عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی معتقد است که آینده ایران و تفکر فلسفی مهمترین دغدغههای محمدعلی مرادی بود، او به نوعی گفتوگوی فلسفی تبدیل شده بود و حد و مرزی برای گفتوگو نداشت.
پورحسن معتقد است که مطهری نژادپرستی، غارتها و کشتار اعراب در دوره اول را مورد توجه قرار نمیدهد. دشمنی ایرانیان با تازیان و اعراب صرفا به دلیل تحریکات غربیان و مستشرقان نیست.
در نشست «نگاهی تبارشناسانه به بحث سکولار، عرفی، امر قدسی و مسئله ایران» از یک سو مطرح شد که برداشت حداکثری از دین به عرفیشدن میانجامد و از سوی دیگر مطرح شد که عرفیشدن معنای سکولار ندارد و ما باید از ظرفیت عرف استفاده کنیم.
پورحسن معتقد است که فهم شریعتی خطرناکتر و گمراهکنندهتر است، تابع هیچ ملاک عینی و یا حتی تاریخی نیست او شیعه را تنها یک حزب سیاسی دانسته و به مرتبه عصیانگری و پرخاش و انقلاب فرو میکاهد، این فهم سبب میشود تا شیعه را قادر بر ساخت یک نظام عقلی با بنیادهای تمدنی ندانیم امری که علامه طباطبایی، مطهری و حائری بسیار دارند.