها چه میخواستند؟
اگر بخواهیم ارزیابی از کارنامه انقلاب پس از ۴۰ سال داشته باشیم، باید گفت که به نظر میرسد ما بیشترین دستاورد را در «استقلال» داشتهایم؛ اما شاید کمترین توفیقات مربوط به آرمان «عدالت اجتماعی» باشد. این در حالی است که تمام هم و غم امام (ره) برقراری عدالت و عدم تبعیض در بین مردم بود.
در این ویدئو گوشههایی از نماز جمعه تهران در تاریخ ۷ فروردین ۱۳۶۰ را میبینید. کودکان عیدیهای خود را به امام جمعه وقت که آیت الله خامنهای بودند، اهدا کردند تا به جبهههای جنگ بفرستند.
همه این کارها را میکنند تا مردم را از پا در آورند، برای ما مشکلات اقتصادی ایجاد میکنند تا مردم نان برای خوردن نداشته باشند تا این فکر ایجاد شود که باید آمریکا بیاید تا وضعیت را درست کند، قصد دارند این باور را که قدرت شما تمام شده و نوبت ما است به مردم و برخی مسئولین تزریق کنند، میگویند اگر آب و نان میخواهید ما بیایم و به شما بدهیم، مردم حاضرند از جانشان بگذرند، ولی از دینشان نگذرند.
۱۲ بهمن ماه سال ۱۳۵۷ - امام خمینی (ره) رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، پس از ۱۴ سال دوری از وطن و سالها مبارزه علیه حکومت شاهنشاهی، به ایران بازگشتند
بعد از چهل سال باید بتوان مقصود و مقصد آن را توضیح داد تا فراتر از قبض و بسطهای عاطفی یک «تجربه» بدل شود به تاریخ. از موقعیت متهم یا پیششرط بدل شدن «تجربه» به تاریخ دموکراتیزه کردن خوانش از انقلاب و متولیزدایی از تجربهای است چندصدایی، ترکیبی از ایدههای رقیب و جبههبندیهایی متعدد
غلامرضا ظریفیان در گفتگو با فرارو بررسی کرد
در دوران پهلوی صرفا یک عده خاص از امکانات و ثروت بسیاری برخوردار بودند، اما بخش عمده جامعه فاصله زیادی با این افراد از لحاظ ثروت و قدرت داشتند. اصلا به همین دلیل بود که حضرت امام در آن دوره مباحثی مانند جنگ فقر و غنا را مطرح کردند
عباس عبدی:
عباس عبدی معتقد است: بازگشت به اصل انقلاب یعنی بازگشت به خواست مردم. مردم قبلا برای خواستن حق داشتند؛ اما امروز هم میتوانند حق داشته باشند که آن را بخواهند یا هر چیز دیگر را.
«سفیر ویلیام سولیوان را میشناختم. خواستار یک جلسه فوری خصوصی با او شدم. زمانی که او مرا به دفترش برد، گفتم که من همین الان به طور خصوصی از شاه چیزی شنیدم و میخواهم آن را ترجیحا در یک طاق، یعنی مکان بدون پنجره که گمان میرود در برابر پیشرفتهترین ادوات شنود ایمن است، گزارش کنم.»