«صمیمانه و مشوقانه توصیه میکنم، رانتجویی را برای بقای خود متوقف کنید تا بسترهای مادی، ذهنی و اجتماعی ایران که مورد تهدید است ترمیم شوند، چون در غیر این صورت ضرر خواهید دید. متاسفانه این کارهای غیرتوسعهای و خانمان برانداز از موضع بازارگرایی صورت میگیرد و ذهن غیر متخصص تصمیمگیری بهدلیل نداشتن صلاحیتهای لازم تحت تأثیر جو رسانهای سوداگران قرار میگیرد».
فرشاد مومنی : میگویند راه نجات در ایجاد بازار ثانویه است. بازار ثانویه یعنی باز کردن راه یک سوداگری غیرعادی دوباره در حوزه نرخ ارز. طنز تلخ ماجرا این است که بخش بزرگی از مایحتاج تولیدکنندگان و فرودستان را به این نرخ ارز صادرات غیر نفتی وصل میکنند. عدهای هم اکنون میگویند اگر صادرات نفت بد است ما برویم خامفروشیهای دیگر را راه بیندازیم. خدا میداند که از این ناحیه تاکنون چه بر سر ایران آمده است
فرشاد مومنی میگوید: دولت به دلیل کسری مزمن بودجه اقدام به دستکاری نرخ ارز میکند، ولی به نظر من چنین بازیهایی را نباید فقط از منظر بازی با عدد و رقم کسری مالی دولت بررسی کرد، بلکه باید به تبعات ناگوار آن نیز توجه داشت.
فرشاد مومنی میگوید دولت در بودجه سال ۱۳۹۷ سیاستگذاریهایی به نفع غیر مولدها دارد که این تورمزاست و معیشت مردم را تهدید میکند.
یک استاد دانشگاه گفت: در نیمقرن گذشته نابرابریها غیرقابل تحمل شده است و ملت ایران نجیبانه با فقر مبارزه میکنند.
فرشاد مومنی با بیان اینکه برنامه وزرای پیشنهادی دولت تناسبی با مشکلات اقتصادی ندارد بیان کرد: برنامههای وزرا طوری تدوین شده که بیشتر بیانگر آمال و آرزوهاست. ضمن اینکه جای نگرانی وجود دارد که در تیم اقتصادی پیشنهادی از سوی رییس جمهور هیچ اقتصاددانی وجود ندارد.
نظر فرشاد مومنی درباره مناظره سوم
فرشاد مؤمني در«بنياد باران» خبر داد
بنیاد باران بهتازگی میزبان فرشاد مؤمنی بود تا درباره برنامه ششم سخن بگوید. او در خلال سخنانش از محاسباتی میگوید که نشان میدهد کشور برای رسیدن به رشد هشتدرصدی نیاز به دو هزار میلیارد دلار منابع مالی دارد، البته یک پیششرط را هم آویزه این عدد میکند: «اگر تمام شرایط برای یکدوره پنجساله ثبات داشته باشد».
فرشاد مومنی در گفتگو با فرارو بررسی کرد
پرونده ویژه 5: فرشاد مومنی در گفتگو با فرارو
«با این طرز بینش وضعیت اقتصاد ایران بهبود پیدا نخواهد کرد و در این مسیر فشارها بر عامه مردم و تولیدکنندگان افزایش خواهد یافت و متاسفانه باید گفت اگر این بینش بخواهد برای برنامه میان مدت کشور نیز قاعده گذاری کند چشم انداز میان مدت اقتصاد ایران نیز چندان امیدوارکننده نخواهد بود.»
در ادبیات توسعه، مسیری به نسبت طولانی در زمینه نسبت عدالت اجتماعی و توسعه طی شده است. در این مسیر تلقیهای اولیه این بود که عدالت اجتماعی میتواند برای رشد تولید ملی مخاطرهآفرین باشد.
از ميــان انبـوه سـخنرانيها و مصاحبههـا و دست نوشتههايش ميتوان نگراني را درك كرد. ميگويد هر چه هست براي فرداي ايران نگرانم و معتقدم فرصتسوزيها به حدي بالا بود كه ديگر فرصتي براي «فرصتسوزي» نداريم. هشت صبح يك روز بهاري، در نيمه دوم ارديبهشت ماه در دفتر موسسه دين و اقتصاد، روبهروي ما نشست تا به سوالاتمان درباره دغدغههايش پاسخ بدهد.